Earlybirds Magazine 2019

interview
ze dan uiteindelijk te zien vertrekken naar een ander ziekenhuis
blijft bijzonder. De doelgroep op onze afdeling is erg divers en
dat maakt het werk heel uitdagend. Daarnaast vind ik het heel
prachtig om momenten te creëren tussen ouder en kind.”
Jullie maken veel mooie momenten mee maar ook
minder mooie, hoe gaan jullie hier mee om?
Melissa: “Dit is niet altijd even makkelijk, maar er is bij ons op de
afdeling ruimte om een traan te laten. Na heftige situaties praten wij
hier ook altijd over met het team en kun je altijd bij collega’s terecht.”
Marissa: “Het gaat inderdaad helaas niet altijd goed bij ons op de
afdeling. Vorig jaar heb ik zelf een kindje verloren bij 37+5 weken
zwangerschap. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik me nu nog meer in
ouders kan inleven wanneer het niet goed gaat met hun kindje en
ze ook tips mee kan geven die voor mij heel waardevol zijn geweest.
Bijvoorbeeld niet alleen foto’s maken maar ook het maken van
filmpjes. Bewegende beelden zijn waardevolle herinneringen
voor ouders. Ik besef me nu nog meer hoe belangrijk het is dat
ouders goed begeleid worden, met name wanneer het niet goed
gaat met hun kindje.”
Prematuur geboren kindjes liggen vaak eerst in de
couveuse. Waarom is dat?
Melissa en Marissa: “De couveuse is als het ware een nabootsing
van de baarmoeder. De lucht in de couveuse wordt bevochtigd
en verwarmd. Doordat de huid van een te vroeg geboren kindje
nog onrijp is kunnen zij nog niet zelf hun warmte vasthouden.
Er zijn richtlijnen voor de bevochtiging en verwarming van de
couveuse. Hoe vroeger een kindje geboren wordt des te hoger
vaak de temperatuur en de bevochtiging staat. Wel kan het ene
kindje beter de warmte zelf vasthouden dan een ander kindje, daar
passen we de temperatuur in de couveuse op aan. Ook dempt
een couveuse het geluid en liggen er hoezen over de couveuse
om het licht te reguleren. Te veel prikkels voor een te vroeg
geboren baby is niet goed en ook kunnen zij nog niet zoveel licht
aan hun oogjes verdragen doordat ook de oogjes nog niet goed
ontwikkeld zijn.”
Is er een verhaal dat jullie specifiek bijgebleven is?
Melissa: “Ik werk nu twee jaar op de IC Neonatologie en meerdere
verhalen zijn mij bijgebleven. Wat voor mij persoonlijk wel iets
mooi was, was dat ik een persoonlijk kaartje kreeg van ouders.
Ik heb veel voor hun kindje gezorgd en ouders wilden mij graag
persoonlijk bedanken. Dit geeft zoveel waardering en het kaartje
staat dan ook nog steeds thuis op de kast.”
Marissa: “Vorig jaar lag er een voldragen pasgeborene bij ons met
een hydrops. Zij hield overal vocht vast, met name ook in haar
longen. Ze heeft maandenlang drains gehad en lag aan de
beademing. Artsen wisten niet wat de oorzaak was. Niemand
had verwacht dat zij het zou overleven, maar wonder boven
wonder heeft ze het toch overleefd en gaat het nu super goed
met haar na een jaar. Dat is waarvoor wij het doen!”
Hoe kunnen omstanders in jullie ogen, ouders en
kind(eren), zo goed mogelijk ondersteunen?
Melissa: “Ik denk door er te zijn voor de ouders en te luisteren
naar wat zij nodig hebben. Denk hierbij ook aan de simpele
dingen zoals het huishouden. Voor ouders is het vaak een
spannende en heftige periode en ik denk persoonlijk dat het
heel fijn is als deze dingen gedaan worden.”
Marissa: “Het is belangrijk dat omstanders goed luisteren naar
wat ouders aangeven en zich niet te veel opdringen. Het is fijn als
bepaalde taken overgenomen kunnen worden, dus stel voor om
een keer voor het gezin te koken of te wassen. Het kost ouders
veel energie als hun kindje op de neonatologie ligt, het is dan fijn
dat zij al hun energie in hun kindje kunnen stoppen en er ook tijd
is om samen te rusten.”
Wat vinden jullie van het werk dat
Stichting Earlybirds doet?
Melissa en Marissa: “Prachtig dat jullie bestaan en foto’s komen
maken tijdens een bijzondere periode voor ouders en kind.
De vrijwilligers zijn stuk voor stuk lieve mensen en doen altijd hun
best om mooie momenten op de foto te zetten. Hierbij houden
zij echt rekening met de situatie en ontwikkeling van het kind.
Wij denken dat veel ouders erg blij met jullie zijn en de foto’s ook
voor de toekomst erg waardevol zijn.”
Wat zouden jullie willen zeggen tegen ouders die recent
een prematuur geboren kindje hebben gekregen?
Melissa: “Wat ik graag wil meegeven is dat alle kleine dingen die
ouders zelf kunnen doen erg belangrijk zijn en dat zij moeten
genieten van de mooie momenten. Ouders voelen zich vaak
machteloos en hebben het idee niks voor hun kindje te kunnen
doen. Het geven van liefde aan jullie kindje is ontzettend belangrijk
en is een taak die wij als verpleegkundige niet over kunnen nemen.”
Marissa: “Ik hoop dat wij jullie een onvergetelijke kraamperiode
kunnen geven bij ons op de afdeling neonatologie. Een periode
waar jullie later met een goed gevoel op terugkijken ondanks dat
het allemaal zo anders is gelopen dan dat jullie hadden verwacht
en gehoopt.”
interview | earlybirds 17