De Buurtgenoot 1

NIEUW!
de
BUURTGENOOT
‘t Zachte nieuws van ‘t Harde • proefnummer, december 2018
Met special
over de nieuwe
tweedehandswinkel
TISMOOI
PAGINA
12 T/M 15
1
In dit magazine: Het verhaal van Mariposa-bewoner Bas Kalkman (95)
• Wie koopt mijn knalgele MG? • Juf Rietberg is gek op Nibbits • De typetjes van
Inge Kamp • Complot in de Noordoostpolder • Levi Joas is geboren! En meer...

2
Janny Bultman
@JannyBultman
Lezend in ‘Het goede leven’ van
#AnnegreetvanBergen kom ik
het vermakelijke stukje over het
zwembad #DeHokseberg op
#tharde tegen. Ja, dat was toen
wat... En nu nog lees ik! Vele
jaren daar gezwommen maar
op zondag was het altijd superrustig.
#tharde
Dirk van ‘t Hul
@dvanthul
@DefensieOnline vraagje, is het
de bedoeling dat door de huidige
schietoefeningen bij #tharde
het dorp vanwege trillingen
instort? We zijn hier best wat
gewend maar dit is echt niet
normaal!
Alfred Post
@AlfredPost
De blaasbalg van ons orgel
wordt onder handen genomen.
Ook wordt het orgel deze week
gestemd. #tharde
#HervGemElim
Voorwoord
Het kantoor. Een paar bureaus, computers,
telefoons en een matig koffiezetapparaat.
Dat alles onder een systeemplafonnetje
met tl-bakken. En natuurlijk de printer
die zijn vertrouwde - tikkie chemische -
luchtje verspreidt. Terwijl mijn creatieve
onderneming jaren in zo’n kantoor gevestigd
was, fantaseerde ik af en toe over een ándere
werkruimte. Bijvoorbeeld midden in een
winkel waar van alles te beleven valt...
Elise, al meer dan 18 jaar mijn vriendinnetje
(en ruim 16 jaar mijn echtgenote), is sinds
jaar en dag persoonlijk begeleider in de zorg.
Maar steeds meer heeft ze ontdekt dat ze ook
een passie heeft voor ondernemen en mooie
spullen.
Tel de twee alinea’s hierboven bij elkaar
op en ziedaar het (voor ons best wel
spannende) resultaat: we gaan een winkel beginnen
in ‘t Harde! Een tweedehandswinkel
met diverse onderdelen. TISMOOI gaat het
heten. Lees de special over TISMOOI
op pagina 12 tot en met 15 in dit magazine.
En dan is er ook de Buurtgenoot, waarvan
je nu het proefnummer in handen hebt.
Hiermee kunnen we natuurlijk handig met
onze dorpsgenoten communiceren over onze
winkel. Toch zien we de Buurtgenoot niet als
‘reclameblaadje van TISMOOI’. De winkel
krijgt een mooie plek in het blad, maar verder
staat de Buurtgenoot helemaal op zichzelf.
Gewoon omdat we het erg leuk vinden
om onze dorpsgenoten te ontmoeten en
hen een podium te geven. In dit nummer
vind je verhalen over de mensen hiernaast.
De Buurtgenoot hopen we na dit proefnummer
acht keer per jaar te gaan maken. Heb je
tips of goede ideeën. Laat het me weten.
Samenwerken is leuk!
Wijnand Voogdt
Bladmaker

5 6
16 8
H E R T O G A D O L F W E G V
N A V A A R B E K E R W E G L
A G G L H O U T R U S T W E G
17
G E R K L S E R P E N T I N O
E W A S P A R K W E G S E O U
L E N T A N I L L A T S I R C
H S I E N E R G I E W E G W E
O S E E G E W R E M A K L O W
U A T N K E R N H O O P W E G
D P S S L A S P O R T L A A N
S N T T A T A A R T S K R E B
W E R R R T A A R T S R A P S
1
7
E T A A R T S N E E T S F U T
G R A A F R E I N O L D W E G
N T T T A A R T S R E M R A M
23
In deze editie van
de buurtgenoot...
BERKSTRAAT
CRISTALLINA
ENERGIEWEG
GRAAFREINOLDWEG
GRANIETSTRAAT
HERTOGADOLFWEG
HOUTRUSTWEG
KERNHOOPWEG
LEISTEENSTRAAT
MARMERSTRAAT
NAGELHOUDSWEG
PARKWEG
SERPENTINO
SPARSTRAAT
SPORTLAAN
TALKSTEENSTRAAT
TENPASSEWEG
TUFSTEENSTRAAT
VAARBEKERWEG
WOLKAMERWEG
12 15
18
woordzoekerfabriek.nl
21
22
5
Hier ben ik dan... Levi Visch
17
Bijzondere burgers Manon Sluijter
6
Onderweg Gabriëlle Weeren
18
Wat een woning! C.W.A. de Jonghweg 9
6
7
Blinkende bolide MG Midget
5xW+H Caroline Teerling
21
22
Boekentip De priorij van Christaller
Juffen & meesters Danique Rietkamp
3
8
Oud & Wijs Bas Kalkman
23
Woordzoeker Straatnamen
12
Special TISMOOI, nieuwe winkel
23
Colofon en oproepjes
16
Mijn hobby Inge Kamp

Of u nu uw woning wilt verkopen, behoefte heeft aan
professionele begeleiding bij het kopen van een woning,
een taxatie nodig heeft, uw woning of winkel wilt
verhuren, een beleggingspand wilt kopen of verkopen,
Van Der Linde Makelaardij is u graag optimaal van dienst.
VERKOOP AANKOOP TAXATIE VERHUUR
0525 - 686063 | vdlindemakelaardij.nl

Hier ben
ik dan...
In ‘t Harde worden jaarlijks zo’n 75 baby’s geboren. Eén van die nieuwe
dorpsgenootjes is Levi Joas Visch. De Buurtgenoot nam bij hem een kijkje...
FOTO’S: LIEVFOTOGRAFIE.COM
Op 11 november om 9:17 zag Levi Joas
Visch het levenslicht in het Isala Ziekenhuis.
Na een nachtje ziekenhuis mocht hij
met z’n kersverse vader en moeder, Patrick
& Henrieke Visch, terug naar ‘t Harde. Papa
en mama voelen zich gelijk verantwoordelijk.
Levi hoort er helemaal bij en is niet
meer weg te denken.
Bij de 20-weken echo hoorden de aanstaande
ouders dat het een jongetje zou worden.
De week erop waren zij er samen uit dat hij
‘Levi’ moest gaan heten. Terwijl Levi groeide
in de buik wachtten de ouders geduldig
en bereidden zich goed voor. Ze waren erg
nieuwsgierig naar hun kindje: “Op wie zal
hij gaan lijken? Hoe zal de bevalling gaan?
Het is immers onze eerste.”
“Terugkijkend hebben we tijdens de zwangerschap
een mooie tijd gehad met weinig
zorgen. We beseffen ook dat zo’n aanloop
niet vanzelfsprekend is en dat maakt ons
dankbaar. Met 37 weken en 4 dagen werd
Levi Joas geboren. Zijn ogen lijken op die
van Patrick en hij huilt weinig tot nu toe.
Zijn namen betekenen ‘zich hechten aan’
en ‘gegeven door God’. Dat sluit aan bij
wat Patrick en Henrieke hun zoon Levi
toewensen: “We wensen hem een gezond
lang leven, omringd door liefdevolle
mensen en dat hij God mag leren kennen.”
“De geboorte van nieuw leven is verreweg
het meest bijzondere dat we in ons leven
hebben meegemaakt. De kraamtijd is alweer
voorbij. We hebben veel kaartjes en bezoekjes
gehad, superlief en overweldigend.”
Patrick (32) en Henrieke (27) Visch
Hij is business developer bij IT-bedrijf
Fortes en actief bij Business Club N.V.
Zij is leerkracht op PCBS De Parel
in ‘t Harde.
5

Onderweg
Fijn, de schooldag
zit er weer op!
Gabriëlle Weeren komt met de stoptrein aan
op station ‘t Harde. De schooldag zit er weer
op! Ze is eerstejaars MBO verzorgende IG op
Landstede in Harderwijk. Nu gauw met
de fiets naar huis, verderop in het dorp.
Wie koopt mijn
knalgele MG?
Blinkende bolide
Deze gele MG Midget heeft de huidige eigenaar
gekocht op een veiling in Hoorn. De koper heeft
maar één keer genoten van het cabrio-gevoel.
Hij kwam erachter dat het niets voor hem was.
“Ik ben te jong en ik vind dat de nieuwe eigenaar
ouder moet zijn, een type met een grote snor
bijvoorbeeld.”
6
De sterke motor van 1500 CC loopt als een zonnetje
en geheid dat u nagekeken zult worden.
De auto is voorzien van een nieuw interieur, een
nieuwe canvas soft-top en verder is er ook op
mechanisch en optisch vlak veel aan de auto gedaan.
In totaal is er voor meer dan € 20.000,- aan
restauratiewerkzaamheden besteed. Hiervan zijn
alle rekeningen aanwezig, alsook diverse andere
documentatie. Bij de koop inbegrepen zijn ook
de blauw-witte nummerplaten die beter bij de
auto passen, hoewel het net geen oldtimer is.
Haast heeft de verkoper niet met de blinkende
bolide: “Ik wacht gewoon op een MG-liefhebber
die een ‘gele banaan’ wil hebben. Dan ontmoet
ik hem vanzelf, want gele MG’s, daar heb je er
maar weinig van.”
link.marktplaats.nl/m1283388053
Gegevens:
Merk & Model: MG C Midget
Kilometerstand: 58.300 mijl
Aantal deuren: 2-deurs
Transmissie: 4 versnellingen,
handgeschakeld
Aantal cilinders: 4
Motorinhoud: 1.493 cc
Ledig gewicht: 810 kg
APK: gekeurd tot juni 2018
Bouwjaar: 06-1979
Brandstof: Benzine
Vraagprijs: € 13.950

5xW+H
Met het klassieke vragenlijstje van
journalisten en inspecteurs (5xW+H:
wie, wat, waar, wanneer, waarom en hoe)
bellen we een startende ondernemer in
ons dorp. Dit keer spreken we Caroline
Teerling van Aangenaam Vergaderen.
Zó leuk kan vergaderen zijn
Wie / Caroline Teerling (42) en Mirjam
Ruitenberg (45).
“Mirjam en ik hebben elkaar leren kennen
op de interkerkelijke vrouwengroep in Elburg.
Ik had al een poosje het idee om de deel van
de boerderij waar ik met mijn gezin woon
aan te bieden voor vergaderingen en feestjes.
Mirjam had zoiets al eens eerder gedaan, maar
miste nu de ruimte. Dus hadden we elkaar
gauw gevonden. Ik houd van buitenleven en
lekker eten koken, Mirjam kan erg goed decoreren
en stylen. Bakken en organiseren vinden
we allebei leuk, dus we zijn een goed team.”
Hoe & Wat / Een gezellige plek waar mensen
kunnen vergaderen of een feestje
kunnen geven.
“Het heet Aangenaam Vergaderen. We bieden
plek aan groepen van maximaal 15 mensen.
Vaak komen onze gasten in het kader van een
dagje teambuilding of voor een hei-sessie. Wij
zorgen ook voor de catering. Bijna alles maken
we zelf. Vaak van producten uit eigen tuin:
verse groenten, fruit en onze eigen honing.
Al dat lekkers en de landelijke sfeer maakt
het bijzonder. Onze gasten zijn vaak erg
enthousiast en daar genieten wij weer van.
Naast vergaderen verzorgen we ook borrels
en feestjes. Dan betrekken we de buitenruimte
er vaak bij waardoor we ook grotere groepen
kunnen ontvangen (tot 40 personen).”
Waar / Op de boerderij aan de Rozenbergerweg
4 in ‘t Harde, aan de rand
van Landgoed Schouwenburg.
“Onze boerderij is 110 jaar oud en staat op
1,5 hectare grond. In ons weiland graast een
kuddetje Drentse Heidenschapen. En we hebben
een lekkere grote groentetuin. Jarenlang
hebben mijn man en ik er aan gewerkt om van
ons erf een mooie plek te maken. Bijzonder
om dit nu te kunnen delen met anderen!”
Waarom / Mensen blij maken.
“Mirjam en ik vinden het leuk als we mensen
blij kunnen maken. En we genieten van
het contact. We hopen - en merken gelukkig
ook - dat mensen zich hier thuis voelen en
ondertussen genieten van de schepping en de
gezelligheid. We willen iets goeds meegeven.”
www.aangenaamvergaderen.nl
7
(Sinds) wanneer / Zomer 2018 gestart.

Op bezoek bij Bas Kalkman
‘Een extra stukkie vlees’
Oud & Wijs
In de vaste rubriek
‘Oud & Wijs’ brengen
we een bezoek aan
Mariposa en leggen
we ons oor te luister
bij een bewoner. In
deze editie ontmoeten
we de 95-jarige Bas
Kalkman.
8
Een korte introductie:
hij werd geboren in
Maassluis, is de zoon
van een rijksloods,
had zijn eerste baan
op zijn zestiende (en
verdiende 10 gulden
per maand), at in de
oorlog kattenbout
zonder het door te
hebben, was jarenlang
bedrijfsarchivaris in
Den Haag, woont sinds
zijn pensioen in 1984
op ‘t Harde én heeft
een haardos waar
menig jongeman
jaloers op kan zijn.

DE KAST IN!
En zo glijden we vanzelf de geschiedenis in.
De jonge Bas wilde graag varen, net als zijn
vader. Maar die zei: “Dat is niks voor jou, jongen.”
Bas deed een beroepskeuzetest en daar
kwam uit dat hij zendeling of schoenmaker
kon worden. “Maar dat wilde ik beide niet”,
gaat hij verder met zijn verhaal. “Ik was zestien
en ik ging maar werken bij Gloe & Co [1] in
Rotterdam, een importeur en leverancier van
houdbare levensmiddelen. Zalm in blik en gedroogde
vruchten, dat soort dingen. Ik begon
met postzegels plakken en de telefoon aannemen,
maar al snel mocht ik ook offertes maken.
Hoewel ik maar tien gulden per maand
verdiende, maakte ik lange dagen. Eigenlijk
mocht ik maar tot zes uur ‘s avonds werken,
maar meestal was ik pas om half acht thuis.
Om zes uur zei mijn baas dan: ‘Kalkman, de
kast in!’. Want dan kwam de inspectie. Zodra
die vertrokken was, kwam ik weer tevoorschijn
en ging ik verder met mijn werk.”
SCHILDERIJEN
Meneer Kalkman zit aan zijn tafeltje voor het
raam. Zijn kamer in Mariposa heeft perfect
uitzicht op de Eperweg waar de hele dag voetgangers,
fietsers en een eindeloze stoet auto’s
aan hem voorbij trekken. Maar op dit moment
gaat zijn aandacht uit naar het Mandala kleurboek
dat voor hem op tafel ligt. Met kleurpotloden
kleurt hij de ingewikkelde geometrische
figuren netjes in. “Ik ben een beetje verslaafd
geraakt aan deze mandala’s. Het is eigenlijk
therapie hoor, want tegenwoordig maakt m’n
hand soms zomaar een ongecontroleerde
beweging. Dit boek helpt me om mijn fijne
motoriek op peil te houden. Ik heb altijd veel
geschilderd, kijk maar...” De dorpsgenoot met
zijn witte bos haar en zijn vriendelijke blik
wijst naar de muren van zijn appartementje.
Er hangt een heel aantal schilderijen. “Het zijn
allemaal reproducties”, vertelt hij. “Ik schilder
het na van kaarten. Dat is een ingewikkelde
klus, want ik moet alles in de juiste schaal vergroten.
Kijk, daar zie je Oud Amsterdam, daar
kwam mijn vrouw Dina vandaan. En daar:
Rotterdam, daar had ik mijn eerste baan.”
250 GULDEN
Bas’ werkzame leven werd al snel bruut verstoord,
want de Tweede Wereldoorlog brak
uit. En Rotterdam had daarvan zwaar te lijden.
Op 14 mei 1940 werd de stad gebombardeerd
door de Duitsers. Ongeveer acht honderd
mensen kwamen om en zo’n tachtig duizend
Rotterdammers waren op slag dakloos. Het
bombardement leidde nog dezelfde dag tot
de overgave van Nederland. Oók het complete
pakhuis van Gloe & Co ging in vlammen op.
Alleen de brandkast overleefde het geweld.
Meneer Kalkman weet het allemaal nog goed:
“We werkten daarna een tijd vanuit het huis
van de directeur. Vaak konden wij daar een
kist met blikjes vis kopen. Die legden we dan
in de kast in de gang. ‘De weduwe van Sarfath’
[2] noemde mijn moeder dat altijd. Enige
tijd later nam onze directeur van een Joodse
vriend die opgepakt
zou worden
een bedrijf in Amsterdam
over. Met
het idee dit tot na
de oorlog voor hem
draaiend te houden.
En ik kreeg
de vraag of ik naar
Amsterdam wilde
verhuizen om een
soort manusje van
alles te worden. Ik
ging eens rekenen en kwam erop uit dat ik dan
250 gulden per maand moest gaan verdienen.
Eten, drinken, kleding, en vooral een kosthuis
betalen in Amsterdam, dat was een erg kostbare
zaak. Dat loon werd me toegezegd. We
importeerden in Amsterdam vooral gist. Dat
ging allemaal naar Duitsland, zodat ze daar
lekkere broden konden bakken. Toen ik in
Amsterdam was, kreeg ik - net als alle andere
9

10
jonge mannen - bericht dat ik te werk gesteld
zou worden in Duitsland. Maar telkens als dat
gebeurde, zocht ik snel een andere kostvrouw,
zodat ze me niet meer konden vinden en ik
kon zeggen dat ik het bericht gemist had. Tot
drie keer toe bereikte mij zo’n oproep. Op een
dag - pas in 1944 - ging het fout. Ik was ergens
samen met een collega, meneer Steinmann,
een Letse Jood die op de een of andere manier
nog op vrije voeten was. Nu werd hij op straat
opgepakt. We waren in een fuik gelopen. Ook
ik moest me legitimeren. Ze zeiden: ‘Wat is dat
met jou, je hebt al drie keer een oproep genegeerd?’
Ik zei dat ik van niks wist en dat ik vaak
van kosthuis was gewisseld. En ook dat ze me
beter hier konden laten, omdat ik in feite voor
gist voor ‘hun’ vrouwen zorgde. Maar ik moest
direct mee.”
LUIZEN EN BEDWANTSEN
De jonge Kalkman werd op de trein gezet naar
Oldenzaal. Met een hoop andere mannen verbleef
hij twee weken in een barak waarvan hij
zich vooral de luizen en de bedwantsen nog
levendig herinnert. Daarna gingen ze opnieuw
de trein in. Een dagenlange, horten-en-stotende
reis naar Berlijn, met een hoop mannen in
een treinwagon zonder enig meubilair. In de
hoek stond een emmer, daarop moest je dan
je behoeften maar doen. In Berlijn moesten
de mannen aan de slag in fabrieken. ‘s Nachts
sliepen ze in barakken. Iedereen ingedeeld
naar nationaliteit. “Ik werd te onhandig bevonden
voor het werk in de fabriek en werd
bijrijder op een vrachtwagen. De chauffeur
wakker houden, noemden we dat. De chauffeur
waar ik naast zat was een goede man. Hij
weigerde zijn kinderen bij de Hitler Jugend te
doen waardoor hij verplicht moest verhuizen
naar een soort moestuin buiten de stad. Ik
bleef bijrijder en vaak moesten wij de barakken
bevoorraden. Dat wil zeggen: we brachten
brood en Schmeltz, een soort vet-sticks, daar
kon je iets in bakken. Op een avond zag ik hoe
de Fransen rond een kampvuur zaten en geroosterd
vlees aten. ‘Wil je ook wat?’, vroegen
ze. Uiteraard wilde ik dat en ik at er smakelijk
van. Ik ben een echte vleeseter. ‘Weet je wat je
gegeten hebt?’, vroegen ze daarna. ‘Gebraden
kat!’ Die Fransen trokken er ‘s avonds
op uit met proppenschieters om katten
te vangen.”
ENTREEKAART
Toen de Russen oprukten, moesten de
dwangarbeiders weg uit Berlijn. Ze werden getransporteerd
naar Beendorf waar ze moesten
werken in fabrieken die waren ondergebracht
in lege zoutmijnen. Gelukkig voor Bas duurde
het daar niet lang meer voordat de bevrijders
- de Amerikanen - kwamen. De arbeiders
werden overgebracht naar een klooster in
België. En vandaar kon hij na enige tijd op een
rijnaak terug naar Nederland. “Na een lange
vaart kwamen we aan bij de Maaskade in Rotterdam.
Uitstappen, zeiden ze. Maar daardoor
kwamen we niet langs de officiële controle.
Toen ik na een paar dagen naar het distributiekantoor
ging om spullen op te halen voor
mijn moeder (alles was nog op de bon), moest
ik mee naar het politiebureau omdat ik geen
zogenaamde entreekaart had. Op het bureau
zei de brigadier: ‘Waarom ben je gaan werken
in Duitsland, je had toch kunnen onderduiken?’.
Ik dacht ‘Man, je weet niet waar je over
praat’. Vervolgens moest ik ontluisd worden. Ik
zei dat ik helemaal geen luizen had. Voordat
ik het wist trok hij mijn broekband naar voren
en spoot het vol met een soort meel. Dat is
desinfecterend, zei hij. Tjongejonge. Nou hoe
dan ook, toen kreeg ik mijn entreekaart.”
1 KILOMETER ARCHIEF
In de afgelopen 4 alinea’s van dit artikel
hebben we amper een jaar of 7 uit het leven
van meneer Kalkman behandeld. Daarom
spelen we in deze alinea even de versnelde
ronde: 10 regels voor de volgende 70 jaar.
Terug in Nederland keerde Bas terug bij Gloe
& Co, maar meldde zich al snel aan om mee te
helpen bij de Wederopbouw in Tiel. Hij moest

er verbrande boerderijen taxeren. Vanuit het
contact dat hij met Den Haag onderhield over
de renovatie van panden, ging hij kort daarna
werken voor het archief van de Gemeentewerken
Den Haag. Daar zou hij tot zijn pensioen
blijven werken. Hij werd er afdelingshoofd en
was verantwoordelijk voor 1 kilometer archief.
In 1984 zette de archivaris een punt achter
zijn carrière en verhuisde met zijn vrouw
Dina - met wie hij een paar jaar na de oorlog
getrouwd was in Amsterdam - naar ‘t Harde.
Onder de indruk van de rust en ruimte van de
Veluwe kocht het echtpaar een mooie bungalow
aan de Leisteenstraat in ‘t Harde waar
ze héél lang - tot twee jaar geleden - met veel
genoegen samen woonden.
ROOS
In zijn kamertje in Mariposa verandert de blik
in de ogen van meneer Kalkman nu een beetje.
Doorgaans kijken zijn ogen vriendelijk en
open de wereld in.
Maar nu staart hij
naar buiten zonder
ergens naar te kijken.
“Het is precies
twee jaar geleden
nu. Dat Dina overleed.
Ze lag net in
het ziekenhuis omdat
het niet zo goed
ging. Toen kreeg
ze een beroerte.
FOTO DOOR ROEL KNOL
Een week later is ze
overleden in het hospice in Nunspeet. Ze ligt
begraven in ‘t Harde. Ik mis haar nog erg hoor.
Vaak zit ik de krant of het kerkblaadje te lezen
en dan denk ik: ‘Kijk Dien, dit moet jij even
lezen.” Want zo deden we dat altijd. Dan zocht
ik voor haar op wat zij interessant vond. Dina
was een lieve vrouw. Een echte Amsterdamse,
ze praatte met iedereen. We hebben samen
bijvoorbeeld heel veel gebruik gemaakt van
de buurtbus. En weet je wat zo bijzonder was?
D’r kwamen wel meer dan tien mensen van
de buurtbus naar de begrafenis. Vlak voordat
Dinie stierf, hadden we nog een uitnodiging
gekregen van de gemeente. Ze wilden portretten
maken van alle 90-plussers in het dorp.
Daar zijn we samen nog geweest, en ze hebben
Dinie prachtig op de foto gezet. De dag na
haar overlijden werd ik gebeld, of we naar de
tentoonstelling van al die foto’s wilde komen.
Ik zei: ‘Ach, weet u, mijn vrouw is gisteren
overleden.’ Ik ben toch nog naar die tentoonstelling
geweest. Op de foto van Dien hadden
ze een mooie roos geplakt.”
VLEESETER
Ondanks dat grote verdriet is meneer Kalkman
het type dat de moed niet verliest. Na
het overlijden van zijn vrouw verhuisde hij
tijdelijk naar verzorgingshuis De Boskamp in
Epe. Na een poosje kwam er ruimte voor hem
vrij in Mariposa, het verzorgingshuis in zijn
eigen vertrouwde dorp. Maar de harten van de
zusters in Epe had hij inmiddels al gestolen.
‘O nee hoor, we laten je niet gaan, we doen gewoon
alle deuren op slot,’ grapten ze voor zijn
vertrek. En toen hij echt ging, kreeg hij een
briefje mee voor de verzorgers van Mariposa:
‘Lieve collega’s, denk eraan, meneer Kalkman
is een echte vleeseter. Geef ‘m maar vaak een
extra stukje.” En hij zegt dat het nog geholpen
heeft ook: “Ik krijg heel vaak een extra stukkie
vlees.” Met een glimlach pakt meneer Kalkman
zijn potlood weer beet en werkt met plezier
verder aan zijn kleurrijke mandala.
[1] Een bedrijf dat in 1902 werd opgericht en nog steeds bestaat (www.gloe-zeits.nl) en nog altijd handelt in conserven.
[2] Een verhaal in de Bijbel over een weduwe wiens kruikje olie maar niet leeg raakt (1 Koningen 17 vers 8-24).
11
Tip! Mariposa is nog op zoek naar vrijwilligers die het leuk vinden
om te helpen bij activiteiten en maaltijden. Meer weten? Stuur een
mailtje naar Margo Leusink: welzijntharde@wzuveluwe.nl

De verrassende
tweedehandswinkel
van ‘t Harde.
Vanaf 2 maart 2019. Open op
dinsdag, vrijdag en zaterdag
We gaan bijna beginnen!
In een grote bus kriskras door het land. Op zoek naar mooie items
voor de winkel. Op een mooi plekje onderweg even stoppen voor
een lekkere pichnick. Dit nieuwe avontuur heeft al veel gezelligheid
opgeleverd! Maar nu zien we er vooral naar uit om écht te gaan
beginnen. Op 1 januari 2019 krijgen we de sleutel en op 2 maart
hopen we jou welkom te heten bij de opening van een splinternieuwe
tweedehandswinkel in ‘t Harde: TISMOOI!
Waarom deze naam?
Kijk op www.tismooi.nl/naam
Wij zijn Wijnand en Elise Voogdt. 18 jaar
geleden verklaarden we elkaar de liefde
en sinddien reizen we samen door het leven.
We hebben drie geweldige kinderen:
Joas, Evan en Mirre. We wonen sinds twee
jaar (weer) in ‘t Harde. Elise werkt als persoonlijk
begeleider in de zorg en Wijnand
runt zijn eigen creatieve onderneming.
Én we gaan een winkel beginnen :-)
12
Kinderkleding, kringloop, vintage, koffie
Het wordt een tweedehandswinkel met
vier verschillende onderdelen: kinderkleding,
kringloop, vintage en verse koffie.
Gevestigd in het pand waar nu nog een
paar dagen de Spring Store te vinden is
(die gelukkig ook in ‘t Harde blijft, maar
verhuist naar het oude Etos-pand aan de
overkant van de Eperweg).

KinderkledinG
#TISVOORKIDS
Vanaf 2 maart openen we onze kinderkledingwinkel,
bij jou om de hoek. Je vindt hier straks volop tweedehands
merkkleding. Niet omdat we die merkjes nou
zo belangrijk vinden, maar wél omdat het vaak echt
leuke kleren zijn. Bovendien is de kwaliteit over het
algemeen erg goed, zodat het bij uitstek geschikt is
voor een tweede leven. En dat ook nog voor een fijne
prijs. Je kunt bij ons terecht om mooie kleren voor je
kids te vinden én om kleding bij ons in te brengen,
zodat wij die voor je kunnen verkopen.
Inbrengen
Heb jij leuke eigentijdse kinderkleren die weer door
mogen naar een volgende blije drager? Maar heb je
zelf geen zin of tijd om alles op Marktplaats te zetten
of in de zomer een paar dagen op de kleedjesmarkt te
zitten? Breng het dan gerust bij TISMOOI. Wij gaan het
met plezier voor je verkopen.
Volg ons ook online
Op deze en de volgende
twee pagina’s in dit blad
lees je wat we gaan doen.
Veel meer nieuwtjes over
de winkel, over ons en onze
spullen, kun je vinden op
www.tismooi.nl en via
Facebook en instagram.
Leuk als je ons volgt!
instagram.com/
tismooiomtedelen
Waar, wanneer en spelregels
Hoewel we pas open gaan in maart, kun je vanaf
nu al kleding bij ons inbrengen. Op onze website
tismooi.nl lees je onder het kopje ‘kinderkleding’
hoe het allemaal werkt en wat de spelregels zijn.
www.tismooi.nl/kinderkleding • info@tismooi.nl
13
f
facebook.com/tis.mooi

VintaGe
#TISVANTOEN
Vintage is een modewoord. De een wil
ermee aangeven dat iets uit de jaren ‘50
en ‘60 van de vorige eeuw komt, de ander
hanteert de termijn wat ruimer: tussen
1920 en 1990. Op de vintage-afdeling
van TISMOOI bedoelen we er dit mee:
mooie karakteristieke items met de
nodige levenservaring.
We richten ons vooral op spullen voor in huis.
Met een accent op stoelen, lampen en decoratieve
voorwerpen.
Van een goed jaar
We zijn nog er nog steeds niet helemaal achter
waarom die term vintage in gebruik is geraakt.
In het Frans betekent het ‘wijnoogst’. Het wordt
ook gebruikt in de zin van ‘een goed wijnjaar’.
Wijn wordt vaak rijper en beter naarmate het
langer ligt. Goede kans dat een Franse wijnboer
ooit een oude kast wilde verkopen, en toen uit
de macht der gewoonte met het woord vintage
op de proppen kwam. Afijn, weet jij hoe het echt
zit? Dan horen we het graag.
Karakter
In onze winkel vind je straks een afdeling vol
prachtige, doorleefde items, waarmee je jouw
huiskamer net even wat extra sfeer en karakter
geeft. Van harte welkom vanaf 2 maart! Santé.
14

KrinGloop
#TISWEERNIEUW
Kringloopwinkels zijn bijzondere
plekken. Al die spullen die al een heel
leven achter de rug hebben! Waar zou
deze klok gehangen hebben? En deze
camera, wat heeft die allemaal gezien?
He, dat fietsje, dat had ik vroeger ook.
Een kringloop is een soort museum
zonder poeha. Waar je niet stilletjes
en deftig hoeft te doen, maar waar je
gewoon voor een prikkie meeneemt
wat je nog goed kunt gebruiken.
Daarom is het zo leuk om hierbij mee
te delen: ‘t Harde krijgt een kringloop!
Koffie?
#TISLEKKER
En natuurlijk is er koffie!
Met iets lekkers? Zeker weten!
Tot gauw bij TISMOOI
en voor nu: mooie feestdagen!
Elise & Wijnand
Leuke en goede spullen
Dit onderdeel van TISMOOI komt in de ruimte
achterin het pand, waar nu nog de fietsenmaker
zit. Grote kasten, bedden en bureaus zul je
er straks niet vinden. Daar hebben we net te
weinig ruimte voor. Maar wel heel veel andere
leuke en goede spullen binnen de thema’s:
keuken, sport & spel, boeken, werken, klussen
en wonen.
Meer weten?
Ook over de kringloopwinkel, het inleveren
van spullen en de openingstijden vind je meer
informatie op www.tismooi.nl/kringloop
TISMOOI
EPERWEG 59
8084 HC ‘T HARDE
(06) 8143 0157
INFO@TISMOOI.NL
WWW.TISMOOI.NL
INSTAGRAM: TISMOOIOMTEDELEN
FACEBOOK.COM/TIS.MOOI
15
WWW.TISMOOI.NL

Mijn hobby
Inge Kamp (57)
woont in ‘t Harde
en houdt ervan om
typetjes te spelen.
Haar alter ego’s
Mien, Annie, Hendrikje
en Truus zijn
inmiddels zo populair
dat Inge er haar
werk van heeft kunnen
maken.
Theedoek
en een gekke
zonnebril
“Het begon op een bruiloft van een vriendin, nu 20 jaar
geleden. ‘s Avonds merkte ik dat niemand een stukje
had voorbereid. En daarom besloot ik snel de gasten
langs te gaan om wat leuke informatie op te halen.
Even later kwam ik op als een oude schoonmaakster,
met een gekke zonnebril op m’n neus en een theedoek
om mijn hoofd. Ik maakte er een heel verhaal van en
iedereen scheen het erg grappig te vinden.
BEDRIJF
Mijn moeder bleef tot jaren daarna bij me aandringen:
‘Je moet iets gaan doen met dat acteren!’ Dus schreef
ik me uiteindelijk in voor een cabaretcursus in Harderwijk.
We leerden typetjes spelen. Heel fijn, want dat was
precies wat ik graag wilde doen. De regisseur zei na een
optreden tegen me: ‘Tijdens de repetitie ben je een grijze
muis. Maar als de show begint, dan ben je echt heel
goed. Je pakt het publiek helemaal in’. Dat is natuurlijk
leuk om te horen en daarom besloot ik in 2007 om van
deze hobby mijn werk te maken.
GEINTJES
Sindsdien heb ik elke week opdrachten. Op recepties
en feestavonden enzo. Ik word dan niet geïntroduceerd
voordat ik aan mijn act begin. Maar ik sta gewoon
opeens tussen de mensen. Als serveerster die geintjes
begint te maken met de aanwezigen. Die zie je elkaar
eerst even aankijken van: ‘Wat is dat voor mens?’
Maar vervolgens krijg ik ze wel aan het lachen. Op een
feestje sta ik soms bij de ingang mensen welkom te
heten. Dan vraag ik: Wie bent u ook weer? En dan roep
ik de zaal in: ‘He Kees, die Jaap is er, die wou je d’r toch
niet bij hebben?’.
16
FAVORIET
Ik heb een hoop typetjes, maar mijn favoriet is de
Amsterdamse schoonmaakster Mien, een allesweter die
geen blad voor de mond neemt. Die doe ik het vaakst,
omdat ik veel op haar lijk.”
Meer over Inge en haar typetjes: www.humoropmaat.nl

ijzondere
burgers
van ‘t Harde
manon
sluijter
houdt van
thais
Pim en Vera Kleinrensink
van Restaurant Amuse
verzorgen samen met hun
vriendin Sylvia de rubriek
‘Bijzondere Burgers’.
Ze maken voor een dorpsgenoot
een unieke burger
op basis van zijn of haar
favoriete eten. En al etend
stellen ze nog wat nieuwsgierige
vragen. In deze
eerst editie schuift Manon
Sluijter aan tafel.
Hiernaast enkele highlights
uit het artikel dat in
zijn geheel te lezen is op
restaurantamuse.nl
MOUNT EVEREST
Manon is geboren op ’t Harde en woont hier al haar hele leven, op
een paar jaar na. Ze reist graag en heeft een paar grote reizen achter
de rug. Op één van de laatste reizen die haar naar Nepal voerde, heeft
ze een deel van Mount Everest beklommen. Ook werkte ze drie jaar in
een weeshuis in Thailand.
SCOUTING
Manon wilde als kind oorlogsverslaggever worden. Al jong wist ze
dat ze mensen informatie wilde geven. Ze werkt nu als communicatieadviseur
bij de gemeente Oldebroek. Naast haar gezin en werk
besteedt ze veel van haar vrije uren aan de scoutinggroep Gustaaf
Adolf, op ’t Harde. Ze zegt: “Scouting geeft kinderen een zinvolle
vrijetijds-besteding, waar ze hun hele leven iets aan zullen hebben.
Ze leren niet alleen praktische vaardigheden maar ook uitdagingen
aangaan, samenwerken en communiceren”.
THAISE BURGER
Haar favoriete eten is Thais. Pim heeft voor Manon dan ook een Thaise
burger gemaakt: rundvlees met verse kurkuma, koriander, laos en
kokosmelk, gegarneerd met een dressing, cassave en sla. Het smaakt
prima, al is Manon véél pittiger gewend.
17
Deze Thaise burger staat de komende weken op het menu
bij Restaurant Amuse. U kunt ‘m komen proeven!

18
Een bungalow met serre
op een kavel van 1.500m 2

Wat een woning!
In de rubriek ‘Wat een woning!’ presenteert makelaar
Jan-Willem Knol van Van der Linde Makelaardij een
opvallend huis dat te koop staat in het dorp. Dit keer
een bungalow aan de C.W.A. de Jonghweg 9.
Vraagprijs: € 389.500,- kosten koper.
De bungalow die te koop staat op de C.W.A.
de Jonghweg 9 in ’t Harde is gebouwd in
1961. De woning heeft nogal wat ‘authentieke
elementen’ zoals makelaars dat vaak
zeggen. Met andere woorden: het is een
woning die aangepast moet worden naar
de eisen van deze tijd.
De locatie is fantastisch! Een brede straat
met veel groen in een bosrijke omgeving
waar u regelmatig eekhoorntjes tegen kunt
komen. De kavel heeft een mooi formaat
van 1.500 m² en de achtertuin biedt u veel
rust en privacy. Het is heerlijk vertoeven in
de serre van ca. 18 m²! De woonkamer heeft
na de aanbouw in 1983 een fijne oppervlakte
gekregen van ruim 45 m². Op de begane
grond zijn twee slaapkamers aanwezig. De
totale gebruiksoppervlakte woonfunctie bedraagt
ca. 120 m² en dat is exclusief de serre
en de inpandige garage. Wilt u meer ruimte?
Het bestemmingsplan biedt flinke uitbreidingsmogelijkheden
waarbij ook de goot en
de nok verhoogd kunnen worden.
Op 13 juni 1961 werd door
‘Burgemeester en wethouders
der gemeente Doornspijk’ aan
bouwmaatschappij Verbuko uit
Apeldoorn een bouwvergunning
verleend voor de bouw van een
bungalow aan de C.A.W. de
Jonghweg 9 in ‘t Harde. De bouwkosten
bedroegen fl.18.900,-.
Zoekt u een woning op een mooie locatie
en ziet u mogelijkheden om van dit huis uw
thuis te maken? Maak dan een afspraak met
Jan-Willem. Hij laat u graag de rest van deze
charmante bungalow zien.
awknol@vdlindemakelaardij.nl
www.vdlindemakelaardij.nl
19

• Restaurant
• Van catering tot keetering
• Tuinterras aan de achterzijde
• Regionale producten
• Vergaderlunch
• Verjaardag
Geopend woensdag t/m zondag vanaf 16:00 uur.
www.restaurantamuse.nl | Tel. 0525-654168

Boekentip
Duister complot
in de Noordoostpolder
Het verhaal van de Noordoostpolder is bijzonder. Een
commissie bepaalde wie er mochten wonen. De bevolking
moest bestaan uit nette mensen van onbesproken gedrag.
Verder moest aan een flink aantal eisen worden voldaan.
Er is ook een boek over geschreven: ‘Het Nieuwe land’
van Eva Vriend (nog steeds verkrijgbaar).
Boek:
De priorij
van Christaller
Schrijver:
Berthoo Lammers
ISBN:
9789082538831
Prijs:
21,95
Maar er is meer: De Poldertoren in Emmeloord moest exact
in het midden van de polder staan. Als een centraal baken
wat je vanaf grote afstand al kon zien. Er waren tot 2017
plannen om de ruimte rondom de Poldertoren te bebouwen
met winkels en woningen. Maar dat wil maar niet lukken.
Er is al 20 miljoen euro in de plannen gestopt en nog steeds
staat er niets. En dat zijn feiten.
Waarom niet?
En daarover gaat deze thriller. Niets is wat het lijkt en
Lammers heeft daar een Dan Brown-achtig verhaal van
gemaakt. Spannend en boeiend. Wat is echt en wat is fictie?
Feiten: Christaller heeft bestaan en rondom de Poldertoren
staat nog steeds niets. Twee raadsleden gaan op onderzoek
uit en ontdekken verbijsterende zaken. Het nazi-Duitsland,
iemand uit het koningshuis, Hermann Göring, leden van
de gemeenteraad. Ze spelen allemaal een rol. Een duister
complot komt aan het licht.
Een boeiende thriller, die vlot en heerlijk leesbaar is en die
gaat over een gebied dat nog geen 50 kilometer bij ons vandaan
ligt. Het verrassende slot is de kers op de taart. Soms
valt Lammers in herhaling, maar dat neemt niet weg dat ik
dit boek van harte kan aanbevelen!
Berthoo Lammers is lid van de gemeenteraad in de
Noordoostpolder. Ook dat is een feit...
Het boek ligt natuurlijk in onze winkel.
Veel leesplezier!
21
Door Henk Haklander
The Readshop - ‘t Harde

Danique Rietberg
VRIEND
SCHAPS
BOEKJE
VAN DE
JUFFEN
EN DE
MEESTERS
In deze editie: Danique Rietberg (25), juf van groep 5 van Het Sterrenlicht.
WAAR BEN JIJ GEBOREN?
Ik ben opgegroeid in Wezep, maar geboren
in het Isala ziekenhuis in Zwolle.
Vorig jaar ben ik getrouwd met mijn
man Willem-Jan. Samen wonen wij nu
in Kampen.
WAT IS JE LIEVELINGSETEN?
Ik ben gek op lasagne én op carpaccio.
ALS JE GEEN JUF WAS, WAT VOOR WERK
ZOU JE DAN DOEN?
Toen ik in het laatste jaar van de middelbare
school een vervolgopleiding moest kiezen,
leek het me ook erg leuk om bij de
‘politie te paard’ te gaan. Ik houd van
paarden. En de politie lijkt me lekker
spannend: je mag overal heen en er
gebeurt altijd wat!
JE HOUDT DUS VAN DIEREN?
Zeker! Ik heb heel lang paard gereden. Ik
had vroeger ook konijntjes en we hadden
thuis een volière, met kippen en fazanten.
Als ik later met pensioen ga en samen met
Willem-Jan in een leuk boerderijtje woon,
dan hoop ik nog eens een hond te kunnen
nemen.
WAT VIND JIJ DE MOOISTE EIGEN-
SCHAP VAN WILLEM-JAN?
Dat hij niet kan liegen. Tijdens een spelletje
probeert hij het wel eens, maar het
lukt ‘m gewoon niet. Ik zie het direct aan
zijn gezicht. Wat trouwens ook heel leuk
aan hem is: hij is supergrappig.
WELK LIEDJE OP YOUTUBE VIND JIJ
HEEL MOOI?
Ehhm... ‘Ik zal er zijn’ van Sela. Dat nummer
werd gespeeld tijdens onze trouwdienst.
HEB JIJ EEN FAVORIETE AUTO?
Ja, Ferrari’s vind ik mooi, maar dat komt
natuurlijk ook door het logo . We hadden
trouwens een Jaguar als trouwauto.
WELK GEBRUIKSAPPARAAT
KUN JIJ NIET MISSEN?
Het tosti-apparaat. Heerlijk,
en leuk toch dat je oud brood
weer lekker kan maken?
WAT WAS JE LEUKSTE
UITJE DIT JAAR?
Blokarten in IJmuiden was
supergaaf. Dat is zeilen op
wieltjes. Kicken om zo keihard over het strand te
zoeven!
WAT WAS JOUW TOFSTE VAKANTIE?
In 2014 ben ik in Australië geweest. De
kangoeroes sprongen daar gewoon door
de tuin. We hebben ook gesnorkeld in het
grootste koraalrif ter wereld: the Great
Barrier Reef. Ik heb zelfs nog een stukje
meegezwommen met een reuzeschildpad.
WELKE WINKEL BEN JIJ IN JE LEVEN HET
VAAKST BINNENGELOPEN?
Ik denk de Albert Heijn. En daarnaast heel veel
kleding- en schoenwinkels. Lekker shoppen.
WAAR KUN JIJ BOOS OM WORDEN?
Als mensen liegen. Vandaar waarschijnlijk dat ik
het zo fijn vind dat Willem-Jan dat niet kan .
WAAR KUNNEN ZE JOU
VOOR WAKKER MAKEN?
Chips. Vooral Nibbits. Daarom kregen
we op onze bruiloft van elke gast een
zak. We hadden vuilniszakken vol
zakken Nibbits.. En die waren toch best
gauw weer op...
TOT SLOT, VERTEL NOG EENS IETS GEKS
OVER JEZELF...
Weet je wat echt heel raar was? Toen ik 13 was,
ben ik tijdens mijn slaap een keer uit het raam
gesprongen. Ik droomde dat het huis in brand
stond en sprong vanaf de eerste verdieping naar
beneden. Heel gevaarlijk, want ik viel op een betonnen
oprit! In het ziekenhuis vermoedden ze
dat er van alles aan de hand
moest zijn, maar ik had
alleen mijn voet gebroken.
Eigenlijk een wonder!
KIJK HIER: GOO.GL/BYZXF4

Woordzoeker ‘straatnamen’
H E R T O G A D O L F W E G V
N A V A A R B E K E R W E G L
A G G L H O U T R U S T W E G
G E R K L S E R P E N T I N O
E W A S P A R K W E G S E O U
L E N T A N I L L A T S I R C
H S I E N E R G I E W E G W E
O S E E G E W R E M A K L O W
U A T N K E R N H O O P W E G
D P S S L A S P O R T L A A N
S N T T A T A A R T S K R E B
W E R R R T A A R T S R A P S
E T A A R T S N E E T S F U T
G R A A F R E I N O L D W E G
N T T T A A R T S R E M R A M
woordzoekerfabriek.nl
Oplossing:
Ons dorp ‘t Harde heeft iets meer dan 65
straatnamen. De langste straatnaam is
‘Burgemeester Ulco de Vriesweg’. Ulco
de Vries was burgervader van 1938 tot
1960 van de gemeente Doornspijk.
De kortste straatnaam is ‘Tra’. Het woord
‘tra’ komt regelmatig voor in de puzzelwereld.
Het betekent bosweg of
boomvrije strook.
BERKSTRAAT
CRISTALLINA
ENERGIEWEG
GRAAFREINOLDWEG
GRANIETSTRAAT
HERTOGADOLFWEG
HOUTRUSTWEG
KERNHOOPWEG
LEISTEENSTRAAT
MARMERSTRAAT
NAGELHOUDSWEG
PARKWEG
SERPENTINO
SPARSTRAAT
SPORTLAAN
TALKSTEENSTRAAT
TENPASSEWEG
TUFSTEENSTRAAT
VAARBEKERWEG
WOLKAMERWEG
In deze puzzel zijn 20 straatnamen uit
‘t Harde verwerkt. Horizontaal, verticaal,
diagonaal en achterstevoren. Straatnamen
met spaties, zijn nu aanelkaargeschreven.
De overgebleven letters vormen samen de
oplossing van de puzzel.
De oplossing gevonden? Mail het naar
info@debuurtgenoot.nl met daarbij
je naam, telefoon en adres. Een van de
goede inzenders wint een overheerlijk
Scandinavisch drop-pakket.
Oproepjes
Voor het februari-nummer zijn we op zoek
naar een dorpsgenoot met een opmerkelijke
hobby en naar een startende ondernemer.
Ook zoeken we enkele vrijwilligers met
schrijftalent die het leuk vinden om een van
de rubrieken te gaan verzorgen.
Bel of mail bladmaker Wijnand Voogdt
(06) 8143 0157 / wijnand@debuurtgenoot.nl
Stichting Present zoekt handige mannen en
vrouwen in ‘t Harde die een werkgroep willen
vormen voor stichting Present.
Bel of mail Present coördinator Engline Elzerman
(06) 1344 6852 / info@presentelburg.nl
colofon
Dit oefennummer van De Buurtgenoot is
verschenen op vrijdag 14 december 2018.
Volgende editie: half februari 2019.
Idee: Wijnand Voogdt
Realisatie:
Jaïro Pijnacker Hordijk, Wijnand Voogdt
Met medewerking van:
Henk Haklander, Bas Kalkman, Inge Kamp,
Pim & Vera Kleinrensink (en vriendin Sylvia),
Jan-Willem Knol, Roel Knol, Margo Leusink,
Pixabay, Danique Rietberg, Manon Sluijter,
Caroline Teerling, familie Visch, Elise Voogdt,
Gabriëlle Weeren
Oplage en verspreiding: 2.250 exemplaren.
Huis-aan-huis verspreid in ‘t Harde.
Vragen over redactie,
adverteren of samenwerken
Bel of mail bladmaker Wijnand Voogdt
(06) 8143 0157 / wijnand@debuurtgenoot.nl
23

KOK
Al meer dan 40 jaar een begrip in de regio!
KOK AUTO
Huur voordelig, flexibel,
makkelijk en snel
via kokautoverhuur.nl
personenauto
personenbus
vrachtwagen
aanhanger
Locatie ’t Harde
Eperweg 36
8084 HH ’t Harde
Locatie Dronten (op afspraak)
De Schipbeek 43H
8253 RD Dronten
Contactgegevens
0525-652 658 / 06-53 366 795
info@kokautoverhuur.nl