Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
więźba dachowa<br />
zwrócić szczególną uwagę na stateczność<br />
tych konstrukcji, zarówno w czasie montażu,<br />
jak i gotowej konstrukcji. Klasyczny wiązar<br />
trójkątny o wysokości kilku i rozpiętości<br />
kilkunastu metrów, przy szerokości 45 mm,<br />
potrafi w czasie montażu zachowywać się<br />
jak kartka papieru. Niezbędną sprawą jest<br />
tymczasowe podpieranie wiązarów w miarę<br />
dostawiania kolejnych prefabrykatów.<br />
Całkiem oddzielnym zagadnieniem jest<br />
poprawne konstrukcyjne stężenie połaci<br />
dachowych. Kwestia stężenia nabiera tu dodatkowego<br />
znaczenia ze względu na dużą<br />
smukłość poszczególnych wiązarów i duże<br />
pola połaci dachowych. Często bryła dachu<br />
to najprostszy dach dwuspadowy, szczególnie<br />
podatny na efekt domina. Zwróćmy<br />
uwagę na wytyczne projektanta w kwestii<br />
doboru i poprawnego montażu (detale połączeń,<br />
napięcie taśmy stalowej) systemu<br />
stężenia wiatrowego.<br />
Zainteresowanych odsyłam do artykułu „Systemy<br />
stężeń wiatrowych” – FD&C 3/2013.<br />
Podparcie wiązara<br />
Klasyczne wiązary z reguły podpiera się jak<br />
tradycyjne elementy więźby na murłacie.<br />
Wielu producentów często rezygnuje z zastosowania<br />
murłaty, kotwiąc wiązar bezpośrednio<br />
(z zachowaniem warstwy izolacyjnej)<br />
do betonowego wieńca. Najczęściej<br />
stosowanym rozwiązaniem w Polsce jest<br />
zastosowanie kątowników wzmocnionych<br />
łączących obustronnie wiązar z murłatą/<br />
wieńcem. Jest to bardzo dobre i uniwersalne<br />
rozwiązanie, dlatego też jest tak powszechnie<br />
stosowane.<br />
Pisząc o podparciu wiązara warto wspomnieć<br />
o zagadnieniu, które często przez<br />
wykonawców jest bagatelizowane. Projektując<br />
wiązar dachowy projektant wybiera<br />
36<br />
sposób podparcia – z reguły jest to podpora<br />
przegubowo-nieprzesuwna na jednym<br />
końcu i przegubowo-przesuwna na drugim.<br />
W momencie, kiedy wiązar się ugina<br />
pod obciążeniem, a jedna z podpór jest zaprojektowana<br />
i zrealizowana (!) jako przesuwna,<br />
wiązar ma możliwość delikatnego<br />
przesunięcia na podporze. Jeżeli wiązar<br />
został zaprojektowany z uwzględnieniem<br />
podpory przegubowo-przesuwnej, ale taka<br />
nie została zrealizowana, pojawiają się dodatkowe<br />
siły rozciągające pas dolny wiązara,<br />
Rys. 1 Swobodne podparcie wiązara z zastosowaniem podpory przegubowo-przesuwnej.<br />
Rys. 2 Realizowanie podpór przesuwnych i nieprzesuwnych z murłatą i wieńcem.<br />
których inżynier na etapie projektowania<br />
nie przewidział. Zdarzały się już sytuacje,<br />
kiedy inspektor nadzoru nie odbierał konstrukcji<br />
z powodu niezrealizowania podpory<br />
przesuwnej w dachu wiązarowym.<br />
W jaki sposób można zrealizować takie połączenie?<br />
Stosując przeznaczone do tego<br />
złącze. Kątownik ACRL10520 został zaprojektowany,<br />
aby być uniwersalnym rozwiązaniem<br />
do połączenia wiązara z murłatą lub<br />
wieńcem. Układ otworów w tym kątowniku<br />
pozwala zrealizować zarówno podporę<br />
przesuwną, jak i nieprzesuwną bez względu<br />
na to, czy wiązar jest przybijany do murłaty<br />
czy kotwiony do wieńca i zachowując<br />
w każdym z tych przypadków odpowiednią<br />
nośność. Stosując gwoździe pierścieniowe<br />
wbijane w wiązar tworzymy podporę nieprzesuwną.<br />
Stosując przelotowo śrubę M10<br />
realizujemy tam, gdzie jest to niezbędne,<br />
podporę przesuwną. Proszę zwrócić uwagę<br />
na fakt, że w połączeniu drewno-drewno<br />
i drewno-beton kątownik jest obrócony,<br />
aby łączyć kątownik z murłatą/wieńcem<br />
kotwami lub gwoździami mocowanymi jak<br />
najbliżej linii zagięcia kątownika (rys. 2.).