brief aan Bleker en Schultz - Vereniging Das & Boom

DATUM 12 juli 2012
ONS KENMERK 237684.19680 wzw
PAGINA 11 van 14
van instandhouding te bevorderen, ook de benoeming van de aantallen en de populatieomvang
van beschermde soorten en de aanduiding van hun leefgebieden, natuurlijke verspreidingsgebieden
en hun onderlinge verbindingen op kaarten wettelijk te worden geborgd.
K. Natuur en omgevingsrecht.
Tenslotte vraagt Das & Boom uw aandacht voor de rol van natuur in het omgevingsrecht en
de aanstaande stelselwijziging van het omgevingsrecht. Sinds de komst van de Wabo haken
ontheffingen op grond van de Flora- en faunawet en vergunningen op grond van de Natuurbeschermingswet
aan bij de omgevingsvergunning. Uit onderzoek is inmiddels gebleken dat
in aanvragen voor een omgevingsvergunning nauwelijks aandacht wordt geschonken aan de
bescherming van zeldzame en bedreigde dier- en plantensoorten. 7 Slechts in 0,15 procent
van de aanvragen (60 van de 40.000) wordt aangegeven dat er een kans is op schade voor
bedreigde soorten en dus (mogelijk) van de noodzaak om een ontheffing of een vergunning
te verkrijgen. 37% van de geënquêteerde gemeenten geeft aan dat door de gemeente geen
natuurgegevens worden geraadpleegd bij de afhandeling van omgevingsvergunningen
waarbij sprake is of zou kunnen zijn van handelen met gevolgen voor beschermde dier- en
plantensoorten. Op de vraag of gemeenten van oordeel zijn dat de taken en verantwoordelijkheden
voor de natuurwetgeving goed geregeld zijn en dat ze ook uitvoerbaar zijn, antwoordt
69% van de geënquêteerde gemeenten ontkennend. Natuurwaarden worden in de
praktijk van de aangehaakte omgevingsvergunning kortom onvoldoende beschermd.
Een belangrijk zorgpunt van Das & Boom betreft voorts de hoofddoelstelling van de aangekondigde
Omgevingswet, waarin de Wet natuurbescherming gedeeltelijk, later of mogelijk
zal worden geïntegreerd. Deze hoofddoelstelling is gericht op het bewerkstelligen van een
veilige en gezonde leefomgeving en deze op een duurzame en doelmatige wijze te kunnen
behouden, beheren, gebruiken en ontwikkelen. De keuze voor het criterium van een ‘veilige
en gezonde leefomgeving’ brengt echter mee dat de mens als maat der dingen wordt genomen.
De gebruiker wordt centraal gesteld. Een Omgevingswet die de leefomgeving integraal
en in de volle breedte beoogt te reguleren, zeker wanneer daarin ook wet- en regelgeving
op het gebied van natuur wordt ondergebracht, kan echter niet volstaan met het centraal
stellen van de gebruiker (mens) en het nastreven van een veilige en gezonde leefomgeving
(ook voor de mens). Een dergelijke wet dient mede het behoud en de bescherming van
soorten en hun leefomgeving en de biodiversiteit in brede zin als hoofddoel te hebben. Aangezien
schaarste, zoals opgemerkt, leidt tot onveiligheid en conflict is het nastreven van een
‘veilige en gezonde leefomgeving’ naar de mening van Das & Boom zelfs gedoemd te mislukken
wanneer niet wordt voorzien in behoud en bescherming van natuur en biodiversiteit.
7 Schmidt, A.M. & P.H. Kersten, “De Natuurwetgeving binnen het omgevingsrecht. Nieuwe ontwikkelingen en de
huidige praktijk”, Alterra WUR Wageningen, Alterra rapport 2302, 2012.
AKD:#4571331v2