Bolk Magazine september 2011 nr 24 - Bolk Transport

Gerrit ten Broeke: bier alleen om te vervoeren
Het clichébeeld van een vrachtwagenchauffeur wordt geheel teniet gedaan
als we bij Gerrit ten Broeke thuis op de bank neerploffen en hij in geuren en
kleuren begint te vertellen over zijn passie: het rijden op een mooie combinatie
van Bolk. Gerrit drinkt geen bier, maar rijdt wel voor Grolsch. “Regelmatig worden
daar wel ’s flauwe opmerkingen over gemaakt, maar nee, ik rij niet voor Grolsch
omdat het bier me goed zou smaken. Sterker nog: ik drink nooit alcohol.”
‘Fijn om in je eigen bed te slapen’
Om nog een vooroordeel uit de wereld te helpen: Gerrit luistert in
de cabine niet naar een galmende piraat met smartlappen. “Ik heb
meestal een stickje bij me, vooral ’s nachts luister ik naar m’n eigen
muziek. En dat is gewoon pop en disco, zeg maar de Top 40-nummers.
Overdag is ’t vooral Radio 2 en Radio 1. Daar worden ook nog
fatsoenlijke gesprekken gevoerd. Nee, met geheime zenders heb ik
helemaal niks.”
Gerrit rijdt – afgezien van een korte onderbreking – al jaren voor
Bolk. Van jongs af aan is hij bezeten van het rijden. Een opleiding
tot schadehersteller is nooit afgemaakt doordat hij een ongeluk
met de brommer kreeg en een jaar lang uit de running was.
Daarna ging hij werken in de transportsector en liep het vanzelf.
Het enige wat in de loop der jaren veranderde, is de af te leggen
afstand met de combinatie. “Ik rij niet meer internationaal”, vertelt
de 41-jarige Almeloër. “Het leven verandert, ik ben inmiddels
getrouwd en heb twee kinderen. Dan is het fijner dat je elke avond
in je eigen bedje kunt slapen.”
Nou ja, elke avond... Gerrit draait om de week nachtdiensten en
dan is hij in touw van half vijf in de middag tot een uur of zes
in de ochtend. “Ik rangeer vrachtwagens op het terrein van
Grolsch. Dat doe ik om en om met een collega van Heisterkamp.
1 0 B O L K m a g a z i n e • s e p t e m b e r 2 0 1 1
Het rangeren levert veel tijdwinst op. De chauffeur komt met
zijn volle combinatie bij Grolsch en laat ‘m daar achter. ’s Avonds
rij ik dan de wagens naar het laaddok en zet ze daarna weer
netjes in een rij terug, zodat ze ’s ochtends voor de chauffeur
klaar staan. Aansluitend kan ik dan vaak nog een nachtritje voor
Bolk doen. En als ik in het weekend wel ‘s langs Grolsch rij en ik
de wagens daar strak naast elkaar zie staan dan geeft dat best
een kick.”
Zijn vrouw vindt dat hij wel érg perfectionistisch is. “Ach, dat valt
best mee”, reageert Gerrit lachend op het commentaar, “maar
inderdaad, ik houd er wel van om alles netjes te hebben en de
puntjes op de “i” te zetten, ook in de wagen. Of je ‘m nu bekijkt of
over een jaar. Het moet spik en span zijn en blijven!”
Het periodieke nachtwerk heeft ook voordelen. “In de week dat ik
’s nachts werk, slaap ik tot half twaalf. Dan gaat de wekker en heb
ik mooi nog een paar uur om wat bij huis te doen, boodschapjes,
de hond uitlaten of om met m’n dochters naar de manege te gaan.
Dat is ook mijn hobby, af en toe met de paardenwagen naar
concoursen rijden. Daar hoef ik dus niet speciaal vrij voor te
nemen. Ideaal toch?”