You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Dhe ku?<br />
Mu në sheshin e dasmës së<br />
madhe,<br />
ku i folët popullit për lirinë,<br />
ku ngritët flamurin<br />
kryengritës,<br />
ku dhatë betimin për liri o<br />
vdekje.<br />
Ja ku jeni pranë e pranë, si<br />
dikur, njëri me vendimin e Lidhjes<br />
së Prizrenit, tjetri me një<br />
kobure në dorë. Sytë ju shikojnë<br />
diku larg, larg në<br />
ardhmërinë, diku edhe përtej<br />
kohës sonë. Çani përpara me<br />
vendosmëri, syçeltësi dhe me<br />
guxim, të gatshëm të shtini në<br />
orët e liga që afroheshin nga të<br />
katër anët.<br />
Jo, ore, jo! Atëbotë, horizonti<br />
shqiptar kishte një mijë<br />
anë. Dhe nga të njëmijtat ia<br />
mësynin armiq të dukshëm e të<br />
padukshëm, që të na e prishnin<br />
dasmën e madhe, që të na e<br />
rrëmbenin nusen nga duart mu<br />
te pragu i shtëpisë.<br />
Lumëbardhi ushton, këndshëm,<br />
si dikur.<br />
A po shihni?<br />
Kalaja ngrihet po aq madhështore<br />
dhe po aq krenare<br />
kundruall.<br />
Mungojnë trokëllimat e<br />
patkonjve të kuajve, jehona e<br />
daulleve, krismat e pushkëve,<br />
zërat e alarmeve.<br />
Po çuditeni?<br />
Po e ndieni veten të vetmuar?<br />
Ju ka marrë malli për kohët<br />
e shkuara?<br />
Oh, jo! – më duket se më<br />
thonë buzët tuaja të bronzta.<br />
Po si ta ndiejmë veten të vetmuar<br />
në shesh të një qyteti?!<br />
Vërtet si? Çuditem tash me<br />
veten time. Ku më vete mendja<br />
edhe mua?!<br />
Po ju kurrë nuk jeni vetëm.<br />
Çdo ditë vijnë t’ju vizitojnë<br />
grupe-grupe nxënës, studentë,<br />
punëtorë, fshatarë, turistë…<br />
Hyjnë në muze, ku Komiteti<br />
juaj i bënte mbledhjet, shikojnë<br />
armët tuaja, vendimet, fo-<br />
FJALË TË URTA PËR ATDHEUN<br />
Atdheu mbi të gjitha.<br />
Duaje atdhenë si shqiponja folenë.<br />
Atdheu e nëna nuk harrohen.<br />
Balta më e ëmbël se mjalta.<br />
Bijë vendi, pikë argjendi.<br />
Dy duar për një kokë, koka për atdheun.<br />
<strong>Gjuha</strong> ruhet atje ku shkruhet.<br />
Guri i rëndë në vend të vet.<br />
tografitë, veshjet… Në ministritë<br />
tuaja kemi hapur galerinë<br />
e arteve figurative. Aty<br />
kemi vendosur portretet e<br />
bustet tuaja dhe të bashkëluftëtarëve<br />
tuaj, tablotë nga betejat…,<br />
që mbi veprat tuaja të<br />
mos bjerë kurrë veli i harresës.<br />
Më duket se jua shoh gazin<br />
në buzë, shkëlqimin në sy.<br />
Më bëhet se e ndiej se si ju<br />
zgjerohet kraharori nga kënaqësia,<br />
se si ju rrah sërish<br />
zemra…<br />
Nuk na paskan përpirë gojët<br />
e pangopshme të armiqve!<br />
Nuk na paskan copëtuar<br />
topat e tyre!<br />
Nuk na paskan djegur zjarret<br />
e tyre!<br />
Nuk na paskan kalbur<br />
burgjet e tyre!<br />
Nuk na e paskan humbur<br />
farën trekëmbëshat e tyre!<br />
Ne paskemi mbetur gjallë,<br />
madje të fuqishëm, krenarë, të<br />
zotë të vetvetes!<br />
Edhe kënduakemi në gjuhën<br />
tonë!<br />
Edhe pikturuakemi me<br />
ngjyrat tona!<br />
Edhe ju ngritkemi përmendore!<br />
Sa të lumtur që dukeni që<br />
pas njëqind vjetësh jeni sërish<br />
pranë e pranë!<br />
Sa të lumtur jeni që gjendeni<br />
sërish në këtë shesh!<br />
Sa fatlumë jeni që erdhët<br />
prapë midis nesh!<br />
E të tillë, të pandarë e madhështorë,<br />
të çmuar e të nderuar<br />
do të mbeteni për jetë të jetëve.<br />
Lumë si ju, krenaria dhe<br />
dashuria jonë e pamatur!<br />
(Shkruar me rastin e 100vjetorit<br />
të Lidhjes Shqiptare të<br />
Prizrenit, më 1978)<br />
17
Change language