projekt prognozy oddziaływania na środowisko - Państwowe ...
projekt prognozy oddziaływania na środowisko - Państwowe ...
projekt prognozy oddziaływania na środowisko - Państwowe ...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
PROGNOZA ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO PLANU URZĄDZENIA LASU<br />
NADLEŚNICTWA BIAŁOWIEśA<br />
⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯<br />
3.2. Walory przyrodniczo-leśne <strong>na</strong>dleśnictwa<br />
3.2.1. Geomorfologia i gleby<br />
40<br />
W <strong>na</strong>wiązaniu do podziału fizyczno-geograficznego Polski Kondrackiego (2000),<br />
Puszcza Białowieska z<strong>na</strong>jduje się w obrębie dwóch jednostek w randze mezoregionu, są to:<br />
wschodnia część Równiny Bielskiej i fragment równoleŜnikowy Doliny Górnej Narwi.<br />
Obszar Puszczy Białowieskiej stanowi fragment staroglacjalnej wysoczyzny morenowej,<br />
powstałej w wyniku rozpadu i wytopienia się lądolodu środkowopolskiego, a ściślej biorąc<br />
lądolodu stadiału mazowiecko-podlaskiego, stadiału Warty (Kwiatkowski 1994). Jest to<br />
płasko - falista równi<strong>na</strong>, której wysokość zamyka się w granicach 135-190 m n.p.m. Mało<br />
zróŜnicowany pod względem hipsometrycznym obszar oŜywiają nieco obniŜenia dolinne<br />
Narewki z dopływami Łutownią i Orłówką oraz doli<strong>na</strong> rzeki Leśnej, z dopływami<br />
Chwiszczeju i Perebelu. Pewne urozmaicenie terenu stanowi równieŜ strefa elewacji,<br />
ciągnąca się równoleŜnikowo przez Puszczę od Hajnówki do BiałowieŜy. Ujawniające się,<br />
przy szczegółowym cięciu poziomicowym, powtarzalne jednostki rzeźby, są odbiciem genezy<br />
tego obszaru.<br />
Dominującą jednostką geomorfologiczną <strong>na</strong> terenie Puszczy jest falista równi<strong>na</strong><br />
moreny ablacyjnej (160-190 m n.p.m.), wyniesio<strong>na</strong> przeciętnie 10-15 metrów po<strong>na</strong>d równiny<br />
moreny dennej. Obszar ten zbudowany jest w górnej części z kilkumetrowej serii ablacyjnych<br />
piasków gliniastych, zglinionych Ŝwirów, miejscami z silnie spiaszczonych glin, które tworzą<br />
nieciągłe poziomy w obrębie osadów piaszczystych. Pod tymi osadami zalegają,<br />
warstwowane poziomo, serie glacjofluwialnych osadów piaszczysto-Ŝwirowych o z<strong>na</strong>cznej<br />
miąŜszości. Pokrywa ablacyj<strong>na</strong> posiada wszystkie cechy typowe dla sedymentacji<br />
w środowisku wodno-morenowym. Występują w niej bardzo zmienne pod względem<br />
uziarnienia, soczewkowate pakiety osadów, wskazujące <strong>na</strong> depozycję w formie spływów<br />
błotnych, z licznymi zaburzeniami o charakterze struktur fałdowych i fluidalnych. Częste są<br />
deformacje osadów ablacyjnych związane z ich niestatecznym warstwowaniem gęstościowym<br />
oraz struktury obciąŜeniowe, fleksury i uskoki grawitacyjne (Kwiatkowski 1994).
Change language