ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ Taner ...

4. BULGULAR VE TARTIŞMA Taner ÇİFTÇİ
Datça Grabeni’nin orta kesiminde ise yüksekliği 120-150 metreye ulaşan tepe
ve sırtlar yer almaktadır. Bu yüksek alandan Karaköy (B8) ve Datça körfezlerinin
kıyı düzlüklerine inilir. Bu çöküntüde yüzeyleyen Üst Pliyosen yaşlı çökel tabakaları
yaklaşık 20º güneye eğimli olup, yayvan ve alçak kuesta sırtları oluştururlar. Datça
iskelesi (G11) kuzey doğusunda, Dalacak Burnu (H10) civarında ise bu birimin taban
seviyeleri KB’ya doğru hafifçe eğimlidir. Karaköy ve Datça körfezleri arasındaki su
bölümü Reşadiye (E7) kuzeyinde ve Çatakçı dağını (D6) KD-GB yönünde ikiye
ayıracak şekilde uzanır (Şekil 4.10). Su bölümünün Karaköy körfezine daha yakın
olması çöküntü alanında bir asimetri yaratmaktadır. Su bölümünden Karaköy
körfezine uzanan sırtlar ve vadiler daha kısa ve yamaçları oldukça diktir. Halbuki
Datça körfezine doğru uzanan vadiler ve sırtlar daha uzun ve yayvandır. Bunun en
büyük nedeninin çöküntü içindeki birimlerin doğuya-güneydoğuya doğru çarpılmış
olması düşünülmektedir (Dirik, 2003).
Şekil 4.10. Datça ve yakın civarının drenaj ve neotektonik haritası (kahverenkli çizgi
su bölüm çizgisi)(Dirik, 2003).
75