Mesele Fanzin (Haziran Sayısı)

o kızla evlendim. Yanlış
olduğunu biliyordum hâlbuki,
ama kendime söz geçiremedim.
Biliyor musun ulu çınar, o kızla
hiçbir zaman mutlu olamadık.
Bir çocuğumuz oldu ama o
şuan hapiste, az sonra benim
de olacağım gibi... Annesini
öldürdü. Bunun üstüne ben,
bütün olanları annemin suçu
olarak görmek istiyordum.
Olmadığını çok iyi biliyordum
oysaki. Neler söylemedim ki,
bir sefer onu büyü yapmakla
suçladım, bizi kıskandığını
düşünmeye ikna ettim kendimi.
Gerçekten kendi uydurduğum
yalana inanmıştım. Bir daha
annemin yanına dahi
uğramadım. Ama o beni her
Allah‟ın günü kalbiyle sevdi,
bunu biliyordum. Beni her gün
arardı. Bende her zaman
terslerdim. Ancak öyle bir iç
çatışma yaşıyordum ki, kendi
uydurduğum yalanlar beni
kendilerinde tutsak etti. Artık
her şeye yalan gözlüğü altından
bakıyordum. Nihayet gerçeklik
algımı yitirdim. Annem beni
her aradığında ona patlıyor ve
onu öldürmekle tehdit
ediyordum. Ah be annem
neden aramaya devam ettin ? “
Adam kendini iki dizinin
üzerine bıraktı aniden.
Soluklanıp konuşmaya devam
etti.
“ Gerçeği bulmak, yalan
gözlüğünün arkasından artık
imkansızdı. O zaman 40
senelik ömrümün en büyük
hatasını annemin evine tekrar
giderek yaptım. Annem kapıyı
açtığında, gözbebeklerindeki
gülümseme hayatımda
gördüğüm en içten ifadeydi.
İçeri adımımı attım sonra.
Annem o zamanlar 60
yaşlarındaydı. O yaşlı kadın bir
süratle boynuma atladı. Ne
yapacağımı bilemedim. Elim
ayağım tir tir titriyor, içimdeki
kararmış et parçasının
derinliklerinden bir ses ise
'hadi' diyordu. Ey ulu çınar
şahit ol ! Bunu ben yaptım,
annemi ben öldürdüm, hem de
nasıl yaptım biliyor musun?
10