Cihad Yolundaki İşaretler

Şeyh Muhammed bin Abdullah el-Hasım
14- Mücahid Nebi
İbni Ömer (radıyallahu anh) aktarıyor: Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle
buyurdu: “Ben, şirk koşulmadan yalnızca Allah’a ibadet edilsin diye kıyametin
eşiğinde kılıçla gönderildim. Benim rızkım mızrağımın gölgesinde
kılındı. Alçaklık ve küçüklük emrime muhalefet eden için kılındı.” 89
Cihad, Nebi (sallallahu aleyhi ve sellem)’in daveti ile ilişkilidir. Allah ona bir aylık
mesafeden korku vesilesiyle yardım etmiştir. O, savaşçı ve güler yüzlü, mücahidlerin
imamı ve insanların en cesuruydu. Sahabeler korku şiddetlendiğinde
ona sığınırlardı. Sahabelerin en cesuru onun yanında bulunan kimseydi.
Önceki kitaplarda kendisinin ve ümmetinin cihadı ile nitelendirilirdi.
İbnu’l Kayyim (rahimehullah) şöyle der: “İlk kitaplarda yer alan şu sıfatında ‘izzeti
omuzları üzerindedir’ kılıcı kuşandığının alameti bulunmaktadır. Aynı
şekilde bu kitaplarda kendisinin ve ümmetinin kılıçları kuşanmasıyla nitelendirildiği
bulunmaktadır. Nitekim bazı Zebur sûrelerinin bazılarında şöyle
geçmektedir: “Bundan dolayı Allah seni ebedi olarak bereketli kılmış. Öyleyse ey
seçkin kuşan kılıcını beline. Kılıcın sivridir ve halklar ayaklarının altına serilir.”
Davud (aleyhisselam)’dan sonra nebimizin dışında hiçbir peygamber kılıcını
kuşanmamış, topluluklar ayakları altına kapanmamış ve şeriatı heybet/
korku ile ilişkilendirilmemiştir. Nitekim Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle
buyurmuştur: “Bir aylık mesafeden korku ile yardım olundum.”
89 İmam Ahmed rivayet etmiştir. Elbani tashih etmiştir.
65