KADIKOY GAZETESI AĞUSTOS 2018

ATAŞEHİR
AĞUSTOS 2018
15
Karamsarlığı türkülerle yenen koro:
ATAŞEHİR ERSİN BAYKAL THM KOROSU
Nilgün ÖZDEMİR
Ataşehir Kent Konseyi Yürütme Kurulu Üyesi
Ataşehir Çevre ve Kültür Derneği’nin Şef Ersin Baykal yönetiminde başlattğ Türk Halk Müziği
Korosu, sürdürdüğü başarl çalşmalarla semt korolarnn şehir hayatnda üstlendikleri işleve
dikkat çekiyor.
CENAY TOPRAKKAYA
M-
-
-
-
-
İçten birliktelik ve
türkülerin büyüsü
-
-
-
-
-
-
-
Konuk sanatçılar Ayhan Aydın ve Erkan Akalın...
-
“Türkülerle bir araya
geliyoruz”
-
Spor ve eğlencenin
adresi Ataşehir
A-
-
-
-
Yüzme ve basketbol derslerinden oluşan program
kapsamnda, 7-35 yaş arasndaki engelli çocuk ve
yetişkinler eğitim almaya başlad.
“Her dem yeniden doğarız,
bizden kim usanası”
-
-
-
-
-
-
6
Mart 2008’de TBMM’de
ATAŞEHİR, NASIL
ATAŞEHİR OLDU?
alınan bir kararla 4 ilçeden
koparılan 17 mahalle ile yeni
bir ilçe kuruldu ve bu yeni
ilçenin adı Ataşehir oldu. O zamana
kadar Ataşehir, Kadıköy ilçesine
bağlı, rantı yüksek bir semtin adıydı.
Ataşehir, hem bu rantın çekiciliği
hem de başka siyasal kaygılarla
kuruldu. 2009 yerel seçimlerinde bu
hesaplar tutmadı ve farklı bir seçim
sonucuyla karşı karşıya kalındı. Bu
sonuç, aradan geçen 10 yıl boyunca
İstanbul Büyükşehir Belediyesi tarafından
başta imar olmak üzere birçok
sorunun çözülmeyerek, Ataşehir’in
cezalandırılmasına yol açtı. Ataşehir
Belediyesi tarafından birçok kentsel
hizmetin yapılmasına karşın, yetkisi
dışındaki konular İBB engelinden
kurtulamadı.
***
Ataşehir, hızlı bir değişim yaşıyor.
Mega inşaat projeleriyle arka arkaya
çok katlı binalar, rezidanslar, alışveriş
merkezleri yapılıyor. Ataşehir’in bir
bölümü, yüksek katlı ve ultralüks
binalarla yeni bir siluete bürünüyor.
Ekonominin inşaat merkezli
geliştirilmesi ve ana ulaşım yolları
üzerinde merkezi bir konumda olması
birleşince Ataşehir, dev boyutlu
inşaat projeleriyle bu hızlı değişimin
merkezine oturdu. Gecekondularla
devasa ultralüks binaların yan yana
görüntüsü, bir İstanbul klâsiği gibi
Ataşehir’in de kaderi durumuna geldi.
Oysa Ataşehir’de 17 mahallenin
ancak iki ya da üçünde yüksek katlı
binalar egemendir. Diğer mahalleler
kentin varoşlarıdır ve başta imar
olmak üzere birçok sorunla boğuşmaktadır.
Ayrıca kentin gelişmişlik
düzeyini belirleyen, yüksek katlı
beton yığınları değildir.
Merkezi olmayan kent
Ataşehir, dört farklı ilçeden mahallelerle
oluşturuldu ve hâlâ ortak bir
merkezi, ortak bir meydanı, ortak bir
çarşısı, ortak bir toplu ulaşım sistemi
yok. Bu fiziki koşullar, aynı zamanda
ortak bir Ataşehirlilik bilincinin, ortak
bir kent tarihi ve kültürünün oluşması
önünde de engel. Sosyal yaşam
açısından da Ataşehir dört parçadır.
Ataşehirli için kent merkezleri hâlâ
Kadıköy, Üsküdar ve Ümraniye’dir.
Sosyal hayatın çekim merkezi
Kadıköy’dür. Böyle olunca da ortak
bir Ataşehirlilik bilinci ve kültürü
oluşamamaktadır. Bunun en önemli
nedeni dediğim gibi fiziki altyapı,
yani ortak kent merkezi, meydanı,
çarşısı, ulaşımı olmaması, kamu
binalarının dağınıklığı ve insanları bir
arada tutacak kültürel, sosyal tesislerin
azlığıdır.
Tersten bir gettolaşma riski
Bir yandan devasa binalardan oluşan,
yüksek duvarları ve güvenliğiyle
kentten kendini yalıtan siteler, diğer
yandan bir-iki katlı evler ve gecekondularıyla
iki ayrı yaşam tarzını barındırıyor
Ataşehir. Bunun doğal sonucu
ise bir yanda yüksek gelirliler, diğer
yanda yoksullar. Bunu ayıran bazen
bir dere, bazen bir cadde veya sokak,
bazen de yüksekçe bir duvar. İki ayrı
ve keskin sınırlara sahip ekonomik
seviye ve yaşam tarzının yan yana
yaşandığı bir kentte yaşıyoruz. Geçmişte
hemşehricilik üzerine kurulu,
kendini içinde yaşadığı kente değil de
geldiği köye ait hissederek bir araya
toplanan ve kapatan gettolaşma
yerine, bu kez “zenginlerin” kendini
kentten yalıtarak oluşturduğu bu
gettolaşma, yeni sosyolojik süreçlere
gebe.
***
Toplum bu kadar ayrışıp bölündüğünde,
çizgiler bu kadar keskin
olduğunda sağlıklı bir toplumdan da,
sağlıklı bir kentten de bahsedemeyiz.
Hiç kimse de büyük duvarların
ve sayısız güvenliğin sonsuz koruyuculuğuna
sahip değildir. Her
şeyden önce o güvenlik elemanları,
temizlikçiler, hizmetliler, hizmetçiler,
“yadımcılar” öteki dünyaya
aittirler ve bu dünyanın içindedirler.
Duvarların dışına çıktığınızda diğer
“dünyanın” içinde bulursunuz kendinizi.
Ve daha da önemlisi, “diğer
dünya”nın çoğunluğunun belirlediği
siyasal mekanizmalar belirler sizin ve
ülkenin geleceğini. Dolayısıyla yan
yana duran yaşam alanları arasındaki
bu keskin ayrımın kentin geleceği
için oluşturduğu tehlikeyi görmek
zorundayız.
Çözüm: Sağlıklı ve yaşanabilir
kentler
Ataşehir, kent kimliği ve vizyonuna
uygun olmayan yüksek yapılaşmasıyla
değil, sağlıklı ve yaşanabilir kent
niteliğiyle değer kazanacaktır. Bu da
bugünkü kentleşme politikalarından
hızla uzaklaşmakla mümkündür.
***
İstihdam sağlayıcı, kaynak geliştirebilen,
doğal ve tarihi çevreyi koruyan,
kentsel kimliğini oluşturmuş ve bu
kimliği koruyan, doğal afetlere ve
diğer afetlere karşı güvenli, eğitim,
sağlık gibi hizmetleri güçlü, yeterli
yeşil ve açık alanı sağlanmış, bölgede
yaşayanlar arasında sosyal ilişkileri
güçlendiren ve planlı olarak gelişen
bir kent yapabildiğimizde Ataşehir,
sağlıklı ve yaşanabilir bir kent olacaktır.
Bu ise şimdiye kadarki, özellikle
son 30-40 yıllık kentleşme politikalarının
terkedilmesini gerekli kılıyor her
şeyden önce. Başta merkezi yönetim
olmak üzere yerel yönetimlerin kenti
bir rant alanı değil, yaşam alanı olarak
ele almasıyla mümkün olacaktır
bu politika değişikliği. Bunun için
kentlilerin bilinçli ve örgütlü talepleri
gerekiyor. Ataşehir’in, İstanbul’un ve
Türkiye’nin diğer kentlerinin geleceğini
bu şekilde kazanabiliriz.