ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK ...

4. ARAŞTIRMA BULGULARI Ayşe KAYA
4.1.2.2 Karaisalı Formasyonu (Tka)
Birimin adı ilk kez Schmidt (1961) tarafından Adana Baseni içinde tipik
olarak Karaisalı (KB Adana) dolaylarında bulunan beyaz–krem renkli, algli, mercanlı
kireçtaşı içerikli litoloji için kullanılmıştır. Daha sonraki çalışmalarda araştırmacılar
bu birim için genellikle; taban konglemerası ile başladığı yerlerde Karaisalı
formasyonu (İlker, (1975); Koçyiğit ve Beyhan, 1998) adlamasını kullanmışlardır.
Bu çalışmada da oldukça geniş bir alan kaplayan ve litolojik benzerlik sunan birim
için Karaisalı formasyonu adı uygulanmıştır.
Birim inceleme alanında görüldüğü her yerde litolojik, paleontolojik,
morfolojik ve fiziksel özellikleri ile kendini açıkça belli eder. Karaisalı formasyonu
çalışma alanında başlıca; Kale T. (Namrun Kalesi) (I3), Zevzek T. (F4, F5, F6, G4,
G5), Kavlak T. (E4), Tonsargedik T. (J5, J6), Kepenek T. (F7), Sakız T. (I9), Güney
T. (H11), Küçük Güney T. (H10) ve Kesikkaya T. (J10)’de gözlenmektedir (Ek-1).
Karaisalı formasyonu arazide meydana getirdiği dik şevler ile kolayca tanınmaktadır.
Birim inceleme alanında başlıca resifal nitelikli kireçtaşlarından
oluşmaktadır. Karaisalı formasyonunun ayrışmış yüzey rengi gri–açık gri renkler
gösterirken taze kırık yüzeyi sarı, kirli sarı, krem rengi göstermektedir. Birimin
tabanında az siltli biyoklastik kireçtaşı ara katmanlı, orta–kalın tabakalı ve yer yer
yumrulu kireçtaşlarından; üst seviyeleri ise bol alg, mercan parçaları, foraminifer,
gastropod ve ekinid fosilleri içeren resifal kireçtaşlarından oluşmaktadır. Birim
genellikle masif görünümlü yer yer de orta–kalın tabakalıdır. Karaisalı
formasyonunun yüzey kısımları, atmosferik etkiler nedeni ile yağmur ve rüzgar
aşındırmaları sonucu çatlaklı ve karstik erime boşluklu bir yapı sunmaktadır.
Genelde tabanda Alt Miyosen yaşlı Kaplankaya formasyonu (Tkp) ile yanal
ve düşey geçişli bir dokanak sunan Karaisalı formasyonu (Şekil 4.7,8) çalışma
alanının bazı bölgelerinde Demirkazık formasyonu üzerinde uyumsuz konumlu
olarak gözlenmektedir; Kepenek T.(F8), Sakız T.(I9), Kesikkaya T.(J10).
24