28.06.2022 Views

Dear Hunter X INDIGO (vier kaarten)

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

DEAR HUNTER

Dear Hunter

x

INDIGO

vier kaarten

2021


INTRODUCTIE

INDIGO (INtegrale en Duurzame Interacties ter

bevordering van positieve Gezondheid in Oost-

Maastricht) is een onderzoek dat uitgevoerd

wordt door de Universiteit Maastricht, in

samenwerking met Projectbureau A2 Maastricht,

Fontys Eindhoven, Wageningen Universiteit en de

Academische Werkplaats Publieke Gezondheid

Limburg van GGD Zuid-Limburg. Het doel van

INDIGO is het onderzoeken van het effect van de

fysieke en sociale omgeving op beweeggedrag en

ervaren (positieve) gezondheid.

INDIGO is een natuurlijk experiment waarin

750 deelnemers gedurende vier jaar worden

opgevolgd. Het experiment is vormgegeven

rondom de Groene Loper in Maastricht. De studie

bestaat uit drie meetmomenten: een nulmeting

voor de opening van de Groene Loper (2016-

2017), nameting 1 (2018-2019) en nameting 2

(2020-2021). Tijdens deze meetmomenten worden

beweeggedrag, actief transport, ervaren (positieve)

gezondheid en percepties van de woonomgeving

in kaart gebracht.

Naast de fysieke omgeving verandert ook de

sociale omgeving van de wijken rondom de

Groene Loper. De hypothese van het onderzoek

is dat de interactie tussen de fysieke en sociale

omgeving zorgt voor een groter effect op gedrag

en gezondheid, dan voor de fysieke of sociale

omgeving los van elkaar: er is sprake van synergie.

Het in kaart brengen van de fysieke omgeving is

een concrete en tastbare opgave en kan gedaan

worden met verschillende technieken. Ook het

in kaart brengen van de meer ‘formele’ sociale

omgeving, met o.a. sociaal werk, gemeentelijke

regelingen en buurtactiviteiten, is relatief

eenvoudig. Lastiger is het om informatie te

vergaren over de interactie tussen de fysieke

omgeving en de meer ‘informele’ sociale

omgeving: het gaat dan bijvoorbeeld over sociale

cohesie, sociale netwerken en het gevoel dat

mensen hebben bij de (mensen in hun) wijk.

Maar ook, waar liggen volgens inwoners van

Maastricht-Oost de grenzen van hun wijk. En

zijn deze dingen positief of negatief veranderd

na de opening van de Groene Loper? Hoe is de

sociale omgeving van de inwoners van Maastricht-

Oost afgelopen jaren veranderd? En hoe houden

deze eventuele veranderingen verband met de

veranderingen in de fysieke omgeving?

Met bovenstaande vraagstelling bracht Jos Geurts

van Projectbureau A2 Maastricht ons samen.

‘Ons’ is Nicole Stappers, die promoveert op dit

onderzoek, en Dear Hunter, een cartopologisch

onderzoeksbureau. Marlies Vermeulen, de

projectleider namens Dear Hunter, promoveert

zelf op het onderwerp cartopologie. Hierover

straks meer. De motivatie van Projectbureau A2

om beide onderzoekers samen te brengen berust

op de volgende twee hoofdzaken: ten eerste zijn

de inzichten van Nicole’s onderzoek voornamelijk

op kwantitatieve, cijfermatige data opgebouwd.

Wat als de inzichten ook vanuit veldwerk en

participerende observatie worden bevraagd

en onderbouwd? Een tweede reden voor het

samenbrengen is cartopologie zelf, als artistieke

onderzoeksmethodiek, om inzichten te vergaren

vanuit het veld over de interactie tussen de

fysieke omgeving en de meer ‘informele’ sociale

omgeving die cijfermatige data contextualiseren.

Cartopologie is een discipline die ontwikkelt

wordt vanuit de praktijk met als startpunt

het gegeven dat ‘het alledaagse’ plaats vindt.

Cartopologie bevraagt de rol van ‘plaats’ in

‘het alledaagse’ en de rol die ‘het alledaagse’

krijgt toebedeeld in bestaande ruimtelijke

notatiesystemen - zoals bijvoorbeeld de

architectonische plattegrond. Het ‘alledaagse’

wordt niet onmiddellijk opgeschreven of verteld,

maar zit eerder verborgen in locaties en wordt

vaak over het hoofd gezien. De cartopologische

kaart fungeert als onderzoeksinstrument om

‘plaats’ en ‘het alledaagse’ te verkennen en te

documenteren. Cartopologische kaarten worden

tijdens het veldwerk gemaakt en begeleiden

intensieve participerende observaties. Ze

verbinden cartografische kaarten die ‘plaats’

bevatten met tekeningen en teksten over ‘het

alledaagse’.

Dear Hunter praktiseert cartopologisch onderzoek

door op iedere projectlocatie te verblijven. Het

liefst met de eigen wooncontainer maar soms ook

door weken in hotels of airbnb’s te verblijven om

de dagelijkse realiteit zelf te ervaren. Tijdens dat

veldwerk wordt elke ervaring, gesprek en inzicht

meteen op kaart genoteerd. Ook voor dit project

ging Dear Hunter op een gelijkaardige manier aan

de slag. In twee periodes en gedurende 8 dagen

in totaal verbleef Dear Hunter op locatie. Acht

dagen is niet veel, maar Dear Hunter verbleef

begin 2016 al drie maanden aaneengesloten in het

onderzoeksgebied met hun eigen wooncontainer.

Sindsdien is Dear Hunter nauw betrokken bij de

ontwikkelingen van de Groene Loper, telkens met

de nodige veldwerkperiodes waarin verblijf een

intrinsiek onderdeel was: zowel in het noorden

(Limmel, Nazareth), zuiden (Scharn) en centrum

van het onderzoeksgebied (Oranjeplein). Dit is de

reden dat de observatietijd op locatie nu beperkt is

tot twee relatief korte periodes. Daarbij kwamen

ook de Covid-19 maatregelen en restricties die

deze observatie periode grondig hebben beïnvloed.

De veldwerkperiodes werden telkens opgesplitst in

‘formeel’ en ‘informeel’ veldwerk. Het ‘formeel’

veldwerk betreft de momenten dat veldwerk

is ingepland als actief onderzoek. Zo werd de

Groene Loper meerdere keren afgewandeld, met

‘stops’ op iedere kruising. Ook werd er door

de wijken gewandeld, vlak ‘achter’ de Groene

Loper, maar wel met zicht erop. Het ‘informeel’

veldwerk vind plaats wanneer er bijvoorbeeld

koffie wordt gehaald, inkopen worden gedaan, de

hond wordt uitgelaten of voor, tijdens en na een

stukje hardlopen. Beide soorten veldwerk zijn

waardevol en niet altijd heel makkelijk van elkaar

te onderscheiden. Dat kan ook niet anders; de

dagelijkse realiteit is hetgeen waarnaar op zoek

wordt gegaan. Om diezelfde reden wordt ook in

de kaarten geen onderscheid gemaakt tussen beide

soorten veldwerk.

Behalve het veldwerk was er nauw contact tussen

Nicole en Marlies over het project maar ook

om elkaars standpunten en werkwijze beter te

begrijpen. Referenties en eigen materiaal werd

gedeeld en er vonden regelmatig onderlinge

presentaties plaats over zaken die hen bezig

hielden in het onderzoek. Een belangrijk

onderdeel daaruit is het framework van Jenna

Panter, gepubliceerd in ‘International Journal

of Behavioral Nutrition and Physical Activity’

in 2017. In het framework en de paper wordt

beargumenteerd dat er meerdere componenten zijn

die gezamenlijk moeten worden aangepakt om een

positieve verandering te kunnen bewerkstelligen

in de fysieke gezondheid. Het framework probeert

die verschillende componenten aan elkaar te

verbinden en ze zich tot elkaar te laten verhouden.

Heel veel pijltjes staan alle kanten op en verbinden

vierkantjes die allemaal even groot zijn. In slechts

tweegevallen is een stippellijn gebruikt. De

context is een groot grijs vlak. De lokaliteit en

bijzonderheid van een bepaalde te onderzoeken

locatie is helemaal verdwenen uit dit framework

waardoor het overal inzetbaar wordt maar

eigenlijk nergens helemaal past. Nicole en Marlies

beslisten om dit framework als basis te nemen om

te zien of de lokaal opgedane ervaringen uit het

alledaagse er als het ware aan toegevoegd kunnen

worden.

Marlies ging ermee aan de slag en startte met het

lezen van het paper. Een paar zaken vielen meteen

op:

• Context wordt omschreven als de relatie

tussen mens en plaats. Kunnen we die context

toespitsen op de Groene Loper en omliggende

wijken?

• Het framework en de paper gaan ervan uit dat

de impact van de fysieke verandering op de plek

van de fysieke verandering plaatsvindt. Dus

daar waar bijvoorbeeld een fietspad is aangelegd

wordt de locatie van dat fietspad onderzocht

in het framework. In het geval van de Groene

Loper gaat het dus om de locatie waar de

bovengrondse A2 getransformeerd is in de

Groene Loper. Op deze locatie zelf heeft deze

transformatie uiteraard een enorme positieve

impact gehad. Maar de Groene Loper en het

Projectbureau A2 Maastricht lijken ambitieuzer

en verwachten ook een verandering in de

omliggende wijken teweeg te kunnen brengen.

• Het framework lijkt gemaakt te zijn om

te kunnen voorspellen wat de impact van

verschillende veranderingen in een gebied

teweeg kunnen brengen. In dit project wordt het

framework gebruikt als reflectie-tool om tijdens

het proces van toe-eigening van de Groene

Loper de wijken en de impact van de Groene

Loper op die wijken te bevragen.

Met deze zaken in het bijzonder, het paper in het

achterhoofd en de eigen cartopologische expertise

ging Dear Hunter verder het veldwerk aan.

De kaarten moeten worden geïnterpreteerd als

interne werkinstrumenten. Ze bevatten ruimtelijke

inzichten, opmerkingen en schuwen niet om

thema’s of locaties die moeilijk zijn of gevoelig

liggen te bevragen. Ze fungeren het beste als ze

worden geprint, op tafel worden gelegd te midden

van en ter ondersteuning van discussie tussen

verschillende onderzoekers, beleidsmedewerkers

of projectontwikkelaars. In dit proces dienen

de kaarten als documentatie en neerslag van

veldwerk ten behoeve van verdere ontwikkeling en

integratie in het INDIGO onderzoek.

Tenslotte, een tip: Neem de tijd. Het zijn

geen kaarten die zich, net als Google Maps

bijvoorbeeld, aanpassen aan jouw voorkeuren

en roteren volgens je eigen positie. De

cartopologische kaarten zullen je juist vragen

een positie in te nemen en te navigeren over de

verschillende vellen heen als nooit tevoren. Ga er

dus goed voor zitten en weet dat alle begin lastig

kan zijn.

Veel lees- en kijkplezier.

Dear Hunter i.o.v. Projectbureau A2 Maastricht,

2020-2021


VERANDERING IN PROFIEL

Verbreden Groene Loper. Net niet genoeg plaats om

ertussen te bouwen. Geluk voor opgewaardeerde flat.

De Groene Loper

Nog heel erg leeg. Het ligt duidelijk te wachten.

Impact op- en verandering in

fysieke omgeving van de Groene

Loper

plattegrond

CHANGES

Impact op- en verandering in

omgang van de omgeving van de

Groene Loper

in het veld

GEVOLG

A2/N2 ondergronds

Heerdersfeer. Net als de Frankenstraat had

de Heerderweg een enorm interessante vibe

kunnen teweegbrengen op wat nu (en wat in

de toekomst zal blijven door publieke functies)

een beetje een leeg deel van de Groene Loper

is. De Heerderweg is misschien we de meest

Amsterdamse straat van Maastricht, de meest

toegeëigende ook. De voortuintjes nemen ook

de stoep in beslag en je voelt je als wandelaar

op die stoep bijna bezwaard om tussen woning

en ‘tuin’ door te lopen. De bewoners bewonen

de straat. Die activiteit is duidelijk een sociale

activiteit tussen buren. Het zijn allemaal

tuinders. Daar komt abrupt een einde aan op

het einde van de straat. Daar waar de ruimte

is om die sfeer verder vorm te geven (en

misschien de bewoners ook de

verantwoordelijkheid) is er gekozen om de

meest banale dingen des levens te plaatsen

tussen de straat met bijzondere kwaliteiten en

de Groene Loper. Een containerpark en een

omheinde hondenuitlaatplek. Dat is jammer

want de mate van toe-eigening en nemen van

verantwoordelijkheid over je omgeving is ook

iets wat toegejuicht zou moeten worden op de

Groene Loper.

In wording. Ook al is de Groene Loper hier

duidelijk nog niet af, toch wordt-ie al

intensief gebruikt. En dan vooral vanuit

Heer lijkt het. Een ommetje Groene Loper

is, zeker in corona-tijd, iets wat tot de

dagelijkse realiteit behoort.


De Gemeenteflat is gerenoveerd. De Oranjeflat staat te blinken. Nieuwbouw Bar Mama en andere nieuwe

zaakjes. Een speeltuin. Chique bomen. Sporttoestellen. Nieuwe paden. Mosasaurus. Nieuwe kwalitatieve

tuinafscheidingen.

wordt er meer naar het centrum en station gewandeld en

het meest te genieten van de ‘Groene Loperaanpak’.

De inwoners hier lijken ook het meeste

‘geluk’ te hebben. Net in Wittevrouwenveld staat er

nu een kerk en een school (waar het projectbureau

gehuisvest is) langs de Groene Loper. Precies in

Wittevrouwenveld wordt het eerste pand

gerenoveerd. Er wordt dus letterlijk geïnvesteerd in

centrum te fietsen of wandelen wordt nu eerder uit

te wijk bewogen en via de Groene Loper gelopen

en gereden. Het is een combinatie van zaken. Het

geluk van Wittevrouwenveld dat niet helemaal met

de rug naar de huidige Groene Loper is ontworpen

en gebouwd, de oriëntatie, de kwalitatieve gevels

en sociale projecten zoals het Werkhuis zorgen

ervoor dat de grens tussen Groene Loper en wijk

vervaagd en beide elkaars gewoontes overnemen.

OPEN HOUDING IN HET ZUIDEN

gebouwen in Wittevrouwenveld die de moeite

waard zijn om Groene Loper-waardig te worden.

Ook de gewoontes lijken hier te veranderen. In

plaats van louter via de Frankenstraat richting het

Wittevrouwenveld eerst. Wittevrouwenveld lijkt

A2/N2 ondergronds

Impact op- en verandering in

fysieke omgeving van de Groene

Loper

GEVOLG

in het veld

plattegrond

CHANGES

Groene Loper

omgang van de omgeving van de

Impact op- en verandering in

De Groene Loper

De Groene Loper

Impact op- en verandering in

omgang van de omgeving van de

Groene Loper

CHANGES

plattegrond

in het veld

GEVOLG

Loper

fysieke omgeving van de Groene

Impact op- en verandering in

A2/N2 ondergronds

gefietst?

Er wordt yogales gegeven op het Oranjeplein. Zouden de deelnemers beseffen dat er

onder hun voeten auto’s met 90 km per uur voorbij razen? Het verschil met voorheen is enorm.

Omdat de Groene Loper hier haar ‘eigen’ grasveld heeft - het gecombineerde Konings- en

Oranjeplein - is dit wel de meest chique plek van de Groene Loper. Niet omdat er hier nu

zoveel veranderd is: behalve Bar Mama is er veel gerenoveerd of gewoon hetzelfde gebleven.

Maar omdat de Scharnerweg al een drukke weg was kwam er al veel volk langs, mensen die

nu even stoppen en een drankje doen. Want er valt toch veel te zien. Zien en gezien worden

en de Maastrichtse schwung is hier het meeste voelbaar. Als je de sporttoestellen gebruikt ben

je geen beginner. Als je kind komt spelen heeft het toch zijn zondagse kleren aan en afhalen

doe je hier in corona-tijd met muziek op de achtergrond. Als je op dit stukje hardloopt let je net

iets meer op je techniek. Kortom, het lijkt erop dat dit stukje Groene Loper een actieve en

gezonde levensstijl meer zichtbaar maakt dan elders. Ik vraag me wel af of de inrichting hier

zorgt voor meer sporters of dat het misschien zelfs mensen die minder gezond aten toch

overhaalt om gezonder te zijn. Dat laatste is misschien een iets té hoopvolle gedachte.

INZICHTEN - VERANDERING IN PERCEPTIE EN MENING.

De Groene Loper heeft zeker een impact die verder gaat dan de grens van het feitelijke projectgebied, de

veranderingen ‘op’ de Groene Loper zelf dus. Sterker nog: dit zijn de twee plaatsen waar de grens

eigenlijk onzichtbaar is geworden en waar je niet plots van de ene realiteit in de andere komt.

Bij het Oranje- en Koningsplein zullen sporters nog meer en zichtbaarder sporten en zullen gezonde

mensen misschien nog gezonder worden maar de Groene Loper zet niet aan tot gezondere voeding.

De Groene Loper lijkt hier een plek voor ‘gevorderden’ in bewust leven.

De ruimtelijke openheid naar Wittevrouwenveld lijkt authentieker, minder schreeuwerig maar misschien

wel met meer impact. De relatie tussen fysieke verandering en gewoonten (habits) is duidelijk doordat er

andere routes genomen lijken te worden.

De voortuin van de kerk lijkt opener dan voorheen. De

Theresiaschool is opgewaardeerd en wordt herbestemd.

Eindelijk aandacht voor het pleintje zonder naam, dat nu

langzaam maar zeker het Leeuwenpleintje wordt.

De eerste gebouwen zijn af. Een enkele nieuw maar ook

gerenoveerd. In plaats van wegstoppen of negeren, zoals

het geval lijkt in Wyckerpoort-noord, wordt hier veel

opgeknapt.

De aanwezigheid van Projectbureau A2 in dit gebied helpt

de Theresiaschool en het Leeuwenpleintje te veranderen.

De vernieuwde Albert Heijn die ervoor zorgt dat veel

mensen in de wijk komen.

Het aanbod van de Albert Heijn lijkt gericht op de meer

welvarende en bewustere consument (afzonderlijk af te

wegen kruiden en noten bijvoorbeeld), dit geldt niet voor

bijvoorbeeld de Jumbo in de Voltastraat.

Via de kerk en school heerst er hier een grote ruimtelijke

openheid. Veranderen de gewoontes misschien ook en


BREUKLIJN IN HET MIDDEN

De Frankenstraat. Geen enkele wijziging.

De ‘Kop van de Frankenstraat’,

Koningsresidentie. Voor- en achterkant. Parkeerplaatsen

Impact op- en verandering in

Gelukkig maar, al is er wel de doorgang

geasfalteerd maar niet ingericht.

dwars op de Groene Loper, een restant uit een vorige

fysieke omgeving van de Groene

naar de Albert Heijn iets minder direct

Ruimtelijk onaangenaam.

inrichting. Dit lijkt de enige plek waar dat nog kan bestaan.

Loper

geworden.

plattegrond

CHANGES

De Groene Loper

Impact op- en verandering in

omgang van de omgeving van de

Groene Loper

in het veld

GEVOLG

In eerste instantie lijkt de

A2/N2 ondergronds

Frankenstraat niet te profiteren van

de Groene Loper. En dat is ook zo

denk ik. Gelukkig maar. Ik denk dat

het eerder andersom is dat het

jammer is. De Groene Loper had

veel meer kunnen profiteren van de

Frankenstraat. De levendigheid en

charme van de Frankenstraat is

haast grootstedelijk, iets wat je maar

zelden tegenkomt in Maastricht.

De Frankenstraat profiteert uiteraard

wel iets van de Groene Loper. De

toegankelijkheid van het centrum is

enorm vergroot. De mengelmoes

van mensen die op de Frankenstraat

wonen is aantrekkelijk: sommigen

daarvan gaan linksaf richting

Scharnerweg, anderen richting

Voltastraat en weer een deel gaat

rechtdoor. De Frankenstraat ligt

gezellig op de breuklijn tussen noord

en zuid en profiteert daarvan. Wat

betreft de Koningsresidentie (ook

wel ANWB-flat genoemd) aan de

overkant is dat anders.

Participatie. Ik weet het niet

zeker, maar waar het

Oranjeplein en Koningsplein

zijn ontworpen en hele

participatieve trajecten zijn

opgestart voor de inrichting

en het speeltoestel lijkt het

op de kop van de

frankenstraat lastiger om een

sociaal project op te zetten.

Er stond een mooie

beweegtuin die nu perfect tot

zijn recht had kunnen komen.

Maar past dat niet bij de

mooie Groene Loper? Waar

er in sommige delen enorm

wordt geïnvesteerd lijkt de

kop van de Frankenstraat ten

onder te gaan aan zijn

eigenwijs imago en komt er

niets. De grens tussen de

fysieke veranderingen op de

Groene Loper en de

Frankenstraat is daardoor

groot. Een hardloper op de

De Koningsresidentie vormt een duidelijke scheiding

tussen noord en zuid. Die scheiding geldt niet voor de

hele Groene Loper (denk aan Wittevrouwenveld ter

plekke van de kerk) maar zeker voor de westelijke kant.

Daar waar de balkons aan de voorkant nog glinsteren

in de zon en uitkijken op het mooie plein en de

Gemeenteflat is de achterkant parking en onverzorgd

wachtgebied. Daar waar de voorkant ruimte biedt tot

sporten en beweging is de achterkant stenig en

inspiratieloos. Daar waar de voorkant een

sportbestemming wordt is de achterkant eerder voor

bewoners. Nochtans, deze flat en zijn achterkant ligt

ook precies aan de route richting het station, waar dus

heel veel voorbijgangers vanuit het station eerst door

de tuin van de villa moeten en dan via een achterafparking

pas op de Groene Loper aankomen. Daar waar

de aansluiting tussen Groene Loper en omgeving aan

de voorkant duidelijk een meerwaarde toont in

levenskwaliteit en een kettingreactie veroorzaakt lijkt

het hier stil te staan. Maar hoe lang is dat wachten al

gaande en zal het nog duren?

Groene Loper zal niet gauw

afslaan in de Frankenstraat,

wel op de Scharnerweg, ook

al is het daar zeker niet

aangenamer lopen.


GESLOTEN HOUDING IN HET NOORDEN

Het Old Hickoryplein heeft een

opknapbeurt nodig, de gebouwen met name.

Eigenlijk is het heel fraaie architectuur,

vergelijkbaar met de Gemeenteflat, maar

dan nog niet gewaardeerd lijkt het. Het is

wel een grote vlakte met een

vervreemdende schaal. Wat gaat er met de

school gebeuren? En met het cafeetje, de

Buurtbrök?

Twee braakliggende terreinen met konijnhok en bikepark: de

voormalige sportvelden en het voormalig KPN-terrein. Ze liggen

ogenschijnlijk te wachten op verdere ontwikkeling.

Op het pleintje aan de Generaal

Eisenhouwerstraat is er geen vuiltje aan

de lucht. Achter een muurtje wordt er

gebouwd.

Muurtje bouwen, Wyckerpoortnoord

tegenhouden. Dat

Wyckerpoort-Noord word omsingeld

in plaats van omarmd wordt nog maar

een keer bevestigd door dit concreet

en praktisch voorbeeld. Er is een

keermuur gebouwd tussen de

nieuwbouw en de bestaande

woningen en flats.

INZICHTEN - VERANDERING IN PERCEPTIE

EN MENING.

De ‘ongelukkige eilandvorming’ van

Wyckerpoort-noord is uiteraard niet

ontstaan door een eenduidige factor

maar door het ongelukkig samenkomen

van verschillende factoren. Sommige

zijn voor de hand liggend zoals de

aanwezigheid van het Leger des Heils,

andere zijn minder zichtbaar maar

hebben een duidelijke impact.

Bijvoorbeeld de keermuur van de

Groene Loper ter hoogte van de

Generaal Eisenhouwerstraat. En soms

is het gewoon toeval, bijvoorbeeld de

ligging en lengte van de ‘kersenstrip’.

Impact op- en verandering in

fysieke omgeving van de Groene

Loper

plattegrond

CHANGES

De Groene Loper

Straat met doorkijkjes: veel gesloopt en nu nieuwbouw.

De Groene Loper ‘knabbelt’ aan de grond van Wyckerpoort, bouwt

een muur en de bewoners van de Professor Kernstraat zitten nog meer

dan voorheen aan de ‘achterkant’.

Maar wat wel bijzonder is, is de

gelatenheid en onverschilligheid in

Wyckerpoort-noord. De observaties en

ervaringen hiernaast en op de andere

kaarten lijken voor bewoners niet

voldoende om actie te ondernemen. Of

heb ik het aan het verkeerde eind en

heeft Wyckerpoort-noord een stem

maar lijken we die maar niet te horen?

Misschien moeten we op een andere

manier luisteren? Zijn we als

projectbureau, ontwikkelaars,

corporaties en misschien ook de

gemeente zelf wel genoeg bekend met

de intrinsieke kwaliteiten van

Wyckerpoort-noord?

Impact op- en verandering in

omgang van de omgeving van de

Groene Loper

in het veld

GEVOLG

A2/N2 ondergronds

Tijdelijk is relatief. De twee terreinen zo centraal aan de Omsingelen ipv openbreken. In de straat heb je geen idee

Groene Loper liggen te wachten op ontwikkeling. Je zou dat er een autosnelweg is ondertunneld en dat er daar nu

denken, daar is iedereen het over eens. Dat is overduidelijk. wordt gehardloopt en gefietst. Er is weinig tot geen interactie

En dat is ook wel zo. Maar de tijdelijkheid van deze fase tussen de straat en de ontwikkelingen, op private

wordt op de proef gesteld en opgerekt: dusdanig dat het lijkt doorgangen en ‘achterom’ na. Om de zoveel huizen is er een

alsof het altijd zo is geweest en altijd zo zal blijven. Intussen klein steegje met een grote poort. Het steegje leidt naar een

lijkt de houdbaarheidsdatum van de tijdelijke invulling en zicht op een grote berg aarde die tussen de Groene Loper

inrichting ook verstreken.

en de Professor Kernstraat de werkzaamheden en

ontwikkelingen markeert. Het fysiek doorsijpelen van de

Groene Loper naar de straat wordt echter niet

aangemoedigd. Er wordt niet geïnvesteerd in de

achterommetjes, de meerwaarde ervan wordt niet ingezien.

Integendeel. De nieuwe gebouwen aan de Groene Loper

lijken Wyckerpoort-Noord te omsingelen in plaats van open

te breken. Bijna het tegenovergestelde als wat er met

Wittevrouwenveld gaande is. Het leven in Wyckerpoortnoord

gaat hier gewoon verder lijkt het. Met maar vooral

zonder Groene Loper.

Kersenstrip, waar achterkanten elkaar tegenkomen. De Kersenstrip had een mooie verbinding moeten worden tussen

oost en west aan de noordelijke zijde van de Groene Loper. Maar als je op de plannen kijkt (je kan het ook al een beetje zien

na de eerste werkzaamheden) wordt dat met name een straatje waar de tuinen van de bestaande flats de tuinen en de

achterkant van de nieuwe bebouwing ontmoeten. Een straatje van zij- of achterkanten dus en zeker géén voorkanten. De

‘kersenstrip’ heeft ook geen geluk. Een stukje zuidelijker is het wel mogelijk om woningen te bouwen haaks op de Groene

Loper. Maar het lijkt, hoe noordelijker hoe minder geluk.

Het leven gaat hier gewoon verder. Met of zonder Groene Loper. Net zoals het Cruyff Court er al was voor de Groene Loper.

Maastricht Beweegt organiseert soms iets op het Old Hickory plein, dat was ook al zo voordat de Groene Loper is aangelegd.

Nog steeds is de oost-west-verbinding ter hoogte van de Voltastraat vooral een logistiek-functionele oversteek, maar dan

zonder stoplichten.

Het Burgemeesterplein en de aansluiting met de Groene Loper blijft moeizaam. De huizen zijn opgeknapt maar de ruimtelijke

link met Groene Loper is nog steeds ver te zoeken. De ontwikkeling van de Groene Loper gaat hier opnieuw (nog) niet 'de

hoek om’.

Eindelijk geen werken meer (oostwest

verbindingen) Eén van de

redenen voor de komst van de Groene

Loper was het verbeteren van de oostwest

verbindingen. Wittevrouwenveld,

Scharn en in mindere mate ook Heer

profiteren daar al enorm van. De oostwest

verbinding is duidelijk tot stand

gekomen en de oostelijke wijken

worden er duidelijk beter op. Maar wat

met de verbinding van west naar oost?

In welke mate is die veranderd? Tijdens

ons veldwerk in 2016 hoorden we al

inwoners van Wyckerpoort-noord

opperen: ‘Tja, voor mij hoeven die

werken niet hoor.’ En ik kan ze deels

gelijk geven. Ook al zijn er veel minder

auto’s en zal de luchtkwaliteit veel

beter zijn, in het dagelijkse leven lijkt de

enige verandering in die verbinding dat

er niet meer voor een rood licht moet

worden gewacht om inkopen te doen in

de Voltastraat.

De Groene Loper is niet voor ons.

‘Nee hoor, we hebben helemaal geen

last van de werkzaamheden op de

Groene Loper’. Dit antwoord kreeg ik

afgelopen zomer (2020) in de

Buurtbrök op het Old Hickoryplein. Hoe

kan dat? Dacht ik. Eén van de grootste

bouwplaatsen van Maastricht vindt

plaats in je achtertuin en je hebt er

helemaal geen last van. Ik schrok van

de onverschilligheid. De Groene Loper

lijkt echt niet voor hun te zijn, een vervan-mijn-bed-show.

Ook al kunnen ze

de werken vanuit dat bed volgen.

Het hoogteverschil tussen de Groene

Loper en Wyckerpoort-noord moet

opgelost worden maar het plaatsen

van een dergelijke muur die geen

enkele kwaliteit meer toelaat aan de

achterkant van de bestaande

woningen is maar één van de vele

oplossingen die men had kunnen

bedenken. Het muurtje lijkt onbewust

ervoor te zorgen dat Wyckerpoortnoord

geen ‘Groene Loper-wijk’ wordt

maar een wijk áchter de Groene

Loper. En ook al zullen de nieuwe

gebouwen en inwoners bestaande

gewoontes in de wijk beïnvloeden,

vooralsnog lijkt de manier waarop de

Groene Loper hier is ingebed niet iets

waar die wijk van profiteert. Ook de

actieve, open, sportieve en gezonde

attitude die geassocieerd wordt met

de Groene Loper is hier dus niet te

bekennen.

De speeltoestellen doen het nog

steeds. Dat Wyckerpoort-noord geen

geluk heeft bewijst ook de speeltuin

op het pleintje aan de Generaal

Eisenhowerstraat. Er wordt een

volledig nieuwe speeltuin

gerealiseerd in de duurste en meest

ondernemende wijk van de Groene

Loper: Scharn. Ook nog een keertje

van natuurlijke materialen en met een

hippe koffiebar erbij. In Wyckerpoortnoord

niet. Hier doen de oude

speeltoestellen het nog steeds.

Opnieuw lijkt onbewust een duidelijk

onderscheid gemaakt te worden

tussen wat zichtbaar is vanaf de

Groene Loper en wat erachter schuilt.

Hierdoor wordt het verschil tussen

‘aan de Groene Loper’ en er ‘net niet

aan’ heel tastbaar. De impact van de

Groene Loper op Wyckerpoort-noord

De heuvel, een uitvlucht

De noordelijke heuvel van

de Groene Loper, de

tunnelmond, wordt weinig

gebruikt. Het lijkt er altijd

leeg maar toch is er veel

zwerfvuil te vinden. Tot

ergernis van een

schoonmaker: iedere dag

komt hij hier opruimen wat

de mannen van het Leger

des Heils achterlaten. Ze

komen hier drinken omdat

ze dat daar niet mogen.

En natuurlijk komen ze

niet rond lunchtijd of op

zonnige dagen. Ze komen

wanneer andere mensen

andere dingen te doen

hebben. Het is ook een

rare plek. Enerzijds heb je

een mooi overzicht maar

anderzijds heb je het

gevoel dat je aan het

einde bent belandt, ook al

loopt de Groene Loper

nog een heel stuk door.

Maar de braakliggende

terreinen, de infrastructuur

en de toch iets minder

uitnodigende atmosfeer

zorgen ervoor dat

Wyckerpoort-noord in zijn

meest noordelijke punt erg

afgesloten is van wat de

Groene Loper aan moois

te bieden heeft.

Relation between people and place is

er alleen als je er woont

Waarom zou je als bezoeker in

Wykerpoort-noord terecht komen? Er

zijn weinig redenen deze wijk te

bezoeken. Het sportveldje op het Old

Hickoryplein misschien, al heeft dat

vast concurrente gekregen van het

Koningsplein. De fietsenmaker

misschien, al zou die eigenlijk al lang

weg moeten zijn: hij zat er maar

tijdelijk is er altijd bij gezegd. Als je

hier woont, dan is het ‘jouw’ buurt,

maar als buitenstaander lijkt er weinig

om van te houden of om het te

bezoeken.

Niet in ‘practical conciousness’ omdat

je niet langs GL moet

Vanuit Wyckerpoort-noord gedacht en

geleefd, bevind je je aan de oostkant

van het centrum en de voorzieningen.

De Voltatraat is natuurlijk dichtbij,

daar steek je de Groene Loper

makkelijk even voor over. Waarvoor

zou je verder de Groene Loper nemen?

Er zijn wel redenen te bedenken, zoals

gaan sporten op de Geusselt of een

wandeling naar de Landgoederenzone,

maar in de alledaagse realiteit lijken er

toch bar weinig incentives voor

inwoners van Wyckerpoort-noord om

bewust de Groene Loper op te zoeken.

Nog steeds: Poging tot sociaal project

Old Hickoryplein maar lijkt mislukt.

Goedkope huur

Er is een tijdje geleden geprobeerd om

een deel van de winkelpanden en

woningen aan het Old Hickoryplein

door creatievelingen in te laten nemen

en van hieruit het plein nieuw leven in

te blazen. Van die poging resteert bar

weinig, laat staan van de beoogde

levendigheid.

Nog steeds: Bloempot op

‘Eisenhowerpleintje’

De bordessen van enkele woningen aan

de Generaal Eisenhouwerstraat ter

hoogte van het wigvormig pleintje

staan vol met plantenbakken en hier en

daar is er ook een bankje buiten gezet.

Een aangename vorm van toe-eigening

die, met of zonder Groene Loper, al

aanwezig was en er onveranderd nog

steeds is.

is daardoor miniem.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!