step to prueba

مسيح و زندگی جاودانی
خرد نباشد مقبول درگاه خداوند نخواهد بود.‏ تسليم
اجبارگونه در برابر خداوند از رشد واقعی فکر و
شخصيت انسان ممانعت کرده و انسان را به يک موجود
بدون فکر و انديشه تبديل می کند،‏ در حالی که هدف
خداوند اينگونه نيست.‏
تمايل خداوند اين است که انسان به عنوان اشرف
مخلوقات به بالاترين حد از رشد و پيشرفت برسد.‏ او
پيش روی ما عالی ترين برکتها را قرار می دهد،‏
برکتی که او اشتياق دارد بواسطه ی فيض اش به ما
عطا کند.‏ خداوند از ما می خواهد که خود را به او
بسپاريم تا اراده او در سرنوشت ما جاری شود.‏
انتخاب با ماست،‏ می توانيم آزادی ازگناه را
بگزينيم و به عنوان فرزندان او وارث جلال وی باشيم.‏
در تسليم مان به خداوند بايد ضرورتاً‏ از تمامی
چيزهايی که ما را از او دور می کند،‏ پرهيز
کنيم.‏ به همين دليل است که منجی ما می گويد،"‏ پس
همچنين هريکی از شما که تمام مايملک خود را ترک
نکند،‏ نمی تواند شاگرد من شود".(‏ لوقا باب چهارده،‏
آيه سی و سه).‏ هر چيزی که دل آدمی را از خداوند
دور می کند،‏ بايد کنار گذاشته شود.‏ پول و ثروت
برای بسياری بعنوان معبود و بتی بزرگ محسوب می
گردد.‏ پول دوستی،‏ اشتياق به کسب ثروت،‏ مانند
زنجيرهائی طلائی است که آا را اسير شيطان کرده
است.شهرت و افتخارات دنيوی بوسيله بسياری از
انساا مورد ستايش و پرستش قرار می گيرد.‏ زندگی
در ناز و تنعم و فرار از مسئوليت ها برای عده ای
ديگر تبديل به بت شده است.‏ اين بندهای اسارات
بايد شکسته شود.‏ ما نمی توانيم نيمی ازخود را به
مسيح و نيم ديگر را به دنيا بدهيم.‏ ما نمی توانيم
فرزند خداوند باشيم،‏ مگر اينکه خود را به تمامی به
او تسليم کنيم.‏
بسياری هستند که ادعا می کنند خادم خداوند
هستند،‏ در حاليکه همه تلاششان اين است که با تکيه بر
سعی و قدرت خود،‏ قوانين خداوند را اطاعت کرده و
برای انساای ديگر عامل نجات و رستگاری شوند.‏ در دل
آا هيچ جنبش و حرکتی که ناشی از محبت عميق مسيح
۳۷