Formalny opis rachunku lambda i nie tylko, kolejna wersja
Formalny opis rachunku lambda i nie tylko, kolejna wersja
Formalny opis rachunku lambda i nie tylko, kolejna wersja
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Twierdze<strong>nie</strong> 10.11 Niech g : N 2 → N będzie całkowitą funkcją definiowaną<br />
w <strong>lambda</strong> <strong>rachunku</strong> za pomocą termu G. Wtedy funkcja f : N → N taka, że<br />
f(m) = µn(g(m, n) = 0) jest <strong>lambda</strong> definiowalna.<br />
Dowód. Zosta<strong>nie</strong> <strong>tylko</strong> uzupełniony przy zachowaniu oznaczeń.<br />
Zmia<strong>nie</strong> ulega jedy<strong>nie</strong> fragment, w którym sprawdzamy własności F w przypadku,<br />
gdy f(m) <strong>nie</strong> jest określona. Załóżmy więc, że tak jest i dodatkowo, że<br />
term F c m = Hc 0 c m jest jednak rozwiązalny. Wtedy znajdujemy termy N 1 , . . . , N k<br />
takie, że<br />
Hc 0 c m N 1 . . . N k → β I.<br />
Jednak w dalszym ciągu powyższy term można redukować w następujący sposób:<br />
Hc 0 c m N 1 . . . N k → β Hc 1 c m N 1 . . . N k → β Hc 2 c m N 1 . . . N k → β . . .<br />
i jest to redukcja quasi-normalna. Z wniosku 9.6 wynika, że term Hc 0 c m N 1 . . . N k<br />
<strong>nie</strong> ma postaci normalnej i <strong>nie</strong> może zostać zredukowany do termu I, który jest w<br />
postaci normalnej. ✷<br />
33