İnsan'sız Sinema Olur mu? - Derin Düşünce
İnsan'sız Sinema Olur mu? - Derin Düşünce
İnsan'sız Sinema Olur mu? - Derin Düşünce
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
İnsan’sız <strong>Sinema</strong> <strong>Olur</strong> <strong>mu</strong>?<br />
hikayesi başlar filmde. Hasan onun kıyafetlerini giyerek ve asasını eline alarak, kaybettiğini aramaya<br />
yollara düşer. Dervişlik bir elden diğerine geçer.<br />
Bu dünyanın insanları<br />
Bir <strong>mu</strong><strong>mu</strong>n alevi önündeki üç pervane gibidir…<br />
İlk olan yaklaştı ve :<br />
“Ben aşkı biliyorum” dedi. Bu, Osman’dır.<br />
İkinci olan kanatlarıyla<br />
azıcık aleve dokundu ve :<br />
“Ben aşk ateşinin nasıl yaktığını biliyorum.” dedi. Bu, Zeyd’dir.<br />
Üçüncü olan kendisini alevin kalbine attı<br />
ve alev tarafından tüketildi.<br />
Hakiki aşkın ne olduğunu sadece o bildi… Bu, Kızıl Saçlı Derviş ve Bab’ Aziz/Prens’tir.<br />
Filmde görüntüler kadar müzikler, kostümler, şiirler, hikayeler… de önemlidir. Bir bütün<br />
oluşturduklarında anlattıkları şekillenir izleyicide. Aslında o kadar zor bir konuyu anlatmaya çalışmıştır<br />
ki film, bunu anlatabilmek için de, Doğu’nun mesnevisinden, ezgisinden, şiirinden, kelimesinden,<br />
geleneğinden, sanatından, kültüründen… yararlanmaya çalışmıştır. Sadelikten uzaktır bu yüzden.<br />
Dervişlerin toplantısına ulaşmak için, herkes kendi yolunu, kendi amacını, kendi armağanını kullanır,<br />
çöllerden geçer, farklı rotalar izler, zaman zaman kesişse de yollar, herkes kendi yolundan gitmelidir<br />
ve filmin ilk cümlesini hatırlarız burada:<br />
Allah’a ulaşmak için yaratılmışlar adedince yollar vardır.<br />
Tunuslu yönetmen Nacer Khemir’in çektiği 2005 yılı yapımı bir film Bab’ Aziz. Tasavvufu masalsı<br />
anlatımla aktaran Nacer Khemir, hikayeleri azaltıp, çoklu hikaye etme tekniği değil de ana bir<br />
hikayeye odaklansaydı, -belki bu kadar çok şeyi tek filme sığdırmaya çalışmasaydı-, gerçekten çok<br />
daha başarılı bir yapıma imza atardı. Görüntü, farklı açılardan kamera çekimleri, müzik, kostüm… ve -<br />
metaforları aştığınızda- anlatılan dünya ise, filmin başarılı yönleri.<br />
Benim en beğendiğim sahneyse, semazene eşlik eden müthiş sesli o güzelliğin ancak bir çocuğun<br />
masumiyetine açılması oldu. Bir çocuğun merakı ve masumiyetinin ulaşabildiği güzellik, herkese<br />
açılmayan… ve evet, bu da bir metaforsa, söylemek istediği, gizli olanın örtüsünün -çok az bir<br />
kısmının- kaldırıldığı bu filmin; ancak onun gözüyle bakıldığında/izlendiğinde güzel’i görebileceği’dir.<br />
www.derindusunce.org Fikir Platfor<strong>mu</strong><br />
50