Aakwaa september 2020

3
Op hetzelfde stukje gras als
de wilgbladige eik staan ook
nog twee scharlaken eiken
(Quercus coccinea). Ook deze
heeft een ander type blad dan
de meeste eiken: de zomereik
heeft geen scherpe kanten in
het blad, maar deze juist
wel. Het blad lijkt heel veel op
het blad van de moeraseik,
maar de scharlaken eik zal in
het najaar een spectaculaire
donkerrode kleur aannemen.
Hierboven hadden we het
al even over de moeraseik
(Quercus palustris) Ook deze
heeft scherpe punten aan de
bladeren (foto 5), maar ook
door de hele boom heen zitten
scherpe afgestorven takjes die
heel lang blijven hangen. In het
Engels noemen ze de boom
dan ook de ‘pin-oak tree’.
De vorm van de moeraseik
wijkt af van de meeste eikensoorten.
Deze heeft vaak een
‘kerstboommodel’: de kroon
begint breed en wordt naar
boven toe steeds smaller.
In het najaar kan ook deze
boom geweldig mooie kleuren
aannemen, variërend van
groen, geel naar oranje en
vuurrood.
Aan de Eemlaan, vlakbij de
Engelsmanplaat staan een
paar turkse- of moseiken.
Het meest opvallende aan
deze soort is eigenlijk wel
het napje waarin de eikel
groeit zoals te zien is op
foto 6. Bij de meeste eiken is
deze onbehaard, met hooguit
hele korte stekeltjes. Bij de
moseik is het napje bedekt met
haren die een deel van de eikel
bedekken. Deze soort is goed
bestand tegen strooizout en
kan goed tegen hoge grondwaterstanden.
Dat is ook de
reden dat hij steeds meer
wordt toegepast in de stad.
Over eiken valt nog zo ontzettend
veel meer te vertellen.
Zo zijn er bijvoorbeeld alleen al
80 verschillende soorten,
5
en dan zijn de zogenaamde
cultivars (cultuursoorten) nog
niet eens meegerekend. Ik kom
hier een andere keer nog wel
op terug.
Mocht u nog boomgerelateerde
vragen of opmerkingen
hebben, kunt u deze mailen
naar freerkoldenburger@gmail.
com
Tekst en foto’s:
Feerk Oldenburger
6
4
21