step to prueba

مسيح و زندگی جاودانی
انساا را بخاطر ضعف شان متهم و محکوم نکرد.‏
نکرد.‏ هميشه راستی و حقيقت را با محبت و مهربانی اعلام می
کرد.‏
هنگامی که در مورد بی ايمانی،‏ گناه و دو رويی
و رياکاری سخن می گفت،‏ صدايش سرشار از حزن و اندوه
آنرا دوست
هنگامی که به اورشليم،‏ شهری که می شد.‏ او
داشت،‏ نظاره می کرد،‏ چشمانش پر ا ز اشک می شد.‏ راه و راستی و حيات بود،‏ با وجود اين،‏ اورشليم او
ساکنان اورشليم،‏ او را که نجات دهنده
را نپذيرفت.‏ بود،‏ انکار کردند،‏ اما او ايشان را محبت کرده و
عيسی با ازخود گذشتگی
همواره به آنان مرحمت نمود.‏ درنگاه او،‏ همه ارزشمند
فراوان درخدمت ديگران بود.‏ ا و با تمامی کسانيکه عضو خانواده الهی
بودند.‏ بودند،‏ همواره با شفقت و محبتی بی نظير رفتار
او به ايشان به عنوان کسانيکه گناه کار
ميکرد.‏ زندگی عيسی،‏
بوده و محتاج نجات هستند،‏ نگاه می کرد.‏ شخصيت او را به ما می شناساند،‏ زندگی او همزمان
محبت
نشان دهنده شخصيت و ذات خداوند نيز می باشد.‏ آسمانی خداوند بواسطه فرزندش،‏ چون ری جاری،‏ جان
عيسی،‏ نجات دهنده ما،‏ که
تشنه ما را سيراب می کند.‏ در جسم
سرشار از فيض و رحمت است،‏ خداوند بودکه"‏ اول تيموتائوس باب سه آيه شانزده).‏
ظاهر شد".(‏ عيسی برای نجات ما به اين جهان آمد،‏ زيست،‏
محبت بی پايان
او برای اينکه رنج کشيد و مرد.‏ انسان دردمند شد".خداوند،‏
خداوند را آشکار کند،"‏ يگانه خود اجازه داد تا جلال و
به فرزند عزيز و شکوه خود را ترک کرده و به دنيايی قدم بگذارد که
بواسطه گناه سقوط کرده ودر سايه ای از ظلمت و
يگانه خود اين اجازه
او به فرزند تاريکی قرارداشت.‏ را داد تا از پدر جدا شده،‏ از پرستش فرشتگان محروم،‏
متحمل درد شود،‏ و رنج،‏ شرم و عار را بر خود بگيرد
و حال آن که
و مورد نفرت قرار گرقته و کشته شود."‏ به سبب تقصيرهای ما مجروح و به سبب گناهان ما کوفته
گرديد و ا و تنبيه شد تا ما سلامتی کامل داشته
اشعياأ باب
يافتيم".(‏ باشيم و از زخمهای او شفا پنجاه و سه آيه پنج).‏
۸