Türkiye'nin üyeliği perspektifinden kaynaklanacak hususlar

istikrara katkıda bulunma kapasitesi verir. Türkiye’nin komşularıyla mevcut siyasi ve
ekonomik bağları dikkate alınırsa, bu bölgelere yönelik AB politikaları ile ilgili
beklentiler de aynı zamanda artacaktır. Beklentilerin çoğu, Orta Doğu ve Kafkaslar da
dahil olmak üzere, geleneksel olarak istikrarsız ve gerilimli olarak nitelendirilmekte olan
bölgelerde AB’nin kendisinin orta vadede deneyimli bir dış politika oyuncusu haline
gelmek yolunda bir mücadeleyi nasıl üstleneceğine bağlı olacaktır.
• Türkiye, içinde bulunduğumuz dönemde, zihniyetlerin hızlı gelişimi de dahil olmak
üzere, radikal bir değişim sürecinden geçmektedir. Mevcut dönüşüm sürecinin devam
etmesi herkesin yararınadır. Türkiye, çoğunlukla Müslüman bir nüfusa sahip olmakla
birlikte özgürlük, demokrasi, insan haklarına ve temel özgürlüklere saygı ve hukukun
üstünlüğü gibi temel ilkelere bağlı kalan önemli bir model ülke olabilecektir.
• Türkiye’nin AB’ye katılımının ekonomik etkisi, hem Türk ekonomisinin büyüklüğü hem
de katılımdan önce zaten var olan ekonomik entegrasyonun derecesine bağlı olarak,
olumlu fakat nispeten küçük olabilecektir. Beklentilerin çoğu, Türkiye’de gelecekteki
ekonomik gelişmelere bağlı olacaktır. Katılım müzakerelerin başlaması, Türkiye’nin
makro-ekonomik istikrar ve yatırımı teşvik, büyüme ve sosyal gelişmeyi temin etmek
amaçlı devam eden çabalarına yardım etmelidir. Bu koşullar altında, Türkiye’nin
GSYİH’sinin AB ortalamasından çok daha hızlı büyümesi beklenmektedir.
• Düşük-orta gelir ülkesi olarak, Türkiye’nin katılımı, genişlemiş AB’de, en son
genişlemeye benzer bir şekilde, bölgesel ve ekonomik farklılıkları artırabilecek ve uyum
politikası için büyük bir sıkıntı oluşturabilecektir. Türkiye, uzun bir zaman dilimi
boyunca, yapısal ve uyum fonlarından önemli destek almaya hak kazanabilecektir.
Mevcut kurallar dahilinde hali hazırda yapısal fonlardan istifade eden bazı bölgeler bu
niteliklerini kaybedebilirler.
• Türkiye’nin iç pazara entegrasyonu yararlı olabilecektir. Ancak bu, sadece gümrük birliği
kapsamındaki mevcut yükümlülüklerini yerine getirmesine değil, şirket yönetişimi
(corporate governance) ve düzenleyici çerçeveleri güçlendirmek, yolsuzlukla mücadeleyi
yoğunlaştırmak ve adli sistemin işlerliğinin artırmak gibi daha yatay reformlara da
bağlıdır.
• Üç milyonu geçen nüfusları ile Türkler; bu günün AB’sinde yasal olarak ikamet eden
üçüncü ülke milliyetine sahip en büyük grubu oluşturmaktadır. Türkiye’nin katılımının
arkasından beklenen ilave göç için değişen tahminler veren çalışmalar vardır. AB işgücü
piyasasında ciddi çalkalanmaları önlemek amacıyla uygun geçici hükümler ve kalıcı bir
koruyucu önlem öngörülebilir. Bununla birlikte, Türkiye’deki nüfus dinamikleri, AB
halklarının yaşlanması sorununa bir katkı sağlayabilir. Bu çerçevede, önümüzdeki on yıl
içerisinde, Türkiye’de, eğitim ve öğretim alanlarında yapılması gereken reform ve
yatırımlara yönelik olarak AB’nin güçlü bir çıkarı vardır.
• Tarım, Türkiye’deki ekonomik ve sosyal sektörlerin en önemlilerinden birisidir ve özel
dikkate ihtiyaç duyabilecektir. Ortak tarım politikasına başarılı olarak katılmak için
mümkün olduğunca uygun koşullar oluşturması için Türkiye’den sürekli kırsal kalkınma
3