tarih

hakan’dan
HAKAN GÜNDAY
ZİYAN’DAKİ ZİYA HURŞİT
2009 yılıydı ve Ziya Hurşit’in hayatından kesitler taşıyacak, kurgusal bir kitap yazmak için
yola çıkmıştım. Ancak tarih adındaki disiplin, birçok şey olmanın yanında, “görmezden gelme
sanatı” da olduğu için, mevcut açık kaynaklardan Ziya Hurşit hakkında ayrıntılı ve tarafsız bilgiler
toplamak ne yazık ki mümkün değildi. Yine de çok şanslıydım. Çünkü konuya ilişkin, belki
de en yetkin arşiv ve bilgiye sahip olan kişiyi çok yakından tanıyordum: Büyük amcam H. Orhan
Günday… Ve derhal kapısını çaldım.
Bilgi, ilginç bir hazinedir. Öylesine ilginçtir ki sahip olanları ikiye ayırır: O hazineye tek
başına sarılıp paslanmasını göze alanlar ve o hazineyi başkalarıyla paylaştıkça daha da zenginleştiğini
hissedenler… Ve H. Orhan Günday, bilginin, paylaştıkça çoğaldığına inanan o ikinci gruba
aittir. Yani “doğuştan öğretmenler” grubuna… Çünkü bilginin hayatta kalması için eksiksiz
aktarılması, bunun da mümkün olan en derin heyecanla yapılması gerektiğini sadece “doğuştan
öğretmenler” bilir.
Sonuçta, H. Orhan Günday, yıllar boyu titizlikle saklamış olduğu belgeleri, olağanüstü hafızasında
taşıdığı kişisel anıları ve entelektüel birikimini öylesine bir teveccüh ve sabırla benimle
paylaştı k; Ziya Hurşit, tarihin derinliklerinden çıkıp gözlerimin önüne kadar gelen, zamanın
eskittiği fotoğraflardan taşıp canlanan bir karaktere dönüştü.
Dolayısıyla ben, 2009 yılında sadece bir roman yazmadım. Aynı zamanda, bir “doğuştan
öğretmenin” bilgiyi tutkuyla paylaşmasını izledim. Ve sadece bu tanıklık bile benim için eşi bulunmaz
bir hayat tecrübesiydi. Öylesine bir tecrübeydi ki bana “öğretmeyi” öğretti.
Huzurlarınızda, bir kez daha, büyük amcam H. Orhan Günday’a teşekkürlerimi sunarım.
36 www.camlihemsin.org