10.01.2013 Views

Recensie - Hervormde Gemeente van Woubrugge

Recensie - Hervormde Gemeente van Woubrugge

Recensie - Hervormde Gemeente van Woubrugge

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Ezelsoor Lynn Austin<br />

Pagina 12<br />

www.dorpskerkwoubrugge.nl<br />

Lynn Austin is geboren in 1949 en is getrouwd met Ken, hoogleraar<br />

Musicologie. Al vele jaren was er bij Lynn Austin de<br />

drang om te schrijven. Maar ze kwam er gewoonweg niet toe.<br />

Dit kwam mede door de vele reizen die ze maakte, maar ook<br />

haar groeiende gezin noopten haar om haar carrière uit te<br />

stellen.<br />

Ze heeft drie kinderen, t.w. Joshua, Benjamin en Maya. Lynn<br />

Austin trok twee jaar naar Bogota om daar een lerarenopleiding<br />

te volgen. Teruggekeerd in de V.S. vertrokken de Austins<br />

naar de ‘Thunder bay’ in Ontario en later naar Winnipeg in<br />

Manitoba. Lynn is lerares geweest en heeft nog les gegeven<br />

aan gehandicapte kinderen, die niet allemaal konden lezen.<br />

Daarom vertelde zij ze verhalen. Ze wilde wel schrijven, maar<br />

daar was geen tijd voor met een baan en twee kinderen.<br />

Het was gedurende de lange Canadese winters thuis met haar<br />

kinderen, dat Lynn Austin vooruitgang boekte om haar droom<br />

in vervulling te doen gaan. Kort na de geboorte <strong>van</strong> Maya begon<br />

ze er mee (1985), maar ze was echter al vertrouwd met<br />

boeken toen ze zelf nog een baby was. Haar moeder was namelijk<br />

bibliothecaresse en schreef aan de keukentafel stukjes<br />

voor de krant. Iedere dag schreef ze een paar uur, als haar<br />

kinderen sliepen. Dat ging erg traag. Ze werkte dan ook zeven<br />

jaar aan haar eerste boek. Het was het eerste deel <strong>van</strong> de trilogie<br />

over Hizkia. Het schrijven beviel haar goed. Ze vond het<br />

heerlijk. Boeken <strong>van</strong> anderen, die schreven over de moeiten<br />

en de zinloosheid <strong>van</strong> het leven stelden haar altijd teleur. Dat<br />

wilde ze anders doen. Ze wilde schrijven over de hoop die er is<br />

in alle moeiten. Na haar zwangerschapsverlof ging ze met tegenzin<br />

weer lesgeven. Dat heeft echter maar kort geduurd.<br />

Hoewel het gevolg was dat ze met minder rond moesten komen,<br />

besloten Lynn en Kenn Austin dat ze thuisbleef bij de<br />

kinderen en ging schrijven (1992). Ze stond dus met het éne<br />

been in de wereld <strong>van</strong> Hizkia en met de andere in haar jonge<br />

gezin. Het was terugschakelen en vooruitschakelen. Een schrijver<br />

die hard werkt, is te vergelijken met iemand die een spannend<br />

boek leest. Zodra je wordt gestoord, moet je weer even<br />

beseffen waar je bent. Uiteindelijk ging ze in de huiskamer<br />

zitten schrijven tussen alle herrie en speelgoed. Vaak zaten ze<br />

‘s avond aan tafel te eten, terwijl Lynn’s gedachten heel ergens<br />

anders zaten. Dan zeiden de kinderen: “O. mama is niet<br />

bij ons Ze is in haar eigen wereldje” Soms heeft ze ineens het<br />

plot <strong>van</strong> een boek te pakken. Dan springt ze overeind, rent<br />

naar haar werkkamer en spreekt het snel in op een geluidsdra-<br />

ger. Eerste prioriteit<br />

voor Lynn<br />

bleef en is nog<br />

steeds om voor<br />

haar gezin te zorgen.<br />

De levendige discussies<br />

tussen<br />

Lynn, haar moeder,<br />

haar oma,<br />

zussen en nichtjes<br />

betreffende de<br />

veranderende rol<br />

<strong>van</strong> de vrouw,<br />

waren voor haar<br />

de aanleiding tot<br />

het schrijven <strong>van</strong> het boek Eva’s dochters. Buiten lezen en<br />

schrijven, is het onderzoeken <strong>van</strong> de Bijbel (Bijbelse achtergronden)<br />

en archeologie voor haar een passie. Haar man was<br />

hoogleraar, dus ze had gemakkelijk toegang tot de universiteitsbibliotheek.<br />

Zo kwam ze heel veel te weten over het oude<br />

Israël.<br />

Archeologie heeft haar altijd geïnteresseerd. Op de middelbare<br />

school las ze een boek over opgravingen in Babylon en Assyrië.<br />

Dat is haar altijd bijgebleven. Zij en haar zoon zijn in<br />

1989 naar Israël verhuisd om deel te nemen aan archeologische<br />

opgravingen bij de oude stad <strong>van</strong> Timnah. Ze ging terug<br />

naar haar kinderjaren: graven in de bodem op de zoektocht<br />

naar verloren werelden.Haar oudste zoon die meegegaan was,<br />

was toen 14 jaar. En hij wilde ontzettend graag een schedel<br />

vinden. Zowaar, hij vond in de opgravingen de resten <strong>van</strong> een<br />

schedel. Zodra hij die opgroef, stortten de experts zich erop.<br />

Ze starten direct met het vuil er af te borstelen. Haar zoon<br />

mocht er helaas met geen vinger meer aankomen. Hij was<br />

echter al blij dat hij een schedel gevonden had. Een geweldige<br />

ervaring was hij rijker geworden. Hier heeft zij veel inspiratie<br />

opgedaan voor het schrijven <strong>van</strong> haar bijbelshistorische romans.<br />

Toen ze uit Israël terugkwam, is ze via Londen gereisd<br />

om er te studeren in een enorme collectie boeken over Assyrië,<br />

het vijandige rijk in de tijd dat de koning Hizkia koning<br />

was. Ze pikte overal stukjes uit en <strong>van</strong> de combinatie <strong>van</strong> die<br />

stukjes probeerde ze zich een beeld te vormen hoe het zou<br />

zijn gegaan.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!