step to prueba

مسيح و زندگی جاودانی
در زندگی همه ما،‏ مشکلات،‏ افسردگی ها،‏ دلتنگی
و وسوسه وجود دارد.‏ مشکلات خود را نه به انسان،‏
بلکه از طريق دعا کردن به خداوند بگوييد.‏ تصميم
بگيريد که هرگز کلامی ترديدآميز و دلسردکننده بر
زبان نياوريد،‏ تا بتوانيد در دست خداوند وسيله ای
باشيد برای نجات زندگی ديگران و کلام دلگرم کننده و
پر از اميد شما،‏ به ديگران قوت بخشد.‏
افرادی وجود دارند که در مبارزه با قدرت
شرير،‏ خسته و مأيوس گشته،‏ در لبه پرتگاه سقوط
ايستاده اند.‏ به جای مأيوس کردن اين افراد،‏ با
ايشان از کلام محبت و اميد سخن بگوييد،‏ آا را تشويق
کنيد.‏ آنگاه نور مسيح بواسطه اعمال شما آشکار
خواهد شد،"‏ زيرا هيچ يک از ما به خود زيست نمی
روميان باب چهارده آيه هفت).‏ گاهی اوقات
بدون اينکه آگاه باشيم،‏ ممکن است با سخنان و
رفتارمان ديگران را تشويق کرده و يا بالعکس باعث
نا اميدی و دور شدن ايشان از مسيح گرديم.‏
بسياری در باره زندگی و شخصيت مسيح،‏ دارای
تفکر و برداشتی غلط می باشند.‏ تصور می کنند که
او شاد و صميمی نبوده،‏ بلکه سرد و عبوس،‏ و سخت گير
و اندوهگين بود.‏ اغلب گفته می شود که عيسی
ميگريسته و هرگز لبخندی بر لب هايش ديده نشده است.‏
منجی ما براستی انسانی دردمند بود،‏ او مفهوم اندوه
و درد انسانی را درک می کرد،‏ زيرا قلب خود را بروی
اندوه تمامی بشر گشوده بود.‏ اگر چه زندگی او در
سايه درد و از خود گذشتگی بود،‏ روح او هرگز افسرده
و اندوهگين نبود.‏ در سيمای او آرامش و شادی آشکار
بود.‏ قلب او چشمه حيات بوده و به هر جا که قدم می
گذاشت،‏ آرامش،‏ سلامتی،‏ شادی و خوشبختی به همراه
داشت.‏
منجی اين جهان،‏ در مقابل رنجهای عميق انسانی
بسيار جدی و سخت گير بود و اين به مفهوم افسرده
بودن يا عبوس بودن وی نيست.‏ پيروان او نيز بايد
همانن د او رفت ار کنن د.‏ کس انی ک ه از او پي روی
ميکنند،‏ مفهوم عميق مسئوليت های فردی را درک
ميکنند ، از نادانی و بی مبالاتی دوری می جويند.‏
کند".‏ )
۱۰۷