Een Busselke Braobaansch - Cubra

18. MURGENGEBEEJKE.
vur Wullemke Kerstens.
Zuut lieven Hirke, nou den daag
wir upsting meej z'n zonnelaach,
en alles blinkt van praacht;
nou bie 'k Oe, gauwkes upgestaan,
meej laachend hart m'n beejkens aon,
Oe daankend veur den naacht.
Ik veul vandaog me zo gezond
dè 'k wil gaon zingen vèr in 't rond
den speulzaank van m'n haart.
Giet up m'n speule^Oew zonneschijn,
en doe me veul gehoorzaam zijn
en spaor me toch veur smaart.
Speul meej, keind Jesu, groote God,
en leer me hoe dè 'k speulen mot
en maok me groot en stark;
want wèt ik as klein kiendje weensch,
is: da 'k 'ns wor 'nen grooten meensch,
die schrap staat veur Oew wark.