Onze jongste vrijwilliger - TC de Liemers

voor die dag erop zit en laat mij het
welverdiende Weizenbiertje heerlijk
smaken. Tezamen concluderen we dat
deze route zeer mooi, maar pittig was
en dat deze moet worden aangepast
voor de minder sterke fietsers onder
ons.
Na een heerlijke douche,
drijft Arie ons min
of meer richting eetzaal
waar een heerlijke
maaltijd klaarstaat.
Na het eten bezoeken
we nog even het stadje
waar het biertje
eveneens smaakt.
Na een goede nachtrust
staat ons de volgende
dag een pittige
rit te wachten, althans
dat is de verwachting.
Eerst maar eens flink
aan de slag bij de
broodmaaltijd. Er is
wederom genoeg voor
iedereen, dus wordt er stevig ingeslagen.
Gelukkig voelen mijn benen deze
ochtend direct al beter aan, maar onderweg
zal ik pas ervaren of dat juist is.
De eerste 45 km tot aan de st op gaan
voorspoedig, lopen de afdalingen langer
door en blijken minder stijl, of ben
ik deze dag sterker? Ook nu weer biedt
het landschap allerlei prachtige vergezichten
en genieten we van het parcours.
Met af en toe een kleine correctie
geeft onze navigatie prima de te
volgen route aan en verloopt de rit
voorspoedig. Uiteraard werkte ook het
weer geweldig mee, zodat we rond half
vijf in de middag, na een rit van 135
km, moe, maar zeker voldaan aankomen.
Tezamen met de twee MTB-ers
lieten we ons biertje heerlijk naar binnen
glijden.
Lijf
Conclusie van de dag is dat het minder
zwaar is gebleken dan we aanvankelijk
hadden ingeschat, dus is ons dat erg
meegevallen. Zelf voelde ik me herboren,
alsof je met de dag sterker wordt,
daar hoop je dan op. Bovendien was
het een prachtige rit met voldoende
Prachtig panorama in het Westerwald
Wanneer de temperatuur de 25 graden gepasseerd
is, dan verschijnen ze weer:
Mannen van middelbare leeftijd of soms zijn ze die
leeftijd al ruimschoots voorbij.
Mannen die zo nodig met ontbloot bovenlichaam op de
fiets moeten gaan zitten.
Alsof ze nog steeds dat goddelijke lijf van weleer
hebben.
Bah!
Mijn hele middag is weer bedorven.
afwisselingen en genoeg te zien. Het
klimmen kwam redelijk aan bod.
Naast opnieuw een goedgevuld buffet
heeft de kokkin ons een heerlijke pasta
voorgeschoteld. Ze sleept de ene
schaal na de andere aan. ´s Avonds
bezoeken we andermaal het stadje. We
zoeken en vinden een locatie waar op
de zondag van vertrek gegeten kan
worden. Dit hotel-restaurant bevindt
zich aan de rand van het stadje. Naast
een grote zaal waar wij zullen eten bevindt
zich op de bovenste etage een
draaiend restaurant. Uiteraard gaan we
daar ons kopje koffie drinken. We hebben
een fraai uitzicht op de heuvels en
dalen en de dorpen die daar tegen aan
geplakt zijn. Na de koffie zoeken we het
centrum weer op en blijven daar een
Nest
deel van de avond. Helaas ligt de
jeugdherberg niet dicht bij het centrum
en viel de drukte enigszins tegen. Dus
zijn we maar weer terug gegaan voor
een laatste afzakkertje.
Zondagmorgen worden we wakker van
het gezang van de vogels. De zon is er
ook al bij, het belooft weer een mooie
dag te worden. Na een prima, smaakvol
ontbijt vertrekken we om 9.00 uur.
De rit die voor deze dag is uitgezet
gaat in een andere richting en voert
ons regelmatig langs en over de Sieg,
een mooi meanderend riviertje. Hier
kan worden doorgetrapt. Na zo'n 45
km vinden we een mooie plek om bij
te tanken. Ook dit keer wisselt het
landschap zich af met mooie dorpjes.
Een paar keer moet ik echt aan de
bak, omdat de beklimmingen stevig
zijn, maar nog steeds goed te doen.
Rond 13.00 uur bereiken we uiteindelijk
onze eindbestemming, toevallig
gelijk met de MTB-ers, dus zetten we
ons met hen aan een heerlijk koud
biertje en nemen de dag(en) door.
Conclusie:
Het Westerland kenmerkt zich door
een prachtig gevarieerd landschap met
daarin prachtige dorpjes. De uitgezette
routes zijn pittig, maar goed te doen
wanneer met verstand wordt gereden
en het recreatief fietsen de bovenhand
heeft i.p.v. wedstrijdrijden. Uiteraard
moet ieder in zijn eigen tempo en in de
juiste versnelling de beklimmingen omhoog.
Het is raadzaam om van te voren
genoeg te trainen, dan gaat het zeker
lukken. En als daarbij oog is voor de
omgeving en het weer werkt mee, dan
is ook dit komend clubweekend weer
succes verzekerd. ��
Jos Schipper
Na wekenlang bouwen was een flinke windvlaag
genoeg om het merelnest te verwoesten.
Als een zielig hoopje afval lag het op de grond.
Gelukkig lagen er nog geen eitjes in.
Ik had me er nog zo op verheugd.
Een nieuwe lente, een nieuw begin.
Wiel aan Wiel, 2011, nr.3 15