Dane i informacja - Zakład Fotogrametrii, Teledetekcji i SIP ...

I jeszcze jedno spojrzenie wynikające nie tyle z uproszczonego podejścia do SIPu, co z
obserwacji nauczania, rynku i zastosowań informacji przestrzennej.
Nie zostało to wyrażone w żadnym podręczniku, ani w innej publikacji, ale w dyskusjach
spotyka się pogląd, że GIS według pełnej definicji jest to coś idealnego, do czego się dąży,
coś, co ciągle pozostaje w oddali, na horyzoncie, coś, czego z pewnością nie uda się
zrealizować w pełnym wymiarze, w rozsądnym czasie.
Po zaprojektowaniu owego idealnego produktu, zaczynamy go tworzyć krok po kroku.
Wyraźnym i wymiernym etapem tworzenia systemu są bazy danych przestrzennych, a
później system baz danych przestrzennych. W wielu przypadkach instytucje zamawiające SIP
na tym poprzestają i przez wiele lat funkcjonuje tylko system baz danych przestrzennych.
Jeżeli jest on dobrze zaprojektowany i stworzony, to spełnia wiele kryteriów SIP. Nie ma
więc rażącego odstępstwa od zasad, jeżeli system baz danych przestrzennych jest trochę na
wyrost nazywany SIPem, lub GISem. Tak jest w Polsce w większości.
W bazach danych przestrzennych są gromadzone dane przestrzenne. Dane
przestrzenne i ich źródła (mapy, zdjęcia lotnicze, zdjęcia satelitarne) jest to informacja
przestrzenna.
Informacja przestrzenna była i jest nadal wytwarzana i gromadzona nie tylko na potrzeby
tworzenia baz danych przestrzennych i systemów informacji przestrzennej. Sama w sobie ma
wiele innych zastosowań i wielu użytkowników.
Wytwarzanie i gromadzenie informacji przestrzennej (w tym informacji
geograficznej) ma długą tradycję i zorganizowane struktury cywilne oraz wojskowe.
Systemy informacji przestrzennej w swoich etapach pozyskiwania, gromadzenia,
weryfikowania i integrowania danych korzystają zarówno z istniejącej informacji
geograficznej, jak i z metod wypracowanych dla jej tworzenia i gromadzenia (metod
właściwych dla geodezji, fotogrametrii, teledetekcji, kartografii, statystyki). SIP (GIS) nie
likwiduje więc tych metod, ale je wzbogaca o wymagania wynikające ze swojej specyfiki.
Istnieją więc nadal i są rozwijane zarówno metody tworzenia i gromadzenia
informacji geograficznej jak i metody tworzenia i funkcjonowania systemów informacji
geograficznej.
Są duże obszary nakładania się tych dwóch dziedzin, ale nie są to dziedziny tożsame.
Programy i metody nauczania powinny uwzględniać również i to.
Nie należy więc pochopnie podzielać poglądu, że z chwilą narodzenia się GISu
umarła geodezja, fotogrametria, kartografia, teledetekcja i niektóre działy geografii. One żyją
8