Medical Express - μ. πιτσιλιδης α.ε.

TEYXOS 179.qxl 10/26/09 11:46 AM Page 31
ΧΡΥΣAΝΘΗ ΤΖΟΥΜAΚΑ-ΜΠΑΚΟYΛΑ
ΚΑΘΗΓHΤΡΙΑ ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚHΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜIΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
«Ο δημόσιος τομέας της
Υγείας μπορεί να επιτύχει»
Της Έλενας Κιουρκτσή
Φωτογραφίες: Γιάννης Κολεσίδης
Ηκαθηγήτρια Χρυσάνθη Τζουμάκα-Μπακούλα
ξεκίνησε
την ενασχόληση με την Ιατρική
στις αρχές της δεκαετίας
του 1960. Ήταν, όπως αναφέρει, τότε
που οι νέοι της εποχής διακατέχονταν
από ιδιαίτερο ενθουσιασμό, διακρίνοντας
πολλές προοπτικές για επιστημονική
καταξίωση. «Συγκεκριμένα, η
Ιατρική-για τις προφανείς κοινωνικές
και ανθρωπιστικές διαστάσεις τηςσυγκέντρωνε
το ενδιαφέρον των περισσότερων
ικανών. Οι γυναίκες, όχι
μόνον δεν υστερούσαν, αλλά πρωτοποριακά
και με δυναμισμό άνοιγαν
δρόμους για το επιστημονικό τους
μέλλον, υποκινούμενες, ίσως, από
τάσεις υπεραναπλήρωσης των χαμένων
ευκαιριών του παρελθόντος».
Κατά την διάρκεια των φοιτητικών της
χρόνων, η προσωπικότητα του Δασκάλου
της, Ακαδημαϊκού Νίκου Ματσανιώτη,
την ενέπνευσε και την ώθησε
να επιλέξει την Παιδιατρική. Έκτοτε,
στόχος της επιστημονικής της προσπάθειας
ήταν και είναι η προαγωγή
της υγείας μητέρας και παιδιού στην
εγκυμοσύνη, τον τοκετό και τις πρώτες
μέρες της ζωής του βρέφους.
Έτσι, το 1983 ανέλαβε να οργανώσει
και να ολοκληρώσει την πρώτη
Πανελλήνια Περιγεννητική Έρευνα στη
χώρα μας.
«Θα το έλεγα έργο ζωής, που
πραγματοποιήθηκε με τη στήριξη της
Η κα Χρυσάνθη Τζουμάκα-Μπακούλα
είναι Καθηγήτρια Παιδιατρικής
Πανεπιστημίου Αθηνών,
Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία
Σοφία». Αριστούχος της Ιατρικής
σχολής, έχει μετεκπαιδευτεί
σε Αγγλία και ΗΠΑ, με αντικείμενο
την υγεία μητέρας-παιδιού
και την περιγεννητική φροντίδα.
Στους τίτλους της περιλαμβάνονται
εκείνοι του διδάκτορα
του Πανεπιστημίου Αθηνών,
Master of Science in Mother
and Child Health του Πανεπιστημίου
του Λονδίνου και Υφηγήτριας
της Παιδιατρικής του
Πανεπιστημίου Αθηνών.
Α’ Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου
Αθηνών, όπου υπηρετούσα
υπό τη διεύθυνση του καθηγητή
μου κ. Ν. Ματσανιώτη. Σ’ αυτήν, καταγράφηκαν
λεπτομερειακά το ιστορικό
-κοινωνικό, δημογραφικό και ιατρικό-,
συμβάντα στην εγκυμοσύνη, ο
τρόπος του τοκετού και η τύχη του
νεογέννητου για όλες τις 11.048 γεννήσεις,
που έγιναν στη χώρα τον Απρίλιο,
από τον Αρχάγγελο Φλωρίνης
μέχρι τον Τσαμπίκα Ρόδου! Η προσπάθεια
για την πραγμάτωση όλης
αυτής της κινητοποίησης, στην οποία
μαίες, μαιευτήρες, παιδίατροι και μητέρες
πρωτοστάτησαν, ήταν αυτονόητη
και αναμενόμενη. Εκείνο που μας
εξέπληξε δυσάρεστα, ήταν η υψηλή
περιγεννητική θνησιμότητα, διπλάσια
και τριπλάσια εκείνης των ανεπτυγμένων
χωρών της Ευρώπης. Αυτό
σήμαινε ότι, από τις1000 επιτόκους
που έφθαναν για τοκετό σε κάποιο
μαιευτήριο ή κέντρο υγείας ή σπίτι,
οι 24 επέστρεφαν χωρίς μωρό, γιατί
το έχαναν λίγο πριν, κατά τη διάρκεια
ή λίγο μετά τον τοκετό».
Πράγματι, δυσάρεστα εντυπωσιακά
τα νούμερα για την Ελλάδα.
«Έχετε υπόψη πως, η περιγεννητική
θνησιμότητα αποτελεί τον ακριβέστερο
δείκτη επάρκειας ή ανεπάρκειας
των υπηρεσιών υγείας μιας
χώρας, για τη μητέρα και το παιδί. Επιδημιολογικές
αναλύσεις των πληροφοριών
που συγκεντρώθηκαν από την
έρευνα σε Ευρώπη και Αμερική, με
την εποπτεία του Παγκόσμιου Οργανισμού
Υγείας, διατύπωσαν άμεσους
στόχους για παρεμβάσεις και έθεσαν
προτεραιότητες. Κατέληξαν ότι, τα
μωρά μας και οι μητέρες τους δεν
έχουν εγγενή βιολογικά προβλήματα
(νοσήματα, προωρότητα, γενετικές
ανωμαλίες), αλλά υπήρχε αδικαιολόγητα
αυξημένη ιατρική παρέμβαση.
Δηλαδή η διεκπεραίωση του φυσιολογικού
τοκετού ήταν περισσότερο
επιθετική του επιθυμητού και ενδεδειγμένου
(πολλά φάρμακα, άσκοπη
πρόκληση της έναρξης του τοκετού,
υψηλό ποσοστό καισαρικής τομής,
επισιοτομή κ.τ.λ). Αυτή η παρεμβατι-
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2009 / TEYXOΣ 179 / MEDICAL EXPRESS / 31