dan ga ik mijn volgende uitda- ging in de ... - HaraldSchipper.nl

Vrijdag ochtend nemen we toch maar de gok
om naar de jump te gaan, uurtje rijden, en het
gravel op. En meteen rijden we in optocht,
dat was niet de bedoeling. Op naar de parkeerplaats,
nou ja een rotspad waar je met wat
beleid naast kan parkeren zonder de Panda naar
de eeuwige jachtvelden te helpen. En dan maar
lopen, en wat staan er al veel auto’s. Toch maar
die kant op, want iets verderop zit nog wel een
hairpin als “noodoplossing”. De hele rechter
kant staat al vol, en links wemelt het van de
pers. Erik zoekt toch een plekje net na de jump.
Niels hoopt op een goed plekje net voor de
jump. Helaas gaat daar een marshall staan dus
toch maar naar de andere kant. Helaas zijn er
dan al 3 auto’s voorbij. Eerste auto op de andere
plek is Sordo en holy *piep* wat springen
ze ver!
Ondertussen is het landje pikken in volle gang,
vlak voor de auto’s er aan komen schiet iedereen
een paar meter naar voren om dé foto te
maken. De media assistents vinden dit niet echt
een goed plan, we moeten achter het lint blijven.
Gelukkig rekt het lint aardig mee en zit dat
wel goed.
De Nederlanders doen het hier rustig, en volgens
chef-timing Ad is Jasper een van de snelste
groep N rijders. Dat geeft de burger moed!
Na de Nederlanders gezien te hebben gaan we
richting de start van deze kp voor de 2e doorgang.
Niels, de planner gaat hier alleen gruwelijk
de mist in en dus zitten we 3 uur te wachten.
Maar het puntje is dan ook wel erg mooi!
We kunnen de start zien (en vooral horen), om
ze vervolgens driftend door de eerste bocht te
zien gaan en dan heuvel op langs het meertje.
Zulke punten zie je maar zelden. En met een
hamburger kraam op 10 meter afstand zit de
catering ook wel goed.
Hier kunnen we maar de eerste 15 zien, want
we willen nog naar de laatste proef van de dag.
Alleen moeten we dan wel over een stuk afgesloten
verbindingsroute. Maar ja ben je nu
Nederlander of niet, Italiaans verstaan we niet,
gewoon doorrijden. Dat lukt, en dat is èrg fijn
want in plaats van 15 km rotsen zitten we nu
binnen 2 km op een asfalt weg. En dus hebben
we tijd zat om de volgende proef te halen.
Eerst worden we nog ingehaald door Henning
Solberg, niet veel later zien we Grönholm langs
de weg staan. Problemen? Nee gewoon even
de banden van voor naar achter, en andersom.
Even een paar fotootjes maken en een applausje
bij vertrek. Door naar Monte Olia. Dit keer
parkeren we op nog geen 200 meter van de
proef, fijn want we hebben al genoeg gelopen
vandaag.
Toch moeten we nog even lopen, want het
puntje dat we in gedachten hebben ligt iets verder
de proef op. Onderweg zien we monteurs
van Heuvel. Dat is geen goed nieuws. Jasper
heeft door een lekke band zijn auto toegetakeld
en staat met pech een paar honderd meter verderop.
Ze gaan nu al de eerste reparaties uitvoeren
om zo vanavond meer tijd te hebben. Dan
kan Jasper dankzij superrally weer starten op de
Zaterdag.
Terwijl we nog staan te kijken bij de Oranje
Lancer horen we de 0-auto voorbij komen. Snel
naar de hairpins want het gaat weer beginnen! .