onderwijs

en te leren van zijn fouten. Mijn ideale leerling kan ook
een leerling zijn die…” Moniek onderbreekt haar: “Hoe
lang mag een antwoord zijn?” Nienke: “Ik ben bijna klaar
hoor. Het kan ook een leerling zijn die zegt: ‘Ik zit niet op
de juiste opleiding.’” Moniek: “Eigenlijk dus een leerling
die gewoon nadenkt?” Nienke: “Ja, precies! Een leerling
die nadenkt.”
“Ik hou er van als een leerling
initiatief toont. Zo’n leerling geef ik
graag de ruimte.”
ideale leerling dan van de zeurende leerling. Maar ik geef
nooit op. Bij elke zeurende leerling denk ik: het kan nog
omslaan.”
ORGANISATIE
TELEFOONS
BINNEN DE KLAS
Eveline is aan de beurt om een vervolgvraag te stellen:
“Hoe reageer jij op jouw ideale leerling?” Nienke: “Oei,
dat is een lastige vraag. De ideale leerling inspireert mij,
denk ik. Ik kan van deze leerling leren, bijvoorbeeld van
de feedback die ik op mijn lessen krijg. Ik hou er ook
van als een leerling initiatief toont en geef zo’n leerling
graag de ruimte.” Peter vraagt aan welk type leerlingen
Nienke dan een hekel heeft. Nienke: “Leerlingen die veel
schreeuwen en zeuren. Ik verwacht van leerlingen dat
als ik ze ergens op aanspreek, ze hier iets mee doen.
Niets is zo vervelend als leerlingen die geen persoonlijke
progressie boeken.”
Moniek is als derde en laatste aan de beurt om een
vervolgvraag te stellen: “Lijk jij op je ideale leerling?”
Nienke: “Wat een goede vraag zeg! Ik hoop het wel. Ik
denk in sommige opzichten wel en in andere opzichten
niet. Ik kan redelijk assertief en recalcitrant reageren,
maar ben tegelijkertijd prima in staat om ‘sorry’ te zeggen
en om mijn gedrag aan te passen.”
Eveline, Peter en Moniek mogen nog één bonusvraag
stellen. Nienke heeft duidelijk de smaak te pakken: “Maak
het me maar moeilijk, jongens!” Moniek: “Hoe zorg je voor
gelijke behandeling als je in de klas te maken hebt met
een ideale leerling en een niet zo ideale leerling?” “Nou,
dat is absoluut geen sturende vraag hoor”, reageert
Nienke lachend. “Ik streef ernaar om leerlingen zo gelijk
mogelijk te behandelen en ik blijf daar ook serieus moeite
voor doen. Natuurlijk word ik gevoelsmatig blijer van de
TELEFOONS
BUITEN DE KLAS
Eveline: “Haha, typisch dat ik deze kaart moet pakken.”
Ze besluit de kaart te spelen en geeft antwoord: “Ik heb
telefoons toch liever buiten de klas. Het is wetenschappelijk
aangetoond dat het kijken op je mobieltje je uit je
concentratie haalt, en dat wil je in de klas niet.” Peter:
“Wat denk jij dat de telefoon voor leerlingen betekent?”
Eveline denkt even na en geeft dan antwoord: “Ik denk
dat de mobiele telefoon een deel van hun identiteit is.
Die identiteit is voor mij, mede door de generatiekloof,
niet helemaal te vatten. Met het verbieden van mobieltjes
neem je dus in feite een deel van hun identiteit af. Daar
ben ik mij wel van bewust.”
Moniek: “Waarom moeten leerlingen volgens jou in hun
concentratie blijven?” Eveline: “Dat lijkt mij een beetje
een retorische vraag. Hoe kun je leren, wanneer je continu
wordt afgeleid? Het duurt bij leerlingen even voor ze in
hun concentratie zitten, maar als ze er eenmaal in zitten,
dan voel je een stuk rust over de klas komen. Ze vinden
het dan bijna jammer als de les is afgelopen.” Nienke:
“Wat is in de praktijk jouw oplossing voor het mobieltjesprobleem?”
Eveline: “De echte oplossing heb ik niet.
Mobieltjes blijven bij mij in de tas. Het gaat er uiteindelijk
om dat je ondanks alle afleiding de aandacht van de klas
krijgt. Dat is met mobieltjes eigenlijk niet mogelijk.”
Spraakwater voor leerlingen
Spraakwater is er ook voor leerlingen. Leerlingen maken een keuze
bij dillema’s en beantwoorden vragen als: ‘Eerlijk verliezen of
valsspelend winnen?’, ‘Geld of geluk?’ en ‘Wat maakt jou uniek?’. Met
Spraakwater trainen leerlingen op een leuke en interactieve manier
hun gespreksvaardigheid en leren ze elkaar beter kennen.
26