Akademicki Kodeks Honorowy

Recommendations

Info

§ 2. Jeśli mocodawca i zastępca są duellantami, mogę oni zatarg wynikły na tle opisanym w § 1. niniejszego artykułu zlikwidować w trybie art 167. B. § 2. niniejszego kodeksu. Ustęp 5. Rokowania zastępców honorowych. Art. 84. Klauzula dopuszczalności względnie niedopuszczalności pojedynku. Pierwszą czynnością zastępców honorowych każdej ze stron na pierwszem wspólnem posiedzeniu winno być złożenie jednostronnych oświadczeń natury zasadniczej, że ich mocodawcy uznają względnie nie uznają pojedynku jako sposobu załatwiania zatargów honorowych. Art. 85. Jako pierwsi, winni złożyć powyższe oświadczenie zastępcy obrażonego. Art. 86. Zastępcy mogą podać pobudki ideowe, dla których ich mocodawca uznaje lub nie uznaje pojedynku i mogą zażądać zaznaczenia tego w protokóle, nie są jednak do tego obowiązani. Art. 87. Zastępcy honorowi nie mogą nie przyjąć do wiadomości oświadczenia zastępców strony przeciwnej. Art. 88. Domniemanie niedopuszczalności pojedynku. Przeoczenie względnie świadome zaniechanie złożenia powyższego oświadczenia przez zastępców którejkolwiek ze stron, uważa się za milczące stwierdzenie, że ich mocodawca, jako katolik, nie uznaje pojedynku za godziwy sposób załatwiania zatargów honorowych. Uwaga 37. W społeczeństwie katolickim domniemanie musi przemawiać przeciw dopuszczalności pojedynku. Art. 89. Wybór kodeksu. Bezpośrednio następną czynnością zastępców honorowych winno być ustalenie kodeksu honorowego, według przepisów którego będzie się toczyć postępowanie honorowe. Art. 90. Zasada starszeństwa kodeksów. W razie braku zgody co do wyboru kodeksu, obowiązuje kodeks najstarszej daty z pośród kodeksów polskich, jakimi zastępcy honorowi chociażby w jednym egzemplarzu rozporządzają. Art. 91. Jeśli zastępcy którejkolwiek ze stron złożyli oświadczenie uchylające pojedynek lub milcząco stwierdzili antyduellanckie stanowisko swego mocodawcy, wybór kodeksu należy rozumieć z wyłączeniem przepisów o pojedynku. Art. 92. Bezpośrednio po dokonaniu wyboru kodeksu honorowego winni zastępcy honorowi każdej ze stron złożyć oświadczenie, że nie czynią żadnych zarzutów formalnych względnie dokładnie sprecyzować tego rodzaju zarzuty. Art. 93. W postępowaniu honorowym dopuszczalne są następujące zarzuty formalne: 1) zarzut niesławy, albo niehonorowości czyli braku zdolności honorowej, 2) zarzut braku zdolności do działań honorowych, 3) zarzut fakultatywnej zdolności do działań honorowych, 4) zarzut braku legitymacji czynnej, 5) zarzut braku legitymacji biernej. 6) zarzut spóźnionego wzgl. nieprawidłowego wdrożenia postępowania honorowego, 7) zarzut sprawy osądzonej (w drodze postępowania honorowego, wzgl. przed sądem koleżeńskim albo państwowym), 8) zarzut sprawy w toku (w drodze postępowania honorowego, wzgl. przed sądem koleżeńskim albo państwowym), 9) zarzut wzajemnej obrazy, 10) zarzut poważniejszej obrazy. Zarzut formalny braku zdolności honorowej wzgl. zdolności do działań honorowych podniesiony w toku postępowania honorowego nie jest obrazą, choćby Sąd Honorowy uznał następnie zarzut ten za nieuzasadniony. Jeśli jednak Sąd Honorowy uzna, że zarzut ten był postawiony lekkomyślnie, może orzec częściowe pozbawienie czci winnego na wniosek strony zainteresowanej. Zarzut sprawy osądzonej wzgl. sprawy w toku uzasadnia umorzenie postępowania.
Art. 94. W postępowaniu honorowym dopuszczlne są również jako konsekwencja zarzutów formalnych następujące wnioski formalne: 1) Wniosek o przekazanie sprawy Sądowi Honorowemu, 2) wniosek o uzupełnienie wzgl. o zmianę zapisu na Sąd Honorowy, 3) wniosek o załatwienie sprawy w drodze pojedynku, 4) wniosek o uznanie wdrożenia postępowania honorowego za bezskuteczne, 5) wniosek o odroczenie postępowania, 6) wniosek o uznanie sprawy za sprawę wzajemną, 7) wniosek o przyznanie wyzwanemu praw obrażonego, 8) wniosek o kontynuowanie postępowania pojednawczego niezależnie od zgłoszonych zarzutów formalnych i towarzyszących im wniosków, 9) wniosek o zmianę kwalifikacji obrazy, 10) wniosek o umorzenie postępowania honorowego. Art. 95. Zgłoszenie zarzutu formalnego względnie wniosku formalnego nie upoważnia zastępców żadnej ze stron do zerwania postępowania pojednawczego, dopóki nie ustalą stanu faktycznego i nie sporządzą protokołu z pierwszego wspólnego posiedzenia. Uwaga 38. Nawet zgłoszenie zarzutu niesławy (niehonorowości) przeciwko przeciwnikowi swego mocodawcy lub przeciwko zastępcom strony przeciwnej, nie upoważnia do zerwania postępowania pojednawczego, gdyż zarzutowi niehonorowości musi towarzyszyć wniosek o przekazanie sprawy Sądowi Honorowemu. Dopóki zaś Sąd Honorowy nie wyda swego orzeczenia, domniemanie przemawia za honorowością danej osoby. Ustalenie zaś stanu faktycznego winno nastąpić możliwie szybko po fakcie obrazy, póki przebieg zajścia i okoliczności obrazy, zainteresowani i osoby postronne zachowują dokładnie w pamięci. Art. 96. § l. Zarzuty i wnioski formalne są dopuszczalne w każdem stadium postępowania honorowego oraz zależnie od swej natury i treści mogą być podniesione zarówno w stosunku do przeciwnika jak i do jego zastępców. § 2. Jednak zarzut fakultatywnej zdolności do działań honorowych osoby wyzwanej z wnioskiem o umorzenie postępowania może być zgłoszony wyłącznie przez jej zastępców bezpośrednio po wyborze kodeksu honorowego. Art. 97. Bezpośrednio po wyczerpaniu ewent, zarzutów i wniosków formalnych winni zastępcy honorowi ustalić stan faktyczny zatargu w formie obustronnego ustalenia lub jednostronnych oświadczeń zgłoszonych do protokołu. Art. 98. Sporne fragmenty stanu faktycznego winni zastępcy przekazać do rozstrzygnięcia Sądowi Honorowemu. W żadnym wypadku nie są zastępcy uprawnieni do przesłuchiwania świadków. Art. 99. Bezpośrednio po ustaleniu stanu faktycznego winni zastępcy honorowi ustalić rodzaj obrazy, wzgl. przekazać sprawę ustalenia rodzaju obrazy Sądowi Honorowemu. Art. 100. Bezpośrednio po ustaleniu rodzaju obrazy winni zastępcy honorowi ustalić rodzaj, tekst i formę oświadczenia honorowego względnie przekazać sprawę do rozstrzygnięci Sądowi Honorowemu, chyba że postępowanie honorowe toczy się z klauzulą dopuszczalności pojedynku a jedna ze stron zażąda orężnego zadośćuczynienia honorowego. Ustęp 6. Obustronny protokół honorowy. Art. 101. Z każdego posiedzenia winni zastępcy sporządzić protokół zwany: obustronnym protokołem honorowym. Art. 102. Obustronny protokół honorowy winien być sporządzony ręcznie, atramentem, i wzorem odpisu wierzytelnego. Art. 103. Obustronny protokół honorowy winien zawierać: a) zwrot: ,,obustronny protokół honorowy", b) numer kolejny posiedzenia zastępców honorowych w danej sprawie, c) dokładne oznaczenie daty posiedzenia oraz momentu jego rozpoczęcia, d) dokładne oznaczenie miejscowości, oraz adresu lokalu, w którym posiedzenie się odbywa, e) zwrot: „w sprawie honorowej pana A. A. przeciwko panu B. B. f) zwrot: „obecni zastępcy honorowi" (wymienić), g) treść protokołu, składającego się z obustronnych ustaleń i z jednostronnych oświadczeń,
Page 1 and 2: Akademicki Kodeks Honorowy ROZDZIA
Page 3 and 4: Ustęp 2. Zdolność do działań h
Page 5 and 6: Nie można jednak traktować obrazy
Page 7 and 8: Uwaga 29. A zatem będzie obrazą n
Page 9: Ustęp 4. Zastępcy honorowi. Art.
Page 13 and 14: d) zwrot: ,,powołują niniejszem p
Page 15 and 16: ) w wypadku doznania napaści czynn
Page 17 and 18: Art. 172. A. Odwołanie obrazy winn
Page 19 and 20: wyzwanego w innem postępowaniu hon
Page 21 and 22: terminie u zastępców obrażonego,
Page 23 and 24: Kodeks opracowano na bazie istniej
Page 25 and 26: 4. Mimo to jesteśmy gotowi uznać,
Page 27: Orzeczenia jego posiadają następu

Akademicki Kodeks Honorowy

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?