GVV Unitas Jubileumboek 1958

meer in het bijzonder van degenen die geroepen zouden kunnen einde onze spelers, voor zover nodig, de technische knepen van
worden om de eer van Nederiand op voetbalgebied te helpen ver- het voetbalspel en het tactisch inzicht bij de wedstrijdsport bij te
dedigen.
brengen. Het was de oud-Excelsior-speier Grobbe, die door ons
Meer dan voorheen werd gestreeid naar een kern van spelers, waar- werd aangezocht om de oeiening van onze spelers te verzorgen en
uit in voorkomend geval een keuze kon worden gedaan. Onder daardoor te pogen hun sportcapaciteiten op ie voeren.
leiding van de daarvoor in het ieven geroepen Technische Commissie Hoewel wij over de wijze lessen van oetenmeester Grobbe niets
werden de in aanmerking komende spelers voorbereid voor hun dan ioi hadden, mocht ook hij er niet in slagen iuist die spelers tot
moeilijke, doch eervoile taak.
zich te trekken, die zijn aanwijzingen het hardst van node hadden.
Teneinde te kunnen voorzien in de behoeite aan deskundige per- Wij hebben hieruit de minder prettige conc|us|e getrokken, dat de
sonen om ook in het verenigingsverband de technische vorming van doorsnee Hollandse jongen er weinig voor voelt in het bijzijn van
spelers ter hand te kunnen nemen, werd door deze Technische zijn kornuiten beschoolmeesterd te Worden. Zeiis niet door een
Commissie tevens de opleiding van oeienmeesters bevorderd, waar- oeienmeester, wien het heus niet uilsluitend om de bijverdienste ging.
door voetballend Nederland de beschikking zou krijgen over een Het Unitas-bestuur heeft dan ook genoegen moeten nemen met de
kern van gediplomeerde trainers. De toekomst zou ons ieren, dat ervaring, dat het slechts een beperkt percentage spelers is geweest,
deze kern van Nederiandse oeienmeesters voor de ontwikkeling van dat de training met volle overgave onderging.
het voetbalspel een aanwinst van betekenis zou worden. Men kon oi wilde niet begrijpen, dat, indien ook Unitas in haar
Hetgeen niet wegneemt, dat nog tal van clubs, in het bijzonder de milieu een roi van betekenis wilde blijven spelen, het de speiers
beter gesitueerde clubs, de voorkeur bleven geven aan een trainer waren die voor een zo goed mogeiuke llchaamscondltne en een zo
met een buitenlandse naam met een grote dosis routine, doch niet hoog mogelijk opgevoerde voetbal-techniek hadden te zorgen, zeiis
altijd met de gave zijn technische eigenschappen aan anderen over zonder uit het oog te verliezen, dat zij de voetbalsport grootdeels
voor hun eigen genoegen beoefenden.
le dragen.
-I-raining noodzakemk Men kon oi wilde niet aanvaarden, dat ook de vereniging Unitas
tegenover de buitenwereld een reputatie had op te houden, welke
Ook in Unitas-kringen zag men het nut in van de regelmatige door een vroegere generatie na moeizame strijd was gevestigd.
beschikking over een oeienmeester met voldoende capaciteiten ten- Toch zou de toekomst ons leren, dat, om zich in de te spelen wed-
26
1 juni '47. Een snikhete dag. VUC—-Unitas 1-O.
Staande v.|.n.r.: Nol Goedel, Bas v. Duiieien, Frans Rousse, Rienus v. Gelder, Ok Formenoy.
Y
Gebogen: Wim Breur, Jan de Vries, Piet den Adel.
Geknield: Frank Wels, Wim Brik, Jan v. Aartrijk, Jan Ruisch, Nico v. Zuidam en Toon de Lang.