ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ Taner ...

4. BULGULAR VE TARTIŞMA Taner ÇİFTÇİ
Ersoy (1991)’a göre Yıldırımlı Formasyonunda sadece karasal Pliyosen
konglomeralarının izlendiği yerler de vardır. İnceleme alanının güneyinde yer alan
100-150 metre (belki biraz daha fazla) kalınlığa erişen konglomeralar en fazla 5-10
derecelik eğime sahiptir. Doğusundaki oldukça yüksek dağların dik yamaçlarında,
büyük olasılıkla sellenmelerle oluşmuşlardır. Burada oldukça kritik bir öneme sahip
ofiyolit, kireçtaşı ve fliş dokanağını örtmüştür.
Çalışma alanının güneyinde, Parmak Burnu (B17) ve civarında yüzlek veren
karasal Yıldırımlı formasyonuna ait iri konglomeralar, yataya yakın bir eğimle
gözlenmiştir (Resim 4.35). Buradaki tabakaların eğim farklılığının, (Ersoy, 1991)
tarafından ortaya konulan yüksek dağların dik yamaçlarındaki sellenmelerle oluştuğu
teorisi, gerek güneydeki kıyı şeridinin Datça yarımadasının diğer kesimlerine göre
içe doğru daha düz ve girişken olması ve gerekse Datça yarımadasındaki dağların
güneyde daha yüksek ve dik yamaçlara sahip olması nedeniyle olası görülmektedir.
Resim 4.35. Parmak Burnunda (B17) gözlenen, Karasal Yıldırımlı
formasyonunun (Plyık) yataya yakın eğimli konglomera
tabakalanması.
47