Statyka rusztów płaskich

Jeżeli do wzorów (4.1) wstawimy momenty przywęzłowe z równań transformacyjnych
(2.21), a ponadto skorzystamy ze związków
(4.2)
ffik — ji — w, . ipji — yn,
(p k i — k cos y* ,
cjy = cpt cos y; -H ya sin y/ , yy = — ęi sin y,- + ipi cos y; ,
to otrzymamy układ równań o nadliczbowych geometrycznych ę i rp :
(4.3.1) ^[e, y A^~£/^] +%• [i",*+ •*?/*,/+ fc//fi?— 2v IJ Bii t ] +
(4.3.2) ft (fc/» e ń — 7 e fc 8 £
« ft t) — Vj ( /i / — "y ,-) + V< [p-ij e? + 2 v/y e,. ef +
• + k y i? + kJ ~ V k (k tt ?* + T tt e ft) + ?ą F f + 5SI? ft + Mj e< - W t = 0.
W powyższych wzorach oznaczono dla krótkości e ;- == sin y t oraz e^. = cos y t.
Równania (4.3) można znacznie uprościć dla pewnych typów belek ciągłych.
Załóżmy, że wszystkie kąty y są równe zeru; pręty mają wtedy wspólne
styczne w węzłach. Z równań (4.3) otrzymamy
(4.4.1) ft; Vj + c Pi (/j, ik + py) + p n ę h — v tJ fj—.rp, (v ik — v i} ) +
(4.4.2) v Jt q>j—