08.04.2014 Views

Fachowy Dekarz & Cieśla 1/2014

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

więźba dachowa<br />

zwrócić szczególną uwagę na stateczność<br />

tych konstrukcji, zarówno w czasie montażu,<br />

jak i gotowej konstrukcji. Klasyczny wiązar<br />

trójkątny o wysokości kilku i rozpiętości<br />

kilkunastu metrów, przy szerokości 45 mm,<br />

potrafi w czasie montażu zachowywać się<br />

jak kartka papieru. Niezbędną sprawą jest<br />

tymczasowe podpieranie wiązarów w miarę<br />

dostawiania kolejnych prefabrykatów.<br />

Całkiem oddzielnym zagadnieniem jest<br />

poprawne konstrukcyjne stężenie połaci<br />

dachowych. Kwestia stężenia nabiera tu dodatkowego<br />

znaczenia ze względu na dużą<br />

smukłość poszczególnych wiązarów i duże<br />

pola połaci dachowych. Często bryła dachu<br />

to najprostszy dach dwuspadowy, szczególnie<br />

podatny na efekt domina. Zwróćmy<br />

uwagę na wytyczne projektanta w kwestii<br />

doboru i poprawnego montażu (detale połączeń,<br />

napięcie taśmy stalowej) systemu<br />

stężenia wiatrowego.<br />

Zainteresowanych odsyłam do artykułu „Systemy<br />

stężeń wiatrowych” – FD&C 3/2013.<br />

Podparcie wiązara<br />

Klasyczne wiązary z reguły podpiera się jak<br />

tradycyjne elementy więźby na murłacie.<br />

Wielu producentów często rezygnuje z zastosowania<br />

murłaty, kotwiąc wiązar bezpośrednio<br />

(z zachowaniem warstwy izolacyjnej)<br />

do betonowego wieńca. Najczęściej<br />

stosowanym rozwiązaniem w Polsce jest<br />

zastosowanie kątowników wzmocnionych<br />

łączących obustronnie wiązar z murłatą/<br />

wieńcem. Jest to bardzo dobre i uniwersalne<br />

rozwiązanie, dlatego też jest tak powszechnie<br />

stosowane.<br />

Pisząc o podparciu wiązara warto wspomnieć<br />

o zagadnieniu, które często przez<br />

wykonawców jest bagatelizowane. Projektując<br />

wiązar dachowy projektant wybiera<br />

36<br />

sposób podparcia – z reguły jest to podpora<br />

przegubowo-nieprzesuwna na jednym<br />

końcu i przegubowo-przesuwna na drugim.<br />

W momencie, kiedy wiązar się ugina<br />

pod obciążeniem, a jedna z podpór jest zaprojektowana<br />

i zrealizowana (!) jako przesuwna,<br />

wiązar ma możliwość delikatnego<br />

przesunięcia na podporze. Jeżeli wiązar<br />

został zaprojektowany z uwzględnieniem<br />

podpory przegubowo-przesuwnej, ale taka<br />

nie została zrealizowana, pojawiają się dodatkowe<br />

siły rozciągające pas dolny wiązara,<br />

Rys. 1 Swobodne podparcie wiązara z zastosowaniem podpory przegubowo-przesuwnej.<br />

Rys. 2 Realizowanie podpór przesuwnych i nieprzesuwnych z murłatą i wieńcem.<br />

których inżynier na etapie projektowania<br />

nie przewidział. Zdarzały się już sytuacje,<br />

kiedy inspektor nadzoru nie odbierał konstrukcji<br />

z powodu niezrealizowania podpory<br />

przesuwnej w dachu wiązarowym.<br />

W jaki sposób można zrealizować takie połączenie?<br />

Stosując przeznaczone do tego<br />

złącze. Kątownik ACRL10520 został zaprojektowany,<br />

aby być uniwersalnym rozwiązaniem<br />

do połączenia wiązara z murłatą lub<br />

wieńcem. Układ otworów w tym kątowniku<br />

pozwala zrealizować zarówno podporę<br />

przesuwną, jak i nieprzesuwną bez względu<br />

na to, czy wiązar jest przybijany do murłaty<br />

czy kotwiony do wieńca i zachowując<br />

w każdym z tych przypadków odpowiednią<br />

nośność. Stosując gwoździe pierścieniowe<br />

wbijane w wiązar tworzymy podporę nieprzesuwną.<br />

Stosując przelotowo śrubę M10<br />

realizujemy tam, gdzie jest to niezbędne,<br />

podporę przesuwną. Proszę zwrócić uwagę<br />

na fakt, że w połączeniu drewno-drewno<br />

i drewno-beton kątownik jest obrócony,<br />

aby łączyć kątownik z murłatą/wieńcem<br />

kotwami lub gwoździami mocowanymi jak<br />

najbliżej linii zagięcia kątownika (rys. 2.).

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!