1 Ręka wspinacza Przyczyny powstawania zespołów przecią ...
1 Ręka wspinacza Przyczyny powstawania zespołów przecią ...
1 Ręka wspinacza Przyczyny powstawania zespołów przecią ...
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Napięcie tych struktur osiąga wartości maksymalne i przy dodatkowym obciążeniu ich wytrzymałość<br />
zostaje przekroczona. Tym obciążeniem może być np. wyślizgnięcie się ze stopni lub wyślizgnięcie się<br />
palca z dziurki powodujące przeprost. Dochodzi do naciągnięcia, przerwania częściowego, a w<br />
wyjątkowych sytuacjach do przerwania całkowitego typu awulsyjnego, co oznacza, że więzadło odrywa<br />
się wraz z fragmentem kości, czemu często towarzyszy częściowe uszkodzenie płytki dłoniowej. Płytki<br />
dłoniowe o włóknisto-chrzęstnej budowie wzmacniają torebki stawowe palców. Najczęstszym<br />
uszkodzeniom ulegają płytki dłoniowe bliższych stawów międzypaliczkowych w wyniku urazów<br />
pośrednich powodujących przeprost stawów.<br />
Uszkodzenia więzadeł pobocznych w czasie treningu wspinaczkowego najczęściej mają charakter<br />
<strong>przecią</strong>żeniowy i występują w postaci naciągnięcia lub przerwania częściowego. Naciągnięcia<br />
objawiające się bólem są często lekceważone i prowadzą do częściowego przerwania w miejscu<br />
przyczepu więzadła. Objawami są: obrzęk często występujący dopiero następnego dnia, ograniczenie<br />
ruchomości najczęściej w postaci niepełnego wyprostu, boczna niestabilność stawu przejawiająca się<br />
zaburzeniem chwytu i osłabieniem siły.<br />
Torbiel galaretowata – ganglion<br />
Torbiel galaretowata jest tworem występującym w sąsiedztwie stawów lub pochewek ścięgien.<br />
Najprawdopodobniej przyczyną jej <strong>powstawania</strong> są zmiany degeneracyjne w tkance łącznej. Otoczka<br />
torbieli wypełnionej galaretowatą masą jest zbudowana ze zbitej tkanki łącznej.<br />
Najczęstszą lokalizacją jest strona grzbietowa nadgarstka ponad kością księżycowatą, strona dłoniowa<br />
nadgarstka ponad kością łódeczkowatą oraz pochewki ścięgien zginaczy palców w okolicy stawów<br />
międzypaliczkowych bliższych. Umiejscowienie torbieli pochewki zginacza jest najczęstsze między<br />
wejściem do pochewki zginacza a stawem międzypaliczkowym bliższym. W tym wypadku torbiele<br />
powstają wskutek drobnych pęknięć pochewki włóknistej ścięgna, przez które uwypukla się pochewka<br />
maziowa. W przeciwieństwie do torbieli występujących w sąsiedztwie stawów są małe, o średnicy kilku<br />
milimetrów i wypełnione mazią ścięgnową. Torbiele te powstają w wyniku pracy fizycznej wykonywanej<br />
przez osoby nie przygotowane. U wspinaczy torbiele występują głównie w okolicy pierwszej fałdy<br />
zgięciowej palców, rzadziej w okolicy stawów palców, a rozwijają się najczęściej na skutek ostrego lub<br />
przewlekłego <strong>przecią</strong>żenia stawów bądź pochewek ścięgien zginaczy palców. Od wielkości i lokalizacji<br />
zależy stopień uciążliwości objawiający się bólem, a rzadziej osłabieniem czynności ręki lub uciskiem na<br />
nerw. W tworzeniu się ganglionu wyróżnia się trzy fazy:<br />
1. twardy niewielki guzek o grubych ścianach, zwracający na siebie uwagę bólem.<br />
2. guz średniej wielkości zmieniający swój kształt i wymiary zależnie od funkcji ręki.<br />
3. guz zanikający (po kilku, kilkunastu miesiącach trwania choroby.<br />
Palpacyjnie guzowate uwypuklenie jest twarde, niekiedy chełbocące i nieprzesuwalne w stosunku do<br />
podłoża. Nie ma cech zapalnych. W okresie 2 choroby wielkość ganglionu jest zależna od obciążeń<br />
treningowych. Intensywne obciążanie powoduje wzrost wielkości natomiast przerwa w treningu prowadzi<br />
do zmniejszenia, a nawet całkowitego ustąpienia dolegliwości. Ponieważ torbieli towarzyszą niekiedy<br />
wyrośla kostne – osteofity, można przypuszczać, że u wspinaczy o długim stażu wystąpienie ganglionu<br />
jest związane z trwałymi zmianami kształtu powierzchni stawowych.<br />
Osteoartroza<br />
Jedna z definicji osteoartrozy mówi: „Choroba ta powstaje przez długotrwałe uszkadzające obciążenia<br />
powodujące objawy zużycia chrząstek i kości”. Możemy wyróżnić osteoartrozę pierwotną i wtórną. O<br />
pierwotnej osteoartrozie mówimy wtedy, gdy czynniki etiologiczne nie są uchwytne, o wtórnej – gdy<br />
można określić przyczyny powodujące zmiany w stawach. Czynniki mogące zainicjować omawiany<br />
proces chorobowy można podzielić na trzy grupy:<br />
- bezpośrednie urazy chrząstki stawowej w wyniku m.in. wgniecenia chrząstki lub uszkodzenia<br />
spowodowanego stanem zapalnym.<br />
- patologiczna mechanika stawu.<br />
www.primaroca.pl 10