[t]Huis 04_2023_Utrecht

More documents

Recommendations

Info

Gastenverhaal ‘DE VRIJWILLIGERS WAREN ZO LIEF; ZE KENDEN ONZE NAMEN, WISTEN PRECIES WAT TE ZEGGEN’ 10 [t]Huis
Proosten op het nieuwe jaar aan de couveuse van je kind Het is 5 december, pakjesavond, als Femke uitrust op de bank na een dag voor de klas. Ze is 25 weken zwanger en heeft al weken last van harde buiken. “Ik was al minder gaan werken, deed het rustiger aan. Maar toen ik opstond, voelde ik een drukkend gevoel in mijn buik. Ineens stroomde het bloed langs mijn benen. Het was helemaal mis.” In het ziekenhuis ontdekken ze dat Femkes baarmoedermond al openstaat. Ze wordt doorgestuurd naar het UMC in Maastricht, waar allerlei echo’s en scans volgen. “Toen ik ’s nachts naar de wc moest, voelde ik weer dat drukkende gevoel. En opnieuw stroomde het bloed langs mijn benen. In paniek drukte ik op een alarmknop. Voor ik het wist, stond mijn kamer vol zorgverleners. Ineens kreeg ik een weeënstorm. Ik had zoveel pijn, urenlang. Ik dacht dat ik doodging.” Partner Lesley houdt haar handen vast: “Alle emoties Bij elkaar zijn Maar net als Zendé, is ook Femke sterk. Lesley: “Al na een uur werd ik gebeld; Femke was wakker.” In de dagen die volgen, slapen ze alle drie op verschillende afdelingen in het ziekenhuis. Femke: “Het duurde even om vast te stellen dat ik geen zwangerschapsdiabetes had, maar diabetes type 1. Ik lag op de IC, Lesley sliep op de kraamafdeling en Zendé lag in zijn couveuse. We voelden ons vreselijk daarover. We wilden alleen maar bij elkaar zijn. In mijn IC-bed keek ik mijn eigen bevalling terug. Alleen, via een filmpje en foto’s. Dit was zó anders dan ik me had voorgesteld.” gierden door mijn lijf. Maar ik kon niets doen, je wordt geleefd op zo’n moment.” Samen uithuilen Femke knapt op en mag het ziekenhuis uit, maar Zendé blijft Zelf ademen Na zes uur heftige weeën had Femke nog maar één centimeter ontsluiting. Een spoedkeizersnede onder volledige narcose moet hun kindje redden. Lesley: “Zendé huilde meteen toen hij uit Femkes buik werd gehaald. En hij ademde helemaal zelf. Heel bijzonder, het gaf al aan hoe ontzettend sterk hij was. Zelfs met achter op de NICU. “We mochten overnachten in het Ronald McDonald Huis. Dat kenden we alleen van het donatieboxje bij McDonald’s. We hadden geen idee wat we konden verwachten. Maar wat voelden we ons meteen thuis. Alles was er, en we konden ons samen terugtrekken op onze slaapkamer. Daar konden we rusten. Of even hard huilen als we vol emotie zaten.” 26 weken.” Het contact met andere ouders in het Huis Terwijl in de couveuse allemaal draadjes en snoertjes aan Zendés lijfje worden vastgemaakt, gaat het helemaal niet goed met Femke; ze raakt in shock. Haar bloed blijkt verzuurd door onbehandelde diabetes; door insulinetekort belanden er veel te veel afvalstoffen in haar bloed. Femke is in levensgevaar is heel waardevol voor Femke en Lesley. “Je begrijpt elkaar zo goed. Je kunt samen uithuilen of juist je gedachten verzetten en kletsen over normale dingen. Met sommige moeders uit het Huis heb ik nu nog contact; je krijgt een speciale band en moet onmiddellijk naar de IC. in zo’n heftige tijd van je leven.” >> [t]Huis 11
Page 1 and 2: Winter 2023 Keeping families close
Page 3 and 4: 5 vragen aan... In gesprek DEYNICE
Page 5 and 6: Bart is een slim, sociaal en ondern
Page 7 and 8: ALLES BIJ DE HAND IN DE VERNIEUWDE
Page 9: Feiten op een rij 1.410 organisatie
Page 13 and 14: Kort nieuws uit Huis Utrecht MAAK H
Page 15 and 16: Kort nieuwsvan het Kinderfonds Peri
Page 17 and 18: Samen aan het kerstdiner, closer da
Page 19 and 20: Kerstpuzzel badkamer cadeaus decemb

[t]Huis 04_2023_Utrecht

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?