03.04.2013 Views

15 march 2010_Layout 1.qxd

15 march 2010_Layout 1.qxd

15 march 2010_Layout 1.qxd

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

nGA BRIXHILDA nDInI<br />

Robert Elsie : « Një fund një fillim »<br />

Me sa duket Robert Elsie ndjek<br />

parimin e Virgjilit, i cili vetëm sa shpjegon<br />

rrathët e skëterrës ku e torturuan<br />

që me lindjen e letërsisë shqipe<br />

shkrimtaret dhe me një arsyetim te ftohte<br />

prej udhërrëfyesi, që është edhe cicëron<br />

njëherësh (te bën për vete ky<br />

udhërrëfyes qe ecën i pari dhe i sigurte<br />

ne token ku je lindure je rritur vetë.)<br />

Me një saktësi matematike autori na<br />

dhuron një libër që letërsinë e sheh ne<br />

planin diakronik, ku te gjithë<br />

shkrimtaret përfaqësohen me nga nje<br />

kulm te barabarte nga këndvështrimi.<br />

Probleme te evolucionit letrar<br />

Me te njëjtin preokupacion autori merret<br />

ne evolucionin letrar qe nga<br />

mikroorganizmat e deri tek gjitarët e<br />

fuqishëm. Dashamirësia për<br />

Shqipërinë nuk shërben asnjëherë si<br />

një infeksion sentimental qe ti mjegulloje<br />

ndopak argumentet e tij te ashpra,<br />

por kurrë tendencioze.<br />

Ato janë si pjese te vete relievit tone ,<br />

i cili ndoshta nuk krijon klime te përshtatshme<br />

entuziazmi ,por , gjithsesi,<br />

ai është relievi ynë ku ne duhet te jetojmë.<br />

Dëshira për te na dhuruar<br />

mozaikun është shkaku qe reçencat<br />

janë aq te ngjeshura , mbasi aty ka<br />

nevoje për te gjithë llojet e gurëve , e<br />

madhësia e njërit nuk duhet te rendoje<br />

mbi mungesën e tjetrit. Kjo behet për<br />

shkak te ligjeve qe drejtojnë spektrin e<br />

një shkence , e cila vetëm sozine e vet<br />

te rreme ka patur këtu, por gjithnjë ka<br />

qene e trembur nga shtetrrethimi i<br />

mediokritetit dhe atmosfera e rënde didaktike,<br />

patriotikisht e tolerueshme<br />

ndaj divergjencës nga vlerat e mirëfillta<br />

e me pas vonesa e ardhjes se saj u<br />

kushtëzua nga herezia qe do te mund<br />

te përhapet për institucionin e shenjte<br />

politik.<br />

Ky kronikan i përpiktë te kujton<br />

personazhin e Mevla Çelebiut tek<br />

“Kështjella”, i cili edhe ne mes te<br />

rrebeshit te luftës ku vihej ne rrezik<br />

jeta, ai shihte me dhembshuri e përkujdesje<br />

fletët e hapura te kronikes se tij.<br />

P.sh autori si një shkrues i kampit<br />

kundërshtar afrohet tani qe muret ranë<br />

me një ndjenje te pranueshme keqardhjeje<br />

, mbi gërmadhat e një letërsie<br />

politike, mbijetesa e se cilës është te<br />

beje katarsisin , proces qe arti e ka shpikur<br />

vete.<br />

Shkrimtaret tanë laike duhet te pagëzohen<br />

dhe Robert Elsie është një misionar<br />

i mrekullueshëm për te shkulur<br />

rrënjët e kuqe te një fryme pagane e<br />

cila mohoi perëndinë e vetme te artit:<br />

forcën e karakterit .<br />

Por do te binte ne kurthin e estetikes<br />

marksiste, nëse me te njëjtën lente<br />

përçmuese , qe pati përdorur ajo për te<br />

zvogëluar çuditërisht vlerat me te<br />

spikatura bashkëkohore edhe letërsia<br />

moderne ta përdorte për te deshifruar<br />

kodin e patjetërsueshëm te artit për art<br />

LETERSI<br />

PAMJE TE RELIVIT<br />

LETRAR TE SHQIPES<br />

mes germave te kuqe.<br />

Autori thotë: “për 45 vjet<br />

radhe Shqipëria ishte një<br />

planet krejt tjetër , i<br />

shkëputur nga bota qe ne<br />

njohim. Një ishullim i<br />

shkëlqyer? Kurrsesi , Robert<br />

Elsie asnjëherë nuk gabon te<br />

zbresë nga Pegazi për tu<br />

marre seriozisht me problemet<br />

politike qe, si një kope<br />

e egër kuajsh vazhdojnë<br />

ende te enden ne pyllin<br />

gjysme te rrënuar te letërsisë<br />

shqipe duke shkelur gjithçka<br />

me vlere.<br />

Nga lart autori është përpjekur<br />

qe relievit letrar t’i japë<br />

pamjen dhe saktësinë e një<br />

harte te vetme kështu brilika<br />

e tij elegante do mund te<br />

behej e dobishme si një orientues<br />

qe s’do e humbasë<br />

kurrë vlerën edhe pse mund te përsosen<br />

metodat e matjeve te kësaj<br />

natyre.<br />

Për këtë arsye autori i ka<br />

dhëne parathënies kuadratin e ne legjende<br />

ku justifikon përsëritjet e datave<br />

, ngjarjeve si shenja konvencionale te<br />

mjaftueshme , për te krijuar një vizion<br />

te vetëm mbi boten shqiptare. Objektivizmi,<br />

aftësia për tu përqendruar ne<br />

thelbin e gjerave ne hierarkinë e vlerave<br />

estetike dhe jo shpërndarje ne<br />

shfaqjen e një filozofie te vetme,<br />

bashke me te cilën letërsia shqipe zbulonte<br />

skllavërinë e vet te<br />

pashërueshme. Është karakteristike e<br />

shkencëtarit qe me dashuri te pashpallur<br />

brenda frazës lakonike , gati te zyrtarizuar<br />

brenda institucionit te kritikes<br />

gjithnjë te zbuluar tek çdo shkrimtar,<br />

edhe tek ai qe dyshohej për vlera mesatare<br />

.<br />

Anët me kulmore te krijimtarisë<br />

se këtyre shkrimtareve te përçmuar<br />

nga gijotina e një censure te<br />

pamëshirshme, kritike qe kurrë nuk ra<br />

ne pozita kritizerë dhe me një gjest<br />

xhentëlmeni i injoroi te gjitha fyerjet<br />

qe i qene bere kapriçiove letrare , nga<br />

pseudo kritika staliniste. R. Elsie i përmend<br />

tek-tuk këta inkuizitore te<br />

pashembullt dhe kurrë ( duhet veçuar<br />

kjo) asnjëherë nuk u fut ne debat e ne<br />

polemike me thëniet e tyre te shtrembëruara<br />

dhe kjo ndodhi jo pse ishte i<br />

huaj dhe s’mund te ftonte ne duel këtë<br />

race qe s’e meritonte gjestin fisnik te<br />

kalorësisë, por sepse s’mund te kuptohet<br />

te flasë me te njëjtën gjuhe ,mjeku<br />

qe tregon diagnozën e një pacienti, te<br />

cilin do me çdo kusht ta shëroj,me xhelatin<br />

qe i shkaktoi plagët me te dhimbshme.<br />

Si një filatelist i pakrahasueshëm<br />

ne koleksionin e vet te paçmuar<br />

R. Elsie vendos nga një kapitull<br />

(reçence) si një pullë te veçante, origjinale<br />

postare ku shkrimtaret shqiptare i<br />

dërgojnë te ndrojtur mesazhet e përjetësisë.<br />

Indeksi i autoreve dhe veprave<br />

si dhe bibliografia e pasur qe<br />

përzgjodhi Robert Elsie ne fokusin e<br />

vet, tregojnë dëshirën e tij te pazakonte<br />

për ti shkëputur nga katastrofa e anonimatit<br />

dhe vlerave mesatare ku pseudo<br />

kritika marksiste përpiqej te mbyste<br />

magjinë e te veçantës e te papërsëritshmes.<br />

Me durimin Balzakian ne<br />

komedinë e vet njerëzore R. Elsie nga<br />

një kapitull (recente) ne tjetrin , rimerr<br />

ndonjë nga personazhet e tij me te<br />

dashur e me vlere, duke zbuluar me<br />

kënaqësi edhe ndryshimin me te vogël<br />

qe do mund te plotësonte manualin e<br />

vet letrar.<br />

AnALITIKA E<br />

DUKURIVE LETRARE<br />

Duke qene edhe i pari qe shpërfill<br />

fushat ideologjike, tërheqëse ne<br />

hapësirë dhe zbret me guxim ne hënën<br />

e zverdhur, anemike te botes shqiptare,<br />

Robert Elsie kujdeset qe te jete me i<br />

miri ne përshkrimin e udhëtimit te vet,<br />

duke mos harruar asgjë ne Apollon<br />

“Një fund një fillim” është një ditar<br />

kritik ku nuk tregon se autori ka harxhuar<br />

dhe mënjanuar ngjarje me te<br />

rëndësishme te jetës se tij për te përfunduar<br />

atë, struktura perfektë e hollësive,<br />

identifikon unin e tij te flijuar ne<br />

urën e papërfunduar te një kombi.<br />

Autori duket i alarmuar ne frazën”<br />

Nevoja për një histori te besueshme e<br />

mbare përfshirëse e letërsisë shqiptare<br />

ka qene e ngutshme”.<br />

Mjafton vetëm ky mesazh i<br />

padëgjuar nga një i huaj për veshët e<br />

elefantit te një kombi, qe R. Elsie ,<br />

edhe sikur mos ta kishte përgatitur këtë<br />

testament për pasurinë shpirtërore<br />

shqiptare, te merrte automatikisht dy<br />

nënshtetësinë ne kufirin e memorialit<br />

tone. Robert Elsie e do Shqipërinë siç<br />

është, me konfigurimin e te metave, te<br />

cilat nuk duhet te ndikojnë drejt<br />

rrëshqitjes për ne tone te errëta ne përshkrimin<br />

e saj.<br />

Ai pohon me vendosmëri :” Ne rastin e<br />

Shqipërisë zërat edukative e moraliste<br />

janë mjaft te dukshëm, por, sipas<br />

kritereve perëndimore, përmbajtja<br />

është shpesh konformiste<br />

dhe përsërit<br />

vetvete. Me siguri ne<br />

nuk mund ta cilësonim<br />

letërsinë e<br />

sotme shqiptare si<br />

letërsi qe i ka me bollëk<br />

jo konformistet<br />

dhe ekstrentriket.<br />

Megjithatë, ajo ka<br />

gjetur hapësirë për<br />

krijimtari dhe origjinalitetet<br />

te individëve<br />

krijues”. Robert Elsie<br />

këtu shfaqet skrupuloz<br />

, ne ndarjen analitike<br />

te dukurive<br />

letrare nga proceset<br />

jashtë letrare, , mbasi<br />

këto te fundit mund te<br />

jene frenuese me konvencione<br />

dhe tabu<br />

neveritëse, por kurrsesi<br />

s’mund te përcaktojnë si shfaqja e<br />

megalomanisë ne strukturat e<br />

pakalueshme shtetërore dhe kurrë<br />

s’mund te zhdukin përfundimisht misionin<br />

e përveçëm te artit, thelbin e<br />

kompozicionit origjinal ne mes te intrigës<br />

konformiste qe mbush këtë<br />

skelet te përcaktuar nga grafia specifike<br />

e çdo krijuesi.<br />

Unikale është përpjekja e R.<br />

Elsie për ti afruar te dy kokat e<br />

shqiponjës ne kurrizin e dhimbshëm te<br />

kufirit dhe e bën kaq natyrshëm, jo me<br />

një iluzion optik te një dashamirësi ne<br />

kulmin e një trekëndëshi dy brinjshem<br />

, por duke iu afruar shpendit një<br />

psikologji te përbashkët konvergjimi<br />

me një dylbi te mrekullueshme gjermane<br />

me dy gryket pranë e pranë edhe<br />

pse shpendi i krenarisë sonë mund ta<br />

kish bere vete këtë gjë me pare, mbasi<br />

nuk mungon mprehtësia e vrojtimit.<br />

Robert Elsie është kaq i vetëdijshëm<br />

ne shkencën e vet sa e zbaton me një<br />

përpikëri te admirueshme parimin e<br />

enëve komunikuese, duke na paraqitur<br />

provëza nga dy laboratorë te ndryshëm<br />

krijues me te njëjtin grup gjaku.<br />

Here një shkrimtar shqiptare , here një<br />

shqiptare kosovare, ai na shfaqet si një<br />

mbles ne konakun e malësorëve , i cili<br />

është i sigurte për martesën qe ka përgatitur<br />

e megjithatë pyet me radhe nga<br />

një përfaqësues te secilës pale. Edhe<br />

me një skeme te tille, nëpërmjet zbulimit<br />

te dyanshëm te dukurive letrare ,<br />

autori kryen gjestin fisnik te një<br />

lundërtari me përvojë, i cili edhe ne<br />

shtratin e një lumi te thare nga klima<br />

politike ecën ne këmbë me respekt, pa<br />

iu shmangur konfigurimit te brigjeve<br />

vëllezër.<br />

nJE KULTURE<br />

DY REALITETE<br />

Robert Elsie rralle vendos pasazhe te<br />

gjate cituar nga vepra letrare , po e ka<br />

integruar mjaft profecia e bere qe<br />

përtej kufirit nga Anton Pashku, për<br />

degradimin e pariparueshëm te artit ne<br />

<strong>15</strong> SHKURT FAQE 18<br />

kohen e diktaturës, ne romanin “Oh”.<br />

Kaq here autorin e ka shqetësuar pyetja<br />

për ke bien kambanat , sa ne fund te<br />

udhëtimit te përzishëm, ky turist hap<br />

një sirtar te çuditshëm ne hotelin e<br />

uzurpuar dhe boshatisur nga murtaja<br />

serbe, duke hapur me duart e tyre qe i<br />

dridhen nga tronditja një tregim te<br />

mrekullueshëm politik, i cili është<br />

fshehur brenda një maske te reportazhit<br />

alegorik.<br />

S’mund te jete rrëshqitja ne terrenin e<br />

rrezikshëm te kritikes, ku fare lehte<br />

mund te biesh ne kurthin e subjektivizmit<br />

me vështrimin tendencioz , ky<br />

epilog kaq i rëndësishëm i dramës te<br />

cilës nuk i dihet fundi. Nga portofoli i<br />

rende gjerman ky ekspert qe nxjerr nga<br />

shtresat e harruara fosilet me te çmuara<br />

te njeriut, i bie një monedhe e veçante<br />

argjendi , me stemën e një shteti te<br />

padeklaruar, i cili ekziston si një<br />

shtresim amfiteatri me arenën e përgjakur<br />

nen këmbët e qytetërimit<br />

evropian.”Një dite ne Prishtine” nuk<br />

është rrëfim i një mysafiri, por një<br />

deklarate e një ambasadori kulturor ne<br />

rezidencën e vet.<br />

“Ndryshe nga ndërtesa e<br />

hotelit dhe rrethina e tij, restoranti i<br />

“Grandit”, sikur ka ruajtur diçka nga<br />

hijeshia e dikurshme. Mbi tavoline ka<br />

lule , ndriçimi është pothuaj romantik,<br />

pianisti i veshur me kostum te zi, i bie<br />

melodisë se “Strangers in the night” ,<br />

çiftet dhe grupet e vogla te mysafireve<br />

te veshur mire, hane e pine dhe dëfrehen.<br />

E tille mund te ishte kudo kjo<br />

darke, qofte edhe ne Amerike. ....Siç<br />

jam kokëshkretë ia dola ne krye te<br />

porosisë ne shqip për te porositur<br />

darken dhe verën. Po dëgjoja melodinë<br />

ne piano dhe kundroja fytyrat e<br />

njerëzve, kur për njëherësh konstatova<br />

se te tere po flisnin serbisht. .....<br />

Apo këta (shqiptare e bojkotuan<br />

hotelin? Nuk e dija ..... me siguri<br />

do te isha futur ne ndonjë restorant qe<br />

nuk i pranon zezaket apo çifutet dhe u<br />

ndjeva keq sa nuk mund ta gëlltitja<br />

kafshatën. Duke i pare mysafiret qe<br />

darkonin e qeshnin me njeri –tjetrin ,<br />

pa ia vene veshin gjendjes qe po na<br />

ndizte kokën, m’u fanit fantazma e<br />

Gjermanisë naziste .....<br />

Ky është viti 1991 dhe jo<br />

1936; këta njerëz po hane thjesht darke<br />

dhe mund te jene thjesht njerëz te rëndomtë,<br />

te thjeshte, te mire. Do te doja<br />

te dija me mire serbisht e t’ua lexoja<br />

mendimet, ta kuptoja te pakuptueshmen...<br />

Ne ato çaste , sikur isha<br />

mbushur plot me mllef , urrejtje dhe<br />

hatim, m’i zuri syri disa kryqe te<br />

qëndisur ne jakat e kameriereve, kryqe<br />

te çuditshme, qe për here te pare i kisha<br />

shikuar ne afishet nacionaliste ne mes<br />

te Beogradit dhe me vone, te vizatuara<br />

ne ngjyre te zeze neper mure dhe ne<br />

ashensorin e hotelit.<br />

Skish si te mos ta kujtonin<br />

një kryq tjetër te zi. Me një lëvizje te<br />

dobishme tektonike, ky ndërtues i se<br />

ardhmes se kritikes serioze , mbare<br />

përfshirëse te letrave shqipe, shemb<br />

murin binjak me atë te Berlinit dhe mbi<br />

gërmadhë ve diçiturën ”Një kulture<br />

dy realitete”. Aq prekës është ky gjest<br />

prej humanisti te ndershëm, sa potencialin<br />

e retorikes te zotëron gjithnjë kjo<br />

teme përmes vlerat e ndërsjella artistike.<br />

Robert Elsie e shteron vetëm me<br />

një vërejtje te holle se letërsia e pjesës<br />

se robëruar te një kombi mbivendoset<br />

e mendja e eklipson çuditërisht aktin e<br />

krijimit ne pjesën tjetër te lire e cila<br />

flirton me te keqen qe e shkaktoi këtë<br />

ndarje. (vijon)

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!