OLTACI DERGİSİ 108 SAYI

dum. Bu sefer iğnemin ucunda ölü
kalamar vardı. 15-20 dakika kadar
sonra o muhteşem vuruşu tekrar
aldım. Teknede, “Yok artık” nidaları
çınlıyordu. Bunun ilkinden daha
büyük olduğu kafa atışlarından
belli oluyordu. İlkini çekemedim,
bunu nasıl çekeceğim? Fıtık…
Yine yardım istedim. Bu sefer
Tacettin; “Ben yardım ederim”
dedi ve oltayı aldı. Sonra ardından
Serhan; “Ben de keyiflenmek istiyorum”
diyerek oltayı Tacettin’den
aldı. Balık da gitti.
Kazanan balık oldu. Eeeee bir
olta bu kadar el değiştirirse olacağı
buydu.
Diğerlerini bilmem ama ben bu
avdan çok mutlu olarak karaya çıktım.
Bu av bizi Meneviş’e kavuşturdu.
Bu anımla, genç yaşta aramızdan
ayrılmış olan Serhan arkadaşımızı
da rahmetle anmak istiyorum.
6
Şubat
7