tc süleyman demirel üniversitesi fen bilimleri enstitüsü ultrasonik ...

Hümik maddeler genellikle doğal olarak meydana gelen, renk olarak sarıdan siyahadeğişebilen yüksek molekül ağırlıklı ve kararlı heterojen organik yapılar şeklindetanımlanır (Aiken vd., 1985). Hümik maddelerin kompozisyonunun son derecekompleks ve değişken olması ile günümüzde mevcut analitik tekniklerin hümikmaddelerin tam olarak tanımlanmasında yeteriz kalmasından dolayı yapılan bu tanımçok geneldir ve açık değildir. Ayrıca, literatürde konu ile ilgili birçok çalışmabulunmasına rağmen hümik maddelerin oluşumundaki mekanizmaların çoğu tamolarak bilinmemektedir (Malcolm, 1985; Gaffney vd., 1996).Geçmişte yapılan çalışmalarda, aquatik hümik maddelerin baskın yapılarının esasolarak aromatik olduğunun kabul edilmesine rağmen yapılan 13C NMR çalışmalarıfark edilebilir miktarda alifatik yapıların da mevcut olduğunu göstermiştir (Malcolm,1985; Frimmel ve Abbt-Braun, 1989; Hayes vd., 1989).Yağ asidi ve uzun zincirli hidrokarbon yapıları gibi grupların olması, hümikmaddelerin hidrofobik özelliğine katkıda bulunur. Hümik maddeler başlıca oksijenve azot içeren gruplarla çapraz bağlı alkali/aromatik iskeletlerden oluşur. Buyapılardaki temel fonksiyonel gruplar: Karboksilik asit, fenolik ve alkolik hidroksil,metoksil, karbonil, metil, keton ve kuinondur (Thurman ve Malcolm, 1983;Malcolm, 1985; Steinberg ve Muenster, 1985; Hayes vd., 1989). Bu polarfonksiyonel grupların mevcut olması hümiklerin sudaki çözünürlüklerini sağlar(Gaffney vd., 1996).Hümik maddelerin yaklaşık element kompozisyonu şöyledir: % 40-60 karbon, % 30-45 oksijen, %4-5 hidrojen, % 1-4 azot, % 1-2 sülfür ve % 0-0.3 fosfor (Riffaldi veSchnitzer, 1972; Gjessing, 1976, Eberle ve Beuerstein, 1979, Huffman ve Stuber,1985; Mc Knight vd., 1985; MacCarthy ve Suffet, 1989; Malcolm, 1990; Aiken vd.,1992; Croue vd., 1996; Wu vd., 1998). Genellikle hümik asitler, fulvik asitlerdendaha fazla hidrojen, karbon, azot, sülfür ve daha az oksijen içerir. Hüminler isehümik asitlere benzer özellikler gösterir. Ancak hüminler hümik asitlerden farklıolarak daha büyüktürler ve ağır metallerle ve killerle daha güçlü bağlanırlar. Bu daonları suda çok az çözünür kılar (Schnitzer ve Khan, 1972).11