tc süleyman demirel üniversitesi fen bilimleri enstitüsü farklı ...

edilen veriler kullanılarak yapay sinir ağları yardımıyla modelleme yapılmaya
çalışılmıştır.
1.1. Toz Metalurjisinin Tarihçesi
İnsanlığın çok eski zamanlarında metal toz parçalarının çekiçle dövüldüğü, bir araya
getirilebildiği ve sonuçta bir kütlesel yapının elde edildiği görülmektedir. Zaman
içinde insanoğlu fırınlarda, ergitme için yeteri kadar yüksek sıcaklıklara çıkarak,
bronz yapımı için gerekli olan bakır ve kalay gibi düşük sıcaklık alaşımları elde
etmiştir.
Metallerin ergime noktalarına çıkabilen fırınlar geliştirilmeden önce, Toz Metalurjisi
prensipleri kullanılmıştır. Yaklaşık M.Ö. 3000 yıllarında Mısır’lılar tarafından
aletlerin yapımında, günümüz Sünger Demir’ine benzer toz ve parçacıkların
kullanıldığı bilinmektedir. Sünger Demir tozları, ateşte ısıtılmış ve sonra çekiçle
dövülmüştür. Nihai şekiller basit dövme işlemleri ile elde edilmiştir. Ürün genelde
metalik olmayan empüriteler içermesine rağmen olağanüstü sağlam yapılar meydana
gelmiştir (Avner, 1994).
Toz Metalurjisi, tarihçesi M.Ö. 5000 yıllarına dayanan en eski ve en modern metal
parça üretim metodudur. İnkalar altın tozlarını bu metotla mücevhere
dönüştürmüşlerdir.
Toz Metalurjisi eski bir sanat olarak isimlendirilmektedir. Kil ve diğer seramik
malzemelerinden farklı olarak, kayıtlı tarihin ilk bölümleri boyunca kalıplama ve
pişirme sanatı zaman zaman pratik veya dekoratif nesnelerin yapılmasında
kullanılmıştır. Metallerin sinterlenmesi, birbirini izleyen yüzyıllarda tamamıyla
unutulmuştur. Platin tozu üretiminin gerçekleşmesiyle 18yy.’ın sonlarında Avrupa’da
tekrar canlanmıştır.
Altın, bakır, bronz gibi metal tozları ve özellikle demir oksit ve renk veren diğer
oksitler gibi birçok toz oksitler dekoratif amaçlı olarak boyalarda ve mürekkeplerde
seramikler için ve de kozmetik sanayinde kayıtlı tarihin başlangıcından beri
kullanılmaktadır.
4