GTSO 2018-2021 Stratejik Plan

Giresun’un Karadeniz iklimine sahip olan sahil kuşağında 80.000 çiftçi ailesi fındık
tarımı ile uğraşmaktadır. Fındık bilindiği gibi, özellikle birinci standart bölge olarak
adlandırılan Giresun, Ordu ve Trabzon illerinin önem taşıyan geleneksel ürünüdür.
Ancak, son 25-30 yıl içinde fındık dikim alanlarındaki aşırı genişlemeye bağlı olarak
Giresun, fındık üreticisi iller arasında Ordu ve Sakarya illerinden sonra en fazla
üretimi gerçekleştiren üçüncü il konumuna düşmüştür. 2017 yılı fındık rekolte tespit
çalışmaları devam etmektedir. Türkiye İstatistik Kurumu 2016 yılı Düzey-1 bölgelerine
göre fındık dikim alanlarının dağılımına bakıldığında; yaklaşık % 60’lık kısmı Doğu
Karadeniz Bölgesi’nde, yaklaşık % 19’luk kısmı Batı Karadeniz Bölgesi’nde ve
yaklaşık % 21’lik bölümü Doğu Marmara Bölgesinde gerçekleştirilmektedir. [12]
Sebze ve Diğer Meyveler Üretimi
Giresun ili sebze yetiştiriciliğinde sahil kesiminde taze fasulye ve karalâhana ekilişi
ağırlıktadır. Sebze ekilişleri alan yetersizliği nedeniyle genellikle tarla ürünleri üretimi
ile birlikte karışık yapılmakta, ihtiyaç fazlası ürünler mahalli pazarlarda satılmaktadır.
Son yıllarda aile işletmeciliği şeklinde seracılık (örtü altı yetiştiriciliği) yaygınlık
kazanmaya başlamıştır. [13]
Seralarda yazlık ürün olarak salatalık ve domates yetiştirilirken; kışlık ürün olarak
marul, ıspanak ve yeşil soğan ekimi yapılmaktadır. [14]
İl'in sahil kesiminde fındık harici meyve ağaçları kapama bahçe düzeyinde
olmayıp, dağınık bir şekilde genellikle fındık bahçeleri içerisindedir. İç kesimlerde
ise arzulanan düzeyde olmasa da kapama meyve bahçeleri mevcuttur. Giresun
ilinde üretilen meyve ürünleri içerisinde gerek üretim, gerekse ağaç sayısı
bakımından sert kabuklular; özellikle fındık birinci sırada gelmektedir. Üretim miktarı
ve ağaç sayısı bakımından ikinci önemli ürün grubu özellikle elmanın ağırlıkta
olduğu yumuşak çekirdeklilerdir. [15]
Tablo 8 - Giresun Meyve Üretimi (Ton / Haziran 2017 İtibarı ile)
Hayvancılık
Ürün Ekim (Dekar) Üretim (Ton)
Kivi 1.806 1.773
Ceviz 2.167 1.298
Armut 172 3.466
Elma 1.211 5.641
Kiraz 865 2.704
Dut 261 1.346
Kaynakça [16]
İl'in sert topografyasının ve engebeli arazi yapısının bir sonucu olarak, dar ve
oldukça küçük alanlara yerleşmiş bulunan aile işletmeleri genellikle kendi
ihtiyaçlarını karşılamaya yönelik olarak az sayıda, 3–4 baş hayvan besleyebilecek
imkânlara sahip bulunmaktadır. Arıcılık, İl ekonomisi içinde giderek önemi artan bir
ekonomik faaliyet alanıdır. Genellikle, arazinin kıyı kesimine göre nispeten daha
düz olduğu ve hayvancılık yapmaya müsait geniş yaylaların bulunduğu Dereli,
Alucra ve Şebinkarahisar ilçelerinde yoğun olmak üzere geçimlik olarak
hayvancılık yapılmaktadır. İl'in özellikle iç kesimlerinin hayvancılığa müsait olmasına
13