ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK ...

4. ARAŞTIRMA BULGULARI Ayşe KAYA
4.1.1.2 Demirkazık Formasyonu (JKd)
Karanfildağ ile Maden boğazı arasında geniş yayılım sunan, açık-koyu gri
renkli, sert, orta-kalın tabakalı, çatlaklı, involutina sp. ve alg dışında fazla mikro fosil
içermeyen, çoğunlukla mikritik yapılışlı olan kireçtaşları Yetiş (1978) tarafından
Demirkazık formasyonu olarak adlandırılmıştır. Çalışma alanında benzer özellikleri
gösteren birim için aynı adın kullanılması uygun görülmüştür.
Demirkazık Formasyonu çalışma alanının kuzey, kuzeybatı ve orta
kesimlerinde geniş mostralar vermektedir. Demirkazık Formasyonunun mostra
verdiği yerler özellikle; Cehennemdere’nin aktığı vadi ve civarıdır. Ayrıca inceleme
alanında; Ayvagediği tepenin batısı (I1), Palaz T. (E3) ve kuzey kesimleri, Güreş T.
(B1) ve etrafındaki eşdeğer yükseltideki alanlar, Cehennemdere’nin aktığı vadi (A5,
A6, C8, D9, E9, F9, G9, H8, I8, J9, J10) ve yakın civarı, Ağılık T. ( B9 ), Kızıltaş
Sırtı (D9, D10, E9), Kepenek T. (F8, G8) ve Küllüm Mevkii (J8)’nde Demirkazık
formasyonuna ait yüzeylemeler gözlenmektedir (Ek-1).
Demirkazık Formasyonu, inceleme alanında başlıca; dolomit, dolomitik
kireçtaşı ve kireçtaşından oluşmaktadır. Birimin tabanında ayrışmış yüzeyi;
kırmızımsı kahverenkli, taze kırık yüzeyi; gri-açık gri renkli, orta-kalın katmanlı,
oldukça kıvrımlı bir yapıya sahip, içerisinde metamorfik çakıllar gözlenen, Alt Jura
yaşlı kireçtaşları bulunmaktadır (Şekil 4.3). Birimin üst seviyelerinde ise, ayrışmış
yüzeyi; gri-koyu gri renkli, taze kırık yüzeyi; gri-açık gri renkli, orta-kalın tabakalı,
yer yer masif görünümlü, bol kırık ve çatlaklı (çatlaklar arası iri kalsit dolgulu), H2S
kokusu ve şekerimsi dokusu ile karakteristik dolomitler gelmektedir. Daha üst
seviyelere çıkıldıkça dolomit miktarı azalmakta, dolomitik kireçtaşı, en üst
seviyelerde ise kireçtaşı şeklinde gözlenmektedir.
15