Het verhaal van WIJ. Van organisatie naar organiseren
Ruim 20 jaar geleden verlegde de welzijnsinstelling Stichting Ouderenwerk Breda haar koers. Niet in theorie want de theorie deugde wel maar in de praktijk. Doen wat je zegt. Als je zegt dat je zelfredzaamheid van ouderen wilt bevorderen, wat is dan het effectiefst om te doen? Doe je dat ook? Hoe word je jaar na jaar beter? Wat mag dat kosten? Dat soort vragen was het begin van een leerproces waarin de organisatie radicaal veranderde. De instelling met locaties, producten, functies veranderde in een open ruimte waarin groepen en netwerken samen optrekken en er zo voor zorgen dat kwetsbare mensen op eigen benen blijven staan. Eerst zijn er die mensen en wat ze willen en kunnen, dan wat er aan hulp of zorg nodig is, en daarna wie dat het beste kan doen. Intussen veranderde de naam in WIJ. Dat was de kortste benaming die we konden vinden voor onze manier van zijn en doen. Maar de evolutie ging door. De stap van organisatie naar organiseren was eigenlijk al gezet. Door de groeiende vervlechting en samenwerking tussen mensen van WIJ en van buiten, de klanten voorop, vervaagde de grens tussen binnen en buiten. Hetzelfde gold voor de grenzen tussen afdelingen, functies of disciplines en buiten de deur de grenzen tussen organisaties. Sterker nog, op een gegeven moment waren die afdelingen, functies en disciplines zelf weg. Wat telt is talent en waarde. Kun je bijdragen aan een ambitie, wens of resultaat, dan gebeurt dat haast vanzelf. Als iedereen bezig is de best passende oplossingen te realiseren doet ieder waar hijzelf het beste in is, ongeacht rang, positie of herkomst. Dat is wat we bedoelen met van organisatie naar organiseren. Doen zoals thuis. Van WIJ word je wij. Deze publicatie laat in 36 afbeeldingen zien welke reis WIJ heeft afgelegd tussen toen en nu. Hoe toevallig veel stappen waren en ook hoe vanzelfsprekend. Terugkijkend is precies te zien hoe het zo gekomen is. Maar wat er morgen gebeurt weet geen mens. Wat het ook is, samen kom je er altijd verder mee. Dat is de kracht van een wij.
Ruim 20 jaar geleden verlegde de welzijnsinstelling Stichting Ouderenwerk Breda haar koers. Niet in theorie want de theorie deugde wel maar in de praktijk. Doen wat je zegt. Als je zegt dat je zelfredzaamheid van ouderen wilt bevorderen, wat is dan het effectiefst om te doen? Doe je dat ook? Hoe word je jaar na jaar beter? Wat mag dat kosten?
Dat soort vragen was het begin van een leerproces waarin de organisatie radicaal veranderde. De instelling met locaties, producten, functies veranderde in een open ruimte waarin groepen en netwerken samen optrekken en er zo voor zorgen dat kwetsbare mensen op eigen benen blijven staan. Eerst zijn er die mensen en wat ze willen en kunnen, dan wat er aan hulp of zorg nodig is, en daarna wie dat het beste kan doen.
Intussen veranderde de naam in WIJ. Dat was de kortste benaming die we konden vinden voor onze manier van zijn en doen. Maar de evolutie ging door. De stap van organisatie naar organiseren was eigenlijk al gezet. Door de groeiende vervlechting en samenwerking tussen mensen van WIJ en van buiten, de klanten voorop, vervaagde de grens tussen binnen en buiten. Hetzelfde gold voor de grenzen tussen afdelingen, functies of disciplines en buiten de deur de grenzen tussen organisaties. Sterker nog, op een gegeven moment waren die afdelingen, functies en disciplines zelf weg. Wat telt is talent en waarde. Kun je bijdragen aan een ambitie, wens of resultaat, dan gebeurt dat haast vanzelf. Als iedereen bezig is de best passende oplossingen te realiseren doet ieder waar hijzelf het beste in is, ongeacht rang, positie of herkomst. Dat is wat we bedoelen met van organisatie naar organiseren. Doen zoals thuis. Van WIJ word je wij.
Deze publicatie laat in 36 afbeeldingen zien welke reis WIJ heeft afgelegd tussen toen en nu. Hoe toevallig veel stappen waren en ook hoe vanzelfsprekend. Terugkijkend is precies te zien hoe het zo gekomen is. Maar wat er morgen gebeurt weet geen mens. Wat het ook is, samen kom je er altijd verder mee. Dat is de kracht van een wij.
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
2019
In een leergang ‘Nieuwe wegen voor
bestuurders’ maakte ik kennis met het
chaoskruis van Delimes. Het was een
mooi gereedschap om ons eigen werk
in perspectief te zien en ook onze ervaringen
met samenwerken. Wat zien
we gebeuren? Wat zijn de patronen?
Hoe werken die op elkaar in?
Ieder mag er zijn zoals hij is. Samenwerking
is dan geen doel waar mensen
of organisaties zich naar moeten voegen.
Het is een prettige bijkomstigheid
als het die ander en jou helpt om te
zijn wie je bent. Net zoals je dat met
goede vrienden hebt. Die blijven elkaar
opzoeken.
Het resultaat was een chaoskruis over
de reikwijdte en de grenzen van samenwerking.
Met wie samenwerking
ver komt en met wie minder ver. En
waar dat aan ligt. En waar we onszelf
in de weg zitten met gedrag dat een
ander niet helpt. De belangrijkste les is
dat je gauw dingen van een ander verwacht
waar die ander niks mee heeft.
32
Dit chaoskruis laat dat mooi zien. Het
vertelt eigenlijk niet hoe het is maar
hoe het hoort. Maar zo werkt het niet.