Dear Hunter X INDIGO (vier kaarten)

GESLOTEN HOUDING IN HET NOORDEN
Het Old Hickoryplein heeft een
opknapbeurt nodig, de gebouwen met name.
Eigenlijk is het heel fraaie architectuur,
vergelijkbaar met de Gemeenteflat, maar
dan nog niet gewaardeerd lijkt het. Het is
wel een grote vlakte met een
vervreemdende schaal. Wat gaat er met de
school gebeuren? En met het cafeetje, de
Buurtbrök?
Twee braakliggende terreinen met konijnhok en bikepark: de
voormalige sportvelden en het voormalig KPN-terrein. Ze liggen
ogenschijnlijk te wachten op verdere ontwikkeling.
Op het pleintje aan de Generaal
Eisenhouwerstraat is er geen vuiltje aan
de lucht. Achter een muurtje wordt er
gebouwd.
Muurtje bouwen, Wyckerpoortnoord
tegenhouden. Dat
Wyckerpoort-Noord word omsingeld
in plaats van omarmd wordt nog maar
een keer bevestigd door dit concreet
en praktisch voorbeeld. Er is een
keermuur gebouwd tussen de
nieuwbouw en de bestaande
woningen en flats.
INZICHTEN - VERANDERING IN PERCEPTIE
EN MENING.
De ‘ongelukkige eilandvorming’ van
Wyckerpoort-noord is uiteraard niet
ontstaan door een eenduidige factor
maar door het ongelukkig samenkomen
van verschillende factoren. Sommige
zijn voor de hand liggend zoals de
aanwezigheid van het Leger des Heils,
andere zijn minder zichtbaar maar
hebben een duidelijke impact.
Bijvoorbeeld de keermuur van de
Groene Loper ter hoogte van de
Generaal Eisenhouwerstraat. En soms
is het gewoon toeval, bijvoorbeeld de
ligging en lengte van de ‘kersenstrip’.
Impact op- en verandering in
fysieke omgeving van de Groene
Loper
plattegrond
CHANGES
De Groene Loper
Straat met doorkijkjes: veel gesloopt en nu nieuwbouw.
De Groene Loper ‘knabbelt’ aan de grond van Wyckerpoort, bouwt
een muur en de bewoners van de Professor Kernstraat zitten nog meer
dan voorheen aan de ‘achterkant’.
Maar wat wel bijzonder is, is de
gelatenheid en onverschilligheid in
Wyckerpoort-noord. De observaties en
ervaringen hiernaast en op de andere
kaarten lijken voor bewoners niet
voldoende om actie te ondernemen. Of
heb ik het aan het verkeerde eind en
heeft Wyckerpoort-noord een stem
maar lijken we die maar niet te horen?
Misschien moeten we op een andere
manier luisteren? Zijn we als
projectbureau, ontwikkelaars,
corporaties en misschien ook de
gemeente zelf wel genoeg bekend met
de intrinsieke kwaliteiten van
Wyckerpoort-noord?
Impact op- en verandering in
omgang van de omgeving van de
Groene Loper
in het veld
GEVOLG
A2/N2 ondergronds
Tijdelijk is relatief. De twee terreinen zo centraal aan de Omsingelen ipv openbreken. In de straat heb je geen idee
Groene Loper liggen te wachten op ontwikkeling. Je zou dat er een autosnelweg is ondertunneld en dat er daar nu
denken, daar is iedereen het over eens. Dat is overduidelijk. wordt gehardloopt en gefietst. Er is weinig tot geen interactie
En dat is ook wel zo. Maar de tijdelijkheid van deze fase tussen de straat en de ontwikkelingen, op private
wordt op de proef gesteld en opgerekt: dusdanig dat het lijkt doorgangen en ‘achterom’ na. Om de zoveel huizen is er een
alsof het altijd zo is geweest en altijd zo zal blijven. Intussen klein steegje met een grote poort. Het steegje leidt naar een
lijkt de houdbaarheidsdatum van de tijdelijke invulling en zicht op een grote berg aarde die tussen de Groene Loper
inrichting ook verstreken.
en de Professor Kernstraat de werkzaamheden en
ontwikkelingen markeert. Het fysiek doorsijpelen van de
Groene Loper naar de straat wordt echter niet
aangemoedigd. Er wordt niet geïnvesteerd in de
achterommetjes, de meerwaarde ervan wordt niet ingezien.
Integendeel. De nieuwe gebouwen aan de Groene Loper
lijken Wyckerpoort-Noord te omsingelen in plaats van open
te breken. Bijna het tegenovergestelde als wat er met
Wittevrouwenveld gaande is. Het leven in Wyckerpoortnoord
gaat hier gewoon verder lijkt het. Met maar vooral
zonder Groene Loper.
Kersenstrip, waar achterkanten elkaar tegenkomen. De Kersenstrip had een mooie verbinding moeten worden tussen
oost en west aan de noordelijke zijde van de Groene Loper. Maar als je op de plannen kijkt (je kan het ook al een beetje zien
na de eerste werkzaamheden) wordt dat met name een straatje waar de tuinen van de bestaande flats de tuinen en de
achterkant van de nieuwe bebouwing ontmoeten. Een straatje van zij- of achterkanten dus en zeker géén voorkanten. De
‘kersenstrip’ heeft ook geen geluk. Een stukje zuidelijker is het wel mogelijk om woningen te bouwen haaks op de Groene
Loper. Maar het lijkt, hoe noordelijker hoe minder geluk.
Het leven gaat hier gewoon verder. Met of zonder Groene Loper. Net zoals het Cruyff Court er al was voor de Groene Loper.
Maastricht Beweegt organiseert soms iets op het Old Hickory plein, dat was ook al zo voordat de Groene Loper is aangelegd.
Nog steeds is de oost-west-verbinding ter hoogte van de Voltastraat vooral een logistiek-functionele oversteek, maar dan
zonder stoplichten.
Het Burgemeesterplein en de aansluiting met de Groene Loper blijft moeizaam. De huizen zijn opgeknapt maar de ruimtelijke
link met Groene Loper is nog steeds ver te zoeken. De ontwikkeling van de Groene Loper gaat hier opnieuw (nog) niet 'de
hoek om’.
Eindelijk geen werken meer (oostwest
verbindingen) Eén van de
redenen voor de komst van de Groene
Loper was het verbeteren van de oostwest
verbindingen. Wittevrouwenveld,
Scharn en in mindere mate ook Heer
profiteren daar al enorm van. De oostwest
verbinding is duidelijk tot stand
gekomen en de oostelijke wijken
worden er duidelijk beter op. Maar wat
met de verbinding van west naar oost?
In welke mate is die veranderd? Tijdens
ons veldwerk in 2016 hoorden we al
inwoners van Wyckerpoort-noord
opperen: ‘Tja, voor mij hoeven die
werken niet hoor.’ En ik kan ze deels
gelijk geven. Ook al zijn er veel minder
auto’s en zal de luchtkwaliteit veel
beter zijn, in het dagelijkse leven lijkt de
enige verandering in die verbinding dat
er niet meer voor een rood licht moet
worden gewacht om inkopen te doen in
de Voltastraat.
De Groene Loper is niet voor ons.
‘Nee hoor, we hebben helemaal geen
last van de werkzaamheden op de
Groene Loper’. Dit antwoord kreeg ik
afgelopen zomer (2020) in de
Buurtbrök op het Old Hickoryplein. Hoe
kan dat? Dacht ik. Eén van de grootste
bouwplaatsen van Maastricht vindt
plaats in je achtertuin en je hebt er
helemaal geen last van. Ik schrok van
de onverschilligheid. De Groene Loper
lijkt echt niet voor hun te zijn, een vervan-mijn-bed-show.
Ook al kunnen ze
de werken vanuit dat bed volgen.
Het hoogteverschil tussen de Groene
Loper en Wyckerpoort-noord moet
opgelost worden maar het plaatsen
van een dergelijke muur die geen
enkele kwaliteit meer toelaat aan de
achterkant van de bestaande
woningen is maar één van de vele
oplossingen die men had kunnen
bedenken. Het muurtje lijkt onbewust
ervoor te zorgen dat Wyckerpoortnoord
geen ‘Groene Loper-wijk’ wordt
maar een wijk áchter de Groene
Loper. En ook al zullen de nieuwe
gebouwen en inwoners bestaande
gewoontes in de wijk beïnvloeden,
vooralsnog lijkt de manier waarop de
Groene Loper hier is ingebed niet iets
waar die wijk van profiteert. Ook de
actieve, open, sportieve en gezonde
attitude die geassocieerd wordt met
de Groene Loper is hier dus niet te
bekennen.
De speeltoestellen doen het nog
steeds. Dat Wyckerpoort-noord geen
geluk heeft bewijst ook de speeltuin
op het pleintje aan de Generaal
Eisenhowerstraat. Er wordt een
volledig nieuwe speeltuin
gerealiseerd in de duurste en meest
ondernemende wijk van de Groene
Loper: Scharn. Ook nog een keertje
van natuurlijke materialen en met een
hippe koffiebar erbij. In Wyckerpoortnoord
niet. Hier doen de oude
speeltoestellen het nog steeds.
Opnieuw lijkt onbewust een duidelijk
onderscheid gemaakt te worden
tussen wat zichtbaar is vanaf de
Groene Loper en wat erachter schuilt.
Hierdoor wordt het verschil tussen
‘aan de Groene Loper’ en er ‘net niet
aan’ heel tastbaar. De impact van de
Groene Loper op Wyckerpoort-noord
De heuvel, een uitvlucht
De noordelijke heuvel van
de Groene Loper, de
tunnelmond, wordt weinig
gebruikt. Het lijkt er altijd
leeg maar toch is er veel
zwerfvuil te vinden. Tot
ergernis van een
schoonmaker: iedere dag
komt hij hier opruimen wat
de mannen van het Leger
des Heils achterlaten. Ze
komen hier drinken omdat
ze dat daar niet mogen.
En natuurlijk komen ze
niet rond lunchtijd of op
zonnige dagen. Ze komen
wanneer andere mensen
andere dingen te doen
hebben. Het is ook een
rare plek. Enerzijds heb je
een mooi overzicht maar
anderzijds heb je het
gevoel dat je aan het
einde bent belandt, ook al
loopt de Groene Loper
nog een heel stuk door.
Maar de braakliggende
terreinen, de infrastructuur
en de toch iets minder
uitnodigende atmosfeer
zorgen ervoor dat
Wyckerpoort-noord in zijn
meest noordelijke punt erg
afgesloten is van wat de
Groene Loper aan moois
te bieden heeft.
Relation between people and place is
er alleen als je er woont
Waarom zou je als bezoeker in
Wykerpoort-noord terecht komen? Er
zijn weinig redenen deze wijk te
bezoeken. Het sportveldje op het Old
Hickoryplein misschien, al heeft dat
vast concurrente gekregen van het
Koningsplein. De fietsenmaker
misschien, al zou die eigenlijk al lang
weg moeten zijn: hij zat er maar
tijdelijk is er altijd bij gezegd. Als je
hier woont, dan is het ‘jouw’ buurt,
maar als buitenstaander lijkt er weinig
om van te houden of om het te
bezoeken.
Niet in ‘practical conciousness’ omdat
je niet langs GL moet
Vanuit Wyckerpoort-noord gedacht en
geleefd, bevind je je aan de oostkant
van het centrum en de voorzieningen.
De Voltatraat is natuurlijk dichtbij,
daar steek je de Groene Loper
makkelijk even voor over. Waarvoor
zou je verder de Groene Loper nemen?
Er zijn wel redenen te bedenken, zoals
gaan sporten op de Geusselt of een
wandeling naar de Landgoederenzone,
maar in de alledaagse realiteit lijken er
toch bar weinig incentives voor
inwoners van Wyckerpoort-noord om
bewust de Groene Loper op te zoeken.
Nog steeds: Poging tot sociaal project
Old Hickoryplein maar lijkt mislukt.
Goedkope huur
Er is een tijdje geleden geprobeerd om
een deel van de winkelpanden en
woningen aan het Old Hickoryplein
door creatievelingen in te laten nemen
en van hieruit het plein nieuw leven in
te blazen. Van die poging resteert bar
weinig, laat staan van de beoogde
levendigheid.
Nog steeds: Bloempot op
‘Eisenhowerpleintje’
De bordessen van enkele woningen aan
de Generaal Eisenhouwerstraat ter
hoogte van het wigvormig pleintje
staan vol met plantenbakken en hier en
daar is er ook een bankje buiten gezet.
Een aangename vorm van toe-eigening
die, met of zonder Groene Loper, al
aanwezig was en er onveranderd nog
steeds is.
is daardoor miniem.