Aangiftebereidheid

Conceptversie van 24 december 2014
De respondenten die aangeven dat zij geen aangifte hebben gedaan van
een situatie met agressie en geweld, hebben hiervoor over het algemeen
bewust voor gekozen. 12% van de respondenten gaf aan dat zij niet op
de hoogte waren dat zij bij een dergelijke situatie zouden kunnen doen.
Bij het analyseren van de redenen om geen aangifte te gaan doen bij
agressie en geweld kan worden teruggebracht naar een tweetal
stromingen, namelijk:
´ Niet zinvol
Dit kan voortkomen uit toch de onbekendheid met de mogelijkheid om
anoniem aangifte te kunnen doen, het als een bijkomstigheid van het
beroep wordt geacht of dat de situatie van de dader dusdanig is dat
een mogelijke vervolging niet resultaat of een veroordeling zou leiden.
´ Niet wenselijk
Over het algemeen wordt aangegeven dat een hulpverlener liever
gewoon hulp blijft verlenen en niet anderen gaat lastigvallen met het
doen van aangifte. Het gevoel dat een agent dan van zijn reguliere
werk wordt afgehaald en niet inzetbaar is op dat moment voor de
vrede en veiligheid van de maatschappij, is een enorme drempel voor
velen om te nemen.
Onder de categorie antwoorden die geschaard kunnen worden als ‘niet
zinvol’, zijn veel ook schrijnende situaties genoemd. Denk hierbij aan de
angst om de baan te verliezen als er toch aangifte wordt gedaan,
represailles van de dader of waarbij door werkgever of Openbaar
Ministerie wordt aangegeven dat vervolging van de dader helemaal geen
zin heeft. De meeste respondenten van die situaties geven vervolgens ook
aan nog dagelijks geconfronteerd te worden met de gevolgen van die
situatie.
12% wist niet dat ze aangifte konden doen
19 | Enquête aangiftebereidheid 2014