Earlybirds Magazine 2019

interview
Margreet, moeder van Xavi, was zwanger van haar eerste kindje via
ICSI toen ze beviel na een zwangerschap van 25 weken en 2 dagen.
Hier vertelt ze haar eigen ervaringsverhaal.
ONVERWACHT,
SPANNEND
Obstipatie of toch weeën?
Margreet had tijdens haar zwangerschap veel last van zwangerschapskwalen
waaronder obstipatie. Ze had dan ook geen enkel
vermoeden dat haar weeën waren begonnen op 22 november
2018. “Het begon rond 19.00 uur in de avond, ik kreeg krampen,
maar dacht aan een verstopte darm. Soms werd de pijn iets
heviger, maar aan weeën dacht ik geen moment. Om 02.00 uur,
toen de pijn zo hevig was dat ik het niet meer kon uithouden,
hebben we de huisartsenpost gebeld. Nog geen vijf minuten later
stond de ambulance voor de deur. Toch dacht ik nog steeds
niet aan weeën.”
Margreet werd naar het Albert Schweitzer Ziekenhuis gebracht.
Op de verlosafdeling werd duidelijk dat ze al ontsluiting had,
maar de arts wist nog niet om hoeveel centimeter het ging
omdat er iets voor zat. Later bleek dit de vruchtzak te zijn.
“Na de weeënremmers en longrijping had ik al vrij snel geen pijn
meer, maar helaas kwam de pijn na tien minuten alweer terug.”
Hierna ging het opeens allemaal erg snel. De ambulanceverpleegkundige
kwam binnen om Margreet naar het ziekenhuis in
Rotterdam te brengen. Een gynaecoloog zou meerijden en een
tweede ambulance met een couveuse en kinderarts reed achter
ze aan voor het geval Margreet onderweg zou bevallen. Ze vertelt:
“Achteraf had ik al mijn eerste perswee op de brancard. Op volle
snelheid reden we naar het Erasmus MC, waar we om 05.00 uur
aankwamen.”
De bevalling
“Ik kreeg een echo en toen bleek ons mannetje in een stuit te
liggen. Ik was bang dat hij met een keizersnede gehaald moest
34
interview | earlybirds