OLTACI DERGİSİ 108 SAYI

Barakudalara Fısıldayan Adam
Tolga ÇALIM
Öncelikle son zamanlarda yaşadığımız
kayıplarımız için büyük üzüntü
duyduğumu belirterek Şehitlerimize
Allah’tan rahmet, ailelerine büyük
sabır ve yaralılarımıza acil şifalar dilerim
Son zamanlarda yaptığım shorejig
disiplininden fazla verim alamayınca
ister istemez tekrar at-çek
spin yöntemi ile baraküda avına
yöneldim. O mera bu mera derken
günlerden bir gün insanların fazla
gitmediği, Antalya’ya epey bir uzak
olan taşlık, kayalık ve yeşilliği bol
olan güzel bir yer keşfettim. Havayı
soluduğunuzda iyot ve toprak kokusu
burnunuza öyle geliyor ki insanın
o an yeşilliklerin içinden çıkmayıp bir
taraftan da denizi yükseklerden izleyesi
geliyor adeta…
Kafama koymuştum ... Gece geç
saatlerde gidip baraküdalara meydan
okuyacaktım, evet. Zifiri karanlıkta
atacağım sahte renklerini seçip
özenle rapala kutuma koyduktan
sonra macera başlamıştı benim için.
Meraya geldiğimde aşağı inip inmeme
konusunda kararsız kalsamda
içimden bir ses gitmelisin, buraya
kadar gelmişken gitmemek olmaz
Tolga diyordu. Bir yandan soğuk ve
ürkütücü karanlık orman, diğer yandan
ormanın derinliklerinden gelen
sesler ve patikadan ilerledikçe yaban
domuzlarının izleri, kazı yaptıkları
toprak araziler insanın kalbini küt
küt attırıyordu adeta. Adrenalin tavan
yapmıştı, bilinmezlikle dolu bir
ormanda ilk defa yürüyüşüm değildi,
ama bu sefer gerçekten farklıydı.
Tepe lambamın ışığını son ayara kadar
açmıştım, yaklaşık 90 metreye
kadar aydınlatıyordu. Sırt çantamın
yanında da büyük bıçağım vardı, herhangi
bir tehlike anında rahatça ulaşıp
kendimi koruyabilmek için yani.
54
Şubat
55