[t]Huis 04_2023_Utrecht

In actie
Fenna en Bono
startten online een
inzamelingsactie
Noa liet haar ouders behoorlijk schrikken door drie maanden
te vroeg geboren te worden. Gelukkig konden Fenna en Bono
maandenlang vlak bij haar blijven, in Huis Utrecht. Bono: “Het is zo
mooi dat dit bestaat. Uit dankbaarheid wilde ik iets terugdoen, dus
startte ik een inzamelingsactie via Instagram.”
Fenna en Bono verloren al
eerder een kindje na zes
maanden zwangerschap.
Wanneer Fenna in de 23e
week weeën krijgt, is dat
dan ook erg spannend.
Gelukkig maakt Noa een
heel goede start. Terwijl
hun kindje alle zorg krijgt
op de NICU, vinden de
jonge ouders een tijdelijk
thuis in het Huis.
lenen.” Wat ook veel indruk maakte, zijn de wekelijkse
buffetten. “Niet te geloven dat een groep familieleden of
collega’s zomaar voor heel het Huis kookt. Dat was echt een
cadeautje, alsof we uit eten gingen.”
Iets terugdoen
Het stel is dankbaar voor alle zorg en wil graag iets
terugdoen. Bono: “Een maand na Noa’s geboorte vertelde ik
ons verhaal via Instagram en startte ik een inzamelingsactie.
Ik wilde het voor andere ouders ook mogelijk maken om
dicht bij hun kind te kunnen zijn. Dat is gelukt. Ik kreeg heel
veel reacties en haalde uiteindelijk € 700 op.”
Cadeautje
“Het is zo bijzonder om
een plek te hebben waar
je je een beetje thuisvoelt terwijl je niet
thuis bent”, vertelt Fenna. “De vrijwilligers zorgen voor een
huiselijke sfeer; iedereen is behulpzaam en geïnteresseerd
in je verhaal.” Bono vult aan: “Ze regelen zoveel voor ouders.
Bijvoorbeeld een masseur die vrijwillig langskomt; ik kon
gebruikmaken van de nabijgelegen sportschool en een fiets
8 [t]Huis
Dochter Noa hield gelukkig niks over aan haar vroege start
en ontwikkelt zich voorbeeldig. Fenna hield wél iets over
aan haar tijd in Huis Utrecht: een vriendin voor het leven.
“Ook haar dochter werd met 27 weken geboren. We hadden
en hebben ontzettend veel aan elkaar, want we bewandelen
hetzelfde pad. Je wil liever geen deel uitmaken van deze
‘familie’, maar als je toch in het Huis zit, is het echt heel mooi
dat het kan.”
Tekst: Linda Blankenstein