ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ Taner ...

4. BULGULAR VE TARTIŞMA Taner ÇİFTÇİ
4.1.1.3.(3). Karaböğürtlen Formasyonu (Kka)
Yer yer bloklu flişle temsil edilen birim, Philippson (1915) tarafından
adlandırılmıştır. Likya naplarını oluşturan yapısal birimlerin çoğu Üst Senoniyen
yaşlı, düşey ve yanal yönlerde sık kaya türü değişimi gösteren flişlerle sonlanır.
Birim farklı araştırmacılarca; Çamova formasyonu (Graciansky, 1972), Alakaya
formasyonu (Erakman ve diğ.,1986), Sofular formasyonu (Şenel ve diğ., 1989,
1994), Bodrum formasyonu (Ercan ve diğ., 1983) olarak isimlendirilmiştir. Bu kaya
birimleri bölgede isim karışıklığına neden olmamak ve formasyon adlandırmasında
birliktelik sağlamak amacıyla Karaböğürtlen formasyonu adı altında toplanmıştır
(Şenel ve diğ., 1997).
Bu formasyon çalışma alanında Hızırşah köyü (D9) ve civarında, Datça’nın
(G10) batı ve güney batısında, Alazeytin dağının (C14) güney yamaçlarında ve
çalışma alanının güneyindeki sahil şeridinde geniş alanlarda yüzlekler vermektedir.
Birim ince-orta-kalın tabakalı, gri, siyahımsı gri, yeşilimsi gri, siyah, açık
kahve, sarımsı kahve, kirli sarı, kırmızı vb. renklerde kumtaşı, kiltaşı ve
silttaşlarından oluşmaktadır. Yer yer kumlu-killi kireçtaşı, mikrit, çörtlü mikrit,
kalsitürbidit, marn gibi düzeyler, yer yer de serpantinit, bazik volkanik, kireçtaşı vb.
bloklar kapsamaktadır. Genelde kaotik yapı gösteren birim, yanal ve düşey yönde sık
kaya türü değişimi sunmaktadır. Tabanında yer yer kireçtaşı ve çört elemanlı breşler
(Sirna breşi; Graciansky, 1972) yer almaktadır (Şenel ve diğ., 1997).
Karaböğürtlen Formasyonu veya Ercan diğ. (1980) tarafından Datça Flişi
olarak da adlandırılan, stratigrafik olarak çörtlü kireçtaşları olarak da adlandırılan
Orhaniye formasyonunu uyumlu olarak örten bu birim üç düzeyden oluşur (Ersoy
1991). Birimin en alt seviyesinde düzenli bir fliş istifi yer alırken, bunun üzerinde
olistostromal bir seviye, en üstte ise aşırı tektonizmaya uğramış, kaotik görünümlü
bir seviye yer alır. İstif en altta ince tabakalı, kalkarenit arakatkılı düzenli marn ve
killi kireçtaşı ile başlar ve matriksi killi, elemanları köşeli çört ve çörtlü kireçtaşından
oluşan bir konglomera ve kiltaşı seviyesi ile devam eder. En üst seviye ise oldukça
deforme olmuş, kahverengimsi sarımsı renkli, kalın tabakalı, kristalize kireçtaşı ve
ultramafik kayaç bloklu, sleyt, metakalkarenitli bir düzeyle belirgindir (Dirik, 2003).
33