ZWINKRANT-OKT-2017_LRweb

VEERLE DOSSCHE
In gesprek met advocate en gemeenteraadslid
Veerle Dossche
12
“Mensen in verbondenheid
staan sterker”
Veerle Dossche uit Moerkerke kent de waarde van het
woord. Als advocate pleit ze hard voor haar cliënten
en als gemeenteraadslid verdedigt Veerle met vuur
de dossiers die haar na aan het hart liggen. Vooral
veiligheid en sociale verbondenheid in de gemeente
zijn haar stokpaardjes. Een interview met een gepassioneerde
dame.
Veerle Dossche groeide op in Sint-michiels bij
Brugge maar de liefde bracht haar naar Moerkerke.
Als jonge advocate huwde ze met geboren
en getogen Moerkerkenaar Stefaan Herrewyn.
Veerle nam de tijd om zich te integreren en engageren
in haar gemeente en zei, na een eerdere
weigering wegens nog te jong en onbekend, ja
tegen de vraag om de CD&V lijst te versterken.
De Zwinkrant: Hoe ben je in de politiek beland?
Kreeg je van thuis uit een politieke interesse
mee?
Veerle Dossche: Waar ik opgroeide was politiek
nooit echt een issue, dus van daar komt het niet.
Toen ik nog maar net in Moerkerke woonde, ik
moet een jaar of vijfentwintig geweest zijn, kwam
huidig burgemeester Joachim Coens bij me aankloppen.
We schrijven 1994, hij was toen nog geen
burgemeester maar wel heel actief bij de CD&V
Jongeren en zocht dus jonge kandidaten. Maar
ik voelde me daar nog niet klaar voor: te jong en
ik kende ook nog niet veel mensen in Moerkerke.
Mijn man was wel bekend en goed geïntegreerd
maar als ik opkwam wilde ik dat echt namens
mezelf kunnen doen en niet op de naam van mijn
echtgenoot. In de jaren die volgden engageerde ik
me wel sterk in het verenigingsleven: bij Markant,
in het bestuur van de vrije basisschool en vooral
ook bij voetbalclub KFC Moerkerke. We kregen ook
drie kinderen die dan actief waren in het sporten
verenigingsleven. In 2011 kwam wijlen burgemeester
Dirk Bisschop dan langs met de vraag
op de cd&v lijst te staan. Op dat moment voelde
ik me wel sterk genoeg en ik hapte toe. Ik raakte
rechtstreeks verkozen en de burgemeester vroeg
me meteen om het fractieleiderschap op te nemen.
Omdat ik zeker wilde zijn dat ik door iedereen
aanvaard werd, legde ik het voorstel van de burgemeester
voor aan de fractieleden en niemand
maakte bezwaar.
De Zwinkrant: Hoe waren die eerste ervaringen
in de politiek? Op wie of wat kon je rekenen?
Dossche: Mijn eedaflegging vond ik een bijzonder
moment omdat ik dan echt besefte dat ik een
groep mensen vertegenwoordigde die op mij rekenen.
Ik had veel doelen, veel ambitie maar dan
kwam het besef dat er veel geduld nodig is in de
| de Zwinkrant |