Waker 112

Day 365 of working from home, you are doing great!
Sander Lobbezoo
Onlangs ontving ik een kaartje van mijn leidinggevende
met daarop bovenstaande tekst. Dat betekent dat het
op 12 maart precies een jaar geleden was dat we vanuit
huis zijn gaan werken.
In dat jaar ben ik welgeteld nog 2 keer 10 minuten naar
kantoor geweest om iets te printen, want dat is het enige
waarvoor we naar kantoor mogen als het echt niet anders
kan. De eerste “intelligente” lockdown betekende dan
ook meteen iedereen thuis. Met z’n vieren thuis werken,
leren, onderwijsgeven, spelen en gezelligheid creëren.
Dat was een behoorlijke opgave met 2 jonge kinderen,
destijds 3 en 6, maar gelukkig zat het weer mee en konden
we veel buiten zijn. Er was geen plan, het zou ook
maar tijdelijk zijn dus gewoon ff doorbijten.
Daarna kwam de zomer, het weer bleef mooi, we konden
naar het strand, terrasjes waren open en de besmettingen
daalden zodat we corona bijna vergeten waren. Maar
in juli begonnen de besmettingen alweer op te lopen...
Gelukkig konden we nog net op vakantie naar Noorwegen,
in een camper met z’n vieren op 8 m2, want ach we
hadden elkaar toch nog niet zo veel gezien. Maar we konden
veel buiten zijn en buiten de steden leek corona in
Noorwegen niet te bestaan. Inmiddels begonnen de besmettingen
in Nederland alweer serieuze vormen aan te
nemen en bij thuiskomst werd vanuit de overheid aangegeven
dat thuiswerken weer de norm was. Net nu ze
bij ons op het werk bezig waren om werken op kantoor
weer in te richten! Daar ging dus direct een streep doorheen.
Maar goed, inmiddels waren we wel gewend aan
video-calls en telefoongesprekken en soms is dat ook wel
lekker efficiënt.
Multitasken
Totdat vlak voor kerst de hele bups weer thuis kwam te
zitten, kinderen inmiddels 4 en 7, met thuis onderwijs
en alles wat erbij hoort. Deze keer zat het weer niet echt
mee en bleef mijn partner wel buitenshuis werken. Dat
betekende dus multitasken en zoals alom bekend kunnen
mannen dat niet (vrouwen overigens ook niet al denken
ze vaak van wel, maar dat geheel terzijde).
Wederom liepen werken, wonen en gezinsleven volledig
door elkaar heen en dat is eigenlijk zo tot op de dag van
vandaag. De BSO blijft nog altijd gesloten dus om 14.00
uur zijn de kinderen uit school. Mijn partner werkt wel
buitenshuis, wat betekent dat ik drie van de vijf dagen de
kinderen ’s morgens om 8.15 uur naar school breng. Vervolgens
begin ik rond 8.30 met werken.
’s Middags om 13.55 haal ik de kinderen weer van school
en is het gedaan met de rust. Dat betekent effectief 2
online afspraken of overleggen en snel tussendoor iets
eten. Dan kinderen halen en entertainen, eten , kinderen
naar bed en ’s avonds als ze op bed liggen het werk doen,
dat die dag niet gedaan is, maar wel had gemoeten.
Grijze brei
Eigenlijk werk ik nooit meer een hele dag, maar ben ik
ook nooit meer een dag echt vrij. Het is één grote grijze
brei geworden, eigenlijk al een jaar lang. Je mist de real-life
contacten met collega’s en relaties en de ontspanning
met het gezin. Dat vind ik persoonlijk het grootste gemis.
Naar de positieve kanten van de lock down ben ik nog
naarstig opzoek, of het moet zijn dat we het milieu minder
belasten wat weer ten goede komt aan het klimaat.
Maar op persoonlijk vlak zie ik ze nog niet. Ik ben erachter
dat ik niet leuker wordt van alleen maar thuis zijn.
En ook als tendens in de samenleving zie ik steeds minder
acceptatie en steeds meer ontevredenheid. Dat was
tijdens de eerste intelligente lockdown nog heel anders.
Toen was er een bepaalde mate van saamhorigheid, een
sterk gevoel van 'samen kunnen we het' en veel respect
richting de hardwerkende zorg. Dat zie je nu bijna niet
meer terug, terwijl de werkers in deze zorg het net zo
druk of zo niet drukker hebben dan vorig jaar.
Tips voor anderen heb ik een heleboel, het probleem
is alleen dat ik het zelf ook niet doe. Dus voor wat het
waard is:
• Als je thuis werkt, maak duidelijke afspraken wanneer
je aan het werken bent en wanneer je er voor het gezin
bent
• Ga iedere dag minimaal een halfuurtje naar buiten
wandelen/sporten
• Blijf gezond eten en drinken en laat je niet verleiden
tot de koekjestrommel of snoeppot in het keukenkastje
• Neem af en toe gewoon een dag vrij om iets te gaan
doen met je gezin of partner
• Neem tussentijds voldoende pauzes
Zoals gezegd, ik breng ze zelf ook niet in praktijk... iets
met waan en dag geloof ik.
Persoonlijk hoop ik dat met de komst van het lenteweer
en een snelle vaccinatiecampagne richting de zomer er
steeds meer dingen weer mogelijk worden en we kunnen
genieten van het heerlijke weer, terrasjes en een gezellig
samenzijn met familie en vrienden.
16