Z Australii do Åasku... - archiwum.lask.pl

More documents

Recommendations

Info

20 PANORAMA ŁASKA POMAGAJĄC INNYM - POMAGAMY SOBIE Dobiegł końca kolejny cykl szkoleń realizowanych w ramach projektu „Pomagając innym – pomagamy sobie”, współfinansowanego przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Działania 7.1. „Rozwój i upowszechnienie aktywnej integracji”, Poddziałania 7.1.1.”Rozwój i upowszechnienie aktywnej integracji przez ośrodki pomocy społecznej” Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Realizatorem projektu jest Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Widawie. Wartość projektu w roku 2009 opiewała na sumę 132 243,00 zł, z czego kwota dofinansowania wynosiła 118 357,48 zł. Projekt skierowany był do 13 osób (8 kobiet i 5 mężczyzn) długotrwale bezrobotnych, zamieszkujących w gminie Widawa, będących w wieku aktywności zawodowej. W ramach projektu przeprowadzony został trening psychologiczny oraz grupowe i indywidualne spotkania z doradcą zawodowym. Miały one na celu podwyższenie samooceny, GWIAZDKA DLA WSZYSTKICH Tradycyjnie już od lat Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Widawie organizuje zbiórkę „Gwiazdka dla wszystkich dzieci”, która ma na celu przekazanie drobnych paczek i upominków dla dzieci z rodzin znajdujących się w trudnej sytuacji materialnej. Ofiarowane dary można przekazywać do GOPS lub składać do specjalnych kartonów wyłożonych w placówkach handlowych Widawy. Akcja dotąd cieszyła się zainteresowaniem ludzi dobrej woli, chętnie okazujących swoją pomoc osobom najbardziej jej potrzebującym. Wszystkim, którzy dotychczas pomagali i w dalszym ciągu pomagają, należą się gorące słowa podziękowania. Zdajemy sobie jednak sprawę, że w tych trudnych czasach, gdy każdy z nas ma jakieś własne problemy, jest wiele osób oczekujących pomocy, która do nich nie trafi. Zapewniamy jednocześnie wszystkich darczyńców, że przekazane środki będą przeznaczone na ten cel, na który rzeczywiście są zbierane i przekazane tam, gdzie najbardziej są potrzebne, bowiem z tym wszystkim zawsze bardzo się liczymy. Jesteśmy pewni, że paczki świąteczne przygotowane z otrzymanych od Państwa darów, przywołają radość i uśmiech na twarzy niejednego dziecka. Wszystkim Państwu, którzy nie odmówicie najbiedniejszym pomocy w tym jakże ważnym dla wszystkich okresie, z góry serdeczne dziękujemy. (aka) PODWÓJNY SUKCES Podwójny sukces odniósł Andrzej Kosecki, zawodnik i instruktor grapplingu klubu Tigers Team Łask, który niedawno wystąpił na Mistrzostwach Polski w Grapplingu, organizowanych przez Polski Związek Zapaśniczy. Na wspomnianych zawodach Kosecki zdobył srebrny medal w kategorii do 120 kg, pokonując między innymi bardzo utytułowanego Andrzeja Radomskiego, zapaśnika piątego na igrzyskach olimpijskich w Barcelonie, wicemistrza Europy, aktualnego mistrza Polski ADCC w kategorii superciężkiej. Zaledwie tydzień później A. Kosecki wystąpił w Pucharze Polski ADCC w Submission Fighting zdobywając kolejne srebro w kategorii powyżej 99 kg. A.K. własnej wartości, zmotywowanie do samodzielnego poszukiwania pracy, określenie zawodu, do którego osoba posiada indywidualne predyspozycje, czy środowiska pracy, w którym będzie najlepiej funkcjonować. Uczestnicy otrzymali zaświadczenia o ukończeniu szkolenia oraz indywidualne plany działania z doradcą zawodowym. Ponadto przeprowadzono badania profilaktyczne w związku z możliwością wykonywania zawodu i podjęcia zatrudnienia osób biorących udział w projekcie. Osoby chcące ukończyć kursy zawodowe zostały zbadane pod kątem indywidualnych predyspozycji do pracy na określonym stanowisku i w określonych warunkach. Efektem podejmowanych działań było również ukończenie przez uczestników projektu kursów zawodowych: cztery osoby ukończyły kurs gastronomiczny, trzy - kurs sprzedawcy z obsługą kasy fiskalnej, dwie - kurs operatora wózków jezdniowych, dwie - kurs operatora koparko – ładowarki oraz dwie - kurs prawa jazdy kategorii B. Wszyscy uczestnicy otrzymali zaświadczenia o ukończeniu kursów. Celem tego projektu było zwiększenie aktywności zawodowej i społecznej, wzrost kwalifikacji zawodowych i dostosowanie ich do predyspozycji uczestników, nabycie umiejętności w poruszaniu się na rynku pracy, jak również zwiększenie motywacji do działania i usamodzielnienie się klientów GOPS. AK I ETAP PÓŁNOC - POLUDNIE ZAKOŃCZONY 7 grudnia br. zakończono realizację I etapu traktu Północ-Południe, którego część przebiega przez gminę Widawa. Inwestycja realizowana jest w partnerstwie samorządów, tj. przez powiat łaski, miasto Zduńska Wola oraz gminy Zduńska Wola, Zapolice i Widawa. W zorganizowanej z tej okazji uroczystości udział wzięli przedstawiciele wszystkich zaangażowanych samorządów oraz marszałek województwa łódzkiego – Włodzimierz Fisiak, który dokonał uroczystego przecięcia wstęgi na początkowym odcinku traktu, rozpoczynającego się od ulicy Kościelnej w Zduńskiej Woli. Całość uroczystości zakończyła konferencja na temat: „Jak środki z Unii Europejskiej zmieniają drogi powiatowe”, podsumowująca jednocześnie realizację I etapu inwestycji.
PANORAMA ŁASKA Nikt nie jest martwy… Pani Zofia Walentowska-Pęczkowska, mieszkanka Łasku, po ponad czterdziestu latach pracy za biurkiem i przejściu na zasłużoną emeryturę, odkryła w sobie pasję tropicielki dziejów swoich przodków. Efektem jest obszerne tomisko, którego lektura może być bardzo pouczająca nie tylko dla krewnych łaskowianki. „Nikt nie jest rzeczywiście martwy, dopóki jest ktoś, kto o nim pamięta” – w myśl tej maksymy pani Zofia zabrała się za ożywianie tych, którzy już dawno odeszli z tego świata. Ożywianie nie w sensie dosłownym, bo w tym przypadku chodzi o przywracanie zmarłych ludzkiej pamięci.. A zaczęło się niewinnie. Pani Zofia chciała dowiedzieć się czegoś bliższego o swoim pradziadku, bo w rodzinie mówiono, że Wincenty Walentowski pochodził z Poznańskiego. Zaczęła szperać w starych dokumentach, wertować herbarze, analizować zapiski w opracowaniach historycznych wspominających o jej przodkach. Po latach żmudnych poszukiwań w linii męskiej, po jej ojcu Franciszku urodzonym w 1895 r., udokumentowała łącznie 8 pokoleń, po babce Elżbiecie z Woszczaków Walentowskiej – sześć. Przy okazji doszła też do wniosku, że korzenie jej rodziny związane są z Magnuskimi herbu Abdank, a nawet słynnymi Wężykami pochodzącymi m.in. z pobliskiej Widawy. Cała ta „wiedza tajemna” – plon długich i pracochłonnych poszukiwań znalazł się w opasłym tomisku pt. „Genealogia Rodziny Walentowskich”. A rzeczywiście było co badać i tropić. Taki Albert Magnuski z żoną Agnieszką Malińską mieszkał w Kozubach Nowych w XVII w. Mieli m.in. syna Jakuba i drugiego –Alberta (imię jak ojca). Jeden z Magnuskich – Walerian Tyburcy (dwojga imion), urodzony w Kozubach, wziął sobie za żonę Małgorzatę ze znacznego w Polsce rodu - Wężyków. Czy z tych posiadających ziemię m.in. w dzisiejszej Woli Wężykowej, Grabicy, Zamościu? – nie do końca udało się ustalić. Ze związku tego w Kozubach urodził się syn Ludwik (prawdopodobnie 1794 r.), ożeniony „z panną Elżbietą Wieczorkowską z Łasku lat 26 zostającą dotąd w asystencyi matki swej”. Jak ustaliła p. Zofia, zamieszkiwał i zajmował się gospodarstwem we Wronowicach „w asystencyi ojca swego”. Ów Walerian był ekonomem w Woli Buczkowskiej. Ludwik umarł w 1848 r. we Wronowicach, w wieku 25 lat, pozostawiając 5 dzieci i „pułtory huby grunty”, czyli 25 ha ziemi. Całe życie podkreślał swe szlacheckie pochodzenie. Magnuskich przewija się wielu na kartach książek, dokumentów. Jeden z nich dowodził niewielkim oddziałem powstańczym w 1863 r. w okolicach Zduńskiej Woli i Widawy. Gdy powstańców tropili Rosjanie, natknęli się na spore siły w Sędziejowicach i doszło do słynnej zwycięskiej bitwy, o której pisała sama Konopnicka. * * * Rodzeństwo pani Zofii nie miało łatwego życia, bo ich młodość przypadła na czasy wojny i okupacji hitlerowskiej. 16-letni Lutek, by nie trafić na roboty do Rzeszy, stał się dozorcą tartaku w Kolumnie należącego do łódzkiego Niemca Oskara Klausa. Alina pracowała w zakładzie krawieckim Niemki Trymerowej mieszczącym się w rynku, ale 7 stycznia 1943 r. wywieziono ją na roboty do Niemiec. Z zakładów Boscha w Ebersbahu wróciła dopiero 18 października 1945 r.. – Jako trzyletnie dziecko nie mogłam wiedzieć, że zabierają mi siostrę, a mimo to zachowały się w mej pamięci obrazki siedzącej przy piecu w kuchni i płaczącej mamy – wspomina pani Zofia. A potem był szczęśliwy powrót siostry i olbrzymia radość. - Pamiętam do dziś smak amerykańskiej czekolady, którą przywiozła – potem już nigdy więcej tego smaku w żadnej czekoladzie nie czułam. – Albo jak jechała do fryzjera do Łasku obciąć sobie włosy, a miała piękny gruby warkocz, którego nawet Niemcy jej nie obcięli. Władek od grudnia 1943 roku aż do 1945 praktykował w zakładzie fryzjerskim Staśka Błażejewskiego w Kolumnie. A potem były zwyczajne polskie drogi tego pokolenia. Alina została krawcową, a po zdaniu specjalnych egzaminów pracowała aż do emerytury (1988 r.) w Łaskiej „Wólczance”. Lutek ukończył Technikum Przemysłu Drzewnego w Jarocinie, wcześniej (1949 r.) podjął prace w Świdnickich Fabrykach Mebli. Władek z kolei ukończył Gimnazjum Chemiczne w Pabianicach, a w latach pięćdziesiątych – studia chemiczne w Łodzi i w 1953 r. trafił do Technikum Chemicznego w Tarnowie-Mościcach przy Z.A. „Jaskółka”, gdzie po latach został dyrektorem ds. pedagogicznych. Pani Zofia też wybrała chemię – studia na Politechnice Krakowskiej (inżynier chemii), potem przez jakiś czas praca w Zakładach Wapienno-Piaskowych w Teodorach, a następnie 25 lat w łaskim Sanepidzie. A ich mama Józefa Walentowska, urodzona 27 lipca 1902 r. na tzw. Probostwie w Łasku? Jej ojciec Paweł Krysiak mieszkający przy Warszawskiej, w sąsiedztwie plebanii, miał cztery konie i rozwoził po okolicy pocztę. Docierał do Szadku, Widawy, Szczercowa. W Dąbrówce podczas takich pocztowych wypraw poznał przyszłą żonę Mariannę z Dawidziaków. Podczas wojny hitlerowcy nakazali rozebrać jeden z budynków, a w pozostałych przetrzymywali ludzi z łapanki, dlatego Krysiakowie musieli się przenieść na Zajączek. Gdzieś w latach sześćdziesiątych zapadłą decyzja o budowie zakładu meblarskiego i potrzebny był teren przy bocznicy kolejowej, więc Krysiakowie znów stracili ziemię. Józefa przeżyła dwie wojny światowe. Była wspaniałą matką. Przeżyła prawie 100 lat. Mawiała zwykle: „co by tu zrobić, żeby jeszcze trochę pożyć”. Zmarła w 1998 r. w pierwszy dzień Świąt Bożego Narodzenia. Jeszcze kilka słów o jej mężu Franciszku Walętowskim – tak zapisano jego nazwisko w akcie urodzenia w 1895 r. Chciał być kucharzem, więc praktykował w restauracji Jaroszyńskiego w Łasku, ale wybuch I wojny światowej pokrzyżował te plany. Potem uczył się ciesielstwa i w 1932 r. zdobył nawet dyplom mistrzowski. Gdy zaczęła powstawać letniskowa Kolumna, nie brakowało mu roboty. Był dobrym fachowcem specjalizował się w wiązaniach. Pracował aż do śmierci w 1962 r. * * * - Kiedy chodzę na msze do naszej kolegiaty, wyobrażam sobie te wszystkie przesuwające się przez główną nawę i podchodzące do ołtarza pary nowożeńców naszych przodków, a właściwie to ich cienie, duchy… To tu prawie dwieście lat temu w 1823 roku pradziadek urodzony Ludwik Magnuski brał ślub z Elżbietą z Wieczorkowskich, pradziadek Wincenty Walentowski z Pelagią z Magnuskich w 1864 roku, a prapradziadek Paweł Woszczak i jego brat Bartłomiej po trzykroć stawali w tym miejscu na ślubnym kobiercu, no i nasi rodzice Franciszek Walentowski z Józefą z Krysiaków w 1923 roku. Pani Zofia chętnie powraca do owych szlacheckich korzeni. Nie dlatego, by się tym przechwalać, bo wygląda na to, że owi Magnuscy, jak wielu werbowanych, utracili bogactwa i znaczenie. Wspomniany Ludwik pozostawił przecież 5 dzieci i tylko 25 hektarów ziemi. - Dla naszego pokolenia nie zachował się jej nawet skrawek. Trochę żal, ale w końcu był też taki król angielski Jan bez Ziemi, a gdzież nam się do monarchów przymierzać… Pani Zofia mówi to wszystko z uśmiechem na twarzy, ale nie ukrywa, że jednak gdzieś w sercu po latach dyskryminacji szlacheckiego stanu powoli odradza się w ludziach poczucie dumy i cicha chęć kontynuacji tradycji. Dlatego warto sięgać do korzeni i spisywać dzieje swojej rodziny, bo przecież pamięć ludzka jest zawodna, a tak naprawdę żyją wciąż tylko ci, o których ktoś pamięta… (PE) 21
Page 2 and 3: PANORAMA ŁASKA KONIEC roku to „d
Page 4 and 5: 4 PANORAMA ŁASKA DOBRY ROK, Z KŁO
Page 6 and 7: PANORAMA ŁASKA PÓŁ WIEKU „GRAB
Page 8 and 9: PANORAMA ŁASKA Trzeba pamiętać,
Page 10 and 11: PANORAMA ŁASKA Dzień Pracownika S
Page 12 and 13: PANORAMA ŁASKA POŻEGNANIE JESIENI
Page 14 and 15: PANORAMA ŁASKA ENERGIA PRZYSZŁOŚ
Page 16 and 17: PANORAMA ŁASKA W wigilijną noc zw
Page 18 and 19: PANORAMA ŁASKA FUNDUSZ SOŁECKI W
Page 22 and 23: 22 PANORAMA ŁASKA Łask 1938-1939
Page 24 and 25: PANORAMA ŁASKA W SKRÓCIE ● I LO
Page 26 and 27: PANORAMA ŁASKA MEDALOWY ŁASK Zawo

Z Australii do Åasku... - archiwum.lask.pl

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?

Z Australii do Åasku... - archiwum.lask.pl